Etrafımda boylu boyunca uzanan binlerce ev
Hepsi saf turmuş sanki kara hırkalı birer dev
Üst üste binmiş yanına almış başka birini
Dizi dizi öbek öbek hayallerden büyük evler
O evlerin içinde derte tabi kendi dünyasında bireyler
Her biri kırık hayalleriyle perişan bekler
İster ki karanlık odalarda mutluluk sarsın onu
İyileştirsin üç metreden az tavanlar onu
Bilmez ki medet umduğu kendi hapishanesidir
Kurtulmaktan ziyade sımsıkı sarıldığı boşluğun ta kendisidir
Nefessiz ve uykusuz saatler bekler başında
Gözler kanlanır bir yaş süzülür kirpikler arasında
Bekler gelmesi gereken yegane şeyi
Ne beklediğini kendi de bilmez zira
Her bir taraftan ışığın ulaşmasını arzular
Yalnızlığa yoldaş olacak uğraşlarla kendini oyalar
Fakat zift karası hayallerin mezarlığı olan evler
Onlar işte gardiyanıdır durmadan sürekli gözlerler
Bir mezarlık gibidir gömdüğün de daha canlıyken cesedin
Ne hayret edersin ne de çırpınmaktır derdin
Bir nefeslik ömre nazar edip uyuyarak geçirmektir senin emelin
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gök Gürültüsü Altında Aşk
PoesíaBu bir şiir günlüğüdür. Şiirlerim aslında kendim. Hissim. Duygum. Fakat sadece benim değil senin de duygun. Aşk, acı, ihtiras, bunalım ve melankoli. Bir şiirde olmadı gerektiği kadar mecaz ve şairane üslup. Basitliği kenara bırakın. Gerçek bir duygu...
