Bu aralar çok kendime düştüm
Kalbim ekim havası gibi karanlık
Saçma bir kıpırtı var anlamsız bulanık
Ne yapacağımı kendimde bilmiyorum
Yaşadıklarım birbirinden çok kopuk
Bu aralar çok kendime düştüm
Ne düşündüğüm belli değil
Ne hissettimi kendim de bilmez oldum
Toprak gibi koyuyum rengim de silik
Hem de korkar oldum eskiden korkmadığım şeylerden
İçimdeki sevgi fırtınaları dinmek bilmiyor
Taşı bile sever oldum
Yolda yürüyen kedi bile nefesimi kesiyor
Bir çocuk görünce hele kalbim sızlıyor
Bu kadar sevgi doluyken aşktan korkar oldum
Ne kadar karmaşık ne kadar garip
Bu aralar işte çok çok fazla kendime düştüm
Aklım kayıp gönlüm yerinden çıkmış da gitmiş gibi
Kaybettiğim ne ki onu arıyorum sürekli
Hata yapmış gibiyim
Sahi neyi kaybettim de ben sürekli bir şey arıyorum.
Nerede hata yaptım ki hatalarımı soruyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gök Gürültüsü Altında Aşk
PoesiaBu bir şiir günlüğüdür. Şiirlerim aslında kendim. Hissim. Duygum. Fakat sadece benim değil senin de duygun. Aşk, acı, ihtiras, bunalım ve melankoli. Bir şiirde olmadı gerektiği kadar mecaz ve şairane üslup. Basitliği kenara bırakın. Gerçek bir duygu...
