Chapter 40 Flashback (End Part 2)

175 11 0
                                    

FLASHBACK

Alexander's POV

Nandito ako ngayon sa Prinicipal Office with my parents. I don't have a idea kung bakit sila nandito. Basta pag dating ko dito ay nandito na din sila.

"Mrs. Krenich? Bakit nyo kami pintawag?". Magalang na tanong ni Mom sa Principal.

"May hinihintay lang tayo Mrs. Monteriño"

"Who?". Seryusong sagot ni Dad.

*TOK *TOK *TOK


"Ma'am andito na po yung mga nagrereklamo". Sabi nung Secretary ni Mrs. Krenich. Ang taray nga ni Mrs. Prinicipal a.k.a Mrs. Krenich may pa secretary pa. CEO ampeg? at wait? Nagrereklamo?



"Papasukin mo na sila". Sabi nung Principal.



Ang unang pumasok ay isang matandang lalaki na kaseng edad lang ni Mom at Dad kasunod naman nito ay si Jade na naka wheelchair habang tulak tulak ng isang lalaking naka-uniform ng pang Driver. Siguro Daddy nya yung unang pumasok at ito namang tumutulak kay Jade ay Driver nila or Driver lang ng Daddy nya? Ang galing ko talaga mag isip! Tsk! Tsk!



Mahigit dalawang araw na rin yung nakakalipas ng mangyari yung aksidente at sa dalawang araw na yun ay wala man lang akong nasagip na balita —napaka-chismoso ko talaga nung araw HAHAHAHA



"J-jade?". Lalapit sana ako kanya para yakapin sya dahil naguguilty pa din ako kasi di ko agad sya sinabihan na hindi nakatali ng maayos yung sintas nya. Pero nagulat ako nung humarang yung matandang lalaki na kasing edad lang ni Daddy... yung sinasabi kung parang Daddy ni Jade.



"Bakit mo ginawa yun sa anak ko?". Seryusong tanong saken nung matandang lalaki na kasing ni edad lang ni Daddy . Umatras naman ako dahil sa takot. Parang anytime kasi papatay sya ng tao. Tama nga ang hinala ko! Daddy nga sya ni Jade! May lahi pala kaming manghuhula! Di ako na-inform! Pero wait lang- Ginawa sa anak nya? kay Jade?



Naramdaman ko nalang na may humawak sa likuran ko at ng inangat ko ang tingin ko ay si Daddy pala. Nakita ko namang tiningnan ni Daddy yung Daddy ni Jade ng masama at kung nakakamatay lang yung tingin ay kanina pa sila naka bulagta sa sahig. Wew! Ganto pala yung feeling na may tensyon sa paligid pero ang pinagtataka ko ay bat ako tinanong nung Daddy ni Jade na 'Bakit mo ginawa yun sa anak ko?'  Eh! Wala naman akong ginawa kay Jade.



"Mr. Monteriño and Mr. Anderson we're here to talk not to fight! So please be settle down". Mabuti nalang sumingit si Mrs. Krenich. Baka kasi kung di pa sya sumingit sa usapan ay anytime magkakaroon ng patayan dito sa loob ng Principal Office.



"Bakit nyo po ba kami pinatawag Mrs. Krenich?". Tanong ni Mom ke Mrs. Krenich.


"Where here to discuss about the accident of Mr. Jade Anderson". Sagot naman ni Mrs. Krenich kay Mom.



"Huh? Ano naman pong kinalaman namin sa aksidente ni Mr. Anderson?". Naguguluhang tanong ni Mom kay Mrs. Krenich.  Ako din ay naguguluhan din sa nangyayari.



"Kayo po Wala, pero ang anak nyo meron". Agad naman silang tumingin lahat saken.



"A-ako?". Tanong ko kay Mrs. Krenich habang tinituro yung sarili ko.



"Oo Mr. Anderson, para malinawagan kayong lahat ay isasalaysay ko ang nangyari". Ano bang sinasabi ni Ma'am? Naguguluhan ako. Kinuha ni Ma'am yung loptop nya at pinlay yung CCTV footage kung saan kitang kita yung nangyari. Nanlaki naman ang mata ko na kitang kita sa video na parang tinulak ko nga si Jade. Yan yung time na hahawakan ko sana sya para pigilan pero huli na ang lahat. "As can you see sa CCTV footage ng school gym ay kitang kita na tinulak talaga ni Alexander si Jade at hinding hindi makakapag-sinungaling ang CCTV Mr.  and Mrs. Monteriño, and my question is why did you do that Mr. Alexander? Why did you push Mr. Jade?". Alam nyo ba kung ano ang wish ko ngayon? Syempre di nyo alam, ako lang nakaka alam nun eh. Ang lamunin ng lupa dahil sa kahihiyan at takot.



"M-ma'am d-di ko po s-sya tinulak. Ang t-totoo kasi nyan-"


"Sinungaling ka! Tinulak mo ko". Muntik nakong mahulog sa kinaka upuan ko ng marinig ko ang sigaw ni Jade.


"Jade! Sabihin mo ang totoo! Di kita tinulak diba?!". Lalapitan ko sana sya para pilitin ng tinulak ako ng Daddy nya.


"Wag na wag ka-"


*BOOOGSSHHH. Napaatras naman ako ng suntukin ni Daddy yung Daddy ni Jade.



"Gago ka ah! Kita mong bata! Itutulak mo! Pwede kitang kasuhan dahil sa ginawa mo!". Sigaw ni Daddy sa Daddy ni Jade. Nakita ko naman na inaawat ni Mommy si Daddy.



"Don't try me Mr. Monteriño! Go! Magkasuhan tayo! Sigurado namang mas may laban kami sa inyo! Tingnan mo naman nangyari sa anak ko!". Dinuduro pa nung Daddy ni Jade si Daddy. Galit na galit si Daddy kitang kita ko yun sa mata ni Daddy.



"Mr. Monteriño and Mr. Anderson! We're not here to fight at magpataasan ng ihi we're here to clear things!". Sigaw ni Mrs. Krenich.



"Calm down love". Rinig kung bulong ni Mommy kay Daddy. Agad naman kumalma si Daddy. Pero tong Daddy ni Jade ay parang mas nadagdagan ata ang galit kay Daddy. Kung nakakamatay lang yung pagtingin ay siguro kanina pang patay si Daddy. Parang papatayin na kasi ng Daddy ni Jade si Daddy eh. Nakakatakot!


"What is your plan Mrs. Krenich?". Mahinahong tanong ni Mom kay Mrs. Krenich.


"We're going to give a break for Mr. Alexander. We're going to give him a suspension for 1 week". Sagot naman ni Mrs. Krenich.


"What?! Are you sure of that Mrs. Krenich?! Dapat ipa-expelled na yang batang yan eh!". Sigaw nung Daddy ni Jade habang tinuturo pa nya ako. Aba kanina pa to ah! Di man lang ako pinag-explain. Hmmmmpp! Tampo ako, suyuin mo ako.


"Sorry Mr. Anderson we can't do that. Mr. Monteriño and his family owns this School. I'm just a Principal, Sorry". Yeah! Tama si Mrs. Krenich sa sinabi nya. We owned this School. Monteriño International School is owned by our family.


"What?! That's unfair!". Sigaw naman ni Jade. Tiningnan ko naman sya at tiningnan nya ako ng masama.

"I told you Mr. Anderson". Agad naman napukaw ang atensyon ko ng sabihin yun ni Daddy. Naka-ngisi pa ito si Daddy ni Jade na parang iniinis.


"Kung ganyan naman pala, this school is not deserving for the  education of my my Son. Sorry, Mrs. Krenich itratransfer ko ang anak ko sa mas deserving na School". Sabi nung Daddy ni Jade at umalis na sila.

Gusto ko sanang habulin si Jade para tanungin kung bakit nya yun ginawa pero pinigilan ako ni Daddy. Wala naman akong kasalanan sa kanya ah. Bat nya ginawa yun? Hindi ko naman sya tinulak ah, dapat nga ay ililigtas ko sya pero nahuli lang ako. Wala na akong ibang nagawa kundi umiyak ng umiyak kay Mommy.


Malungkot at naiinis kasi bakit yun ang sinabi ni Jade? Eh? Di ko naman sya tinulak pero bakit ang sinabi nya tinulak ko sya.. ok pa-ulit ulit tayo. nya yung pagkaka-disgrasya nya. Kung di sya tatanga ade sana di sya nadisgrasya. Ade sana kung tiningnan nya muna yung sintas ng sapatos nya ay di sana sya madidisgrasya.


END OF FLASHBACK



-乇几ⅅ_ㄖ千_匚卄卂卩ㄒ乇尺_40-

(A/N: Grabe HAHAHAHA pati den ako na-eexcite na sa kwento. Mga Baby, Sorry kung mahina talaga ang UD wala kasi akong supplier ng load HAHAHA send load mga By HAHAHAHA joke lang. Basta! Malapit na malapit na ang Final Wave ng kwentong ito at sana pag dumating tayo sa Final Wave ay sana wag kayo magagalit saken.

BASTAAAA! STAY HOME! WAG MUNA LABAS NG LABAS! PARA IWAS TAYO SA VIRUS! KUNG MAARI AY MAGBASA NALANG KAYO NG MGA STORY HAHAHAH AT KUMAIN DIN NG MGA MASUSTANSYA. MAGHUGAS LAGI NG KAMAY AT WAG KAKALIMUTAN NA MAG DASAL. NANDYAN SI LORD LAGI PARA SA ATIN. MAGDASAL LANG TAYO MATATAPOS DIN TONG PANDEMYA NA TO. ALAM KUNG KATING KATI NA KAYONG GUMALA, AKO DEN NAMAN HAHAHAHA PERO WAG MATIGAS ULO.

KUNG LALABAS NAMAN LAGING MAG SUOT NG FACEMASK AT GUMAMIT NG ALCOHOL. BASTAAAA! INGAT INGAT LANG! I LUV U OL!)

My Boyfriend Is A GayTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon