Nasıl olabiliyor
Seni kısa bir zaman içinde tanımama rağmen
Benim için artık hayati bir ihtiyaçsın.
Nasıl olabilir ki sensizlik nefessizlikle eşdeğerdi.
Ay ışığı ruhundan ışıklar salarken kavrulmuş bedenime
Toprak beni kendine çağırıyordu.
Her bir an daha bir yakındım artık gökyüzünde kanat çırpan kuşların yankılanan sesine.
Senin için ehemmiyetsiz görünebilir nefes alıp vermek çünkü sen nefes almadan yaşamaya alışalı yıllar olmuş.
Bense seni nefesim bellemiştim ve sensizlik benim için ölmekti hem de öyle bir ölmek ki nefessiz kalıp boğulmaktı.
Senin için sevda tek bir söze sığabilirdi ama ben seni sözlere değil gönlüme bile sığdıramadım. Hep bir parçan dışarda kaldı.
Ey güzel ışığım Sevgilim ama benim kalbimdeki sevdiğim.
Biliyorum hiç bir zaman benim gibi sevmedin beni ve ben hep bekledim senin beni deliler gibi sevmeni.
Artık ateşler içinde kalmış bir çöl gibi kalbim, ruhumsa kırağı çalıyor soğuk buzul coğrafyalarında.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gök Gürültüsü Altında Aşk
PoesíaBu bir şiir günlüğüdür. Şiirlerim aslında kendim. Hissim. Duygum. Fakat sadece benim değil senin de duygun. Aşk, acı, ihtiras, bunalım ve melankoli. Bir şiirde olmadı gerektiği kadar mecaz ve şairane üslup. Basitliği kenara bırakın. Gerçek bir duygu...
