《FİNAL》Yalancı Yalancı 'Sana Kimse İnanmaz'

➡️19

"Ne hatırlıyorsun tam olarak?" diye sorduğumda, "Birlikte vakit geçirdiğimizi." dedi Furkan. "Sinema, dans, kamp."

"Bunlar, sevgili olduğumuzu kanıtlamaz ki. Arkadaşıyla da yapar insan bunları."

"Iyi de, insan arkadaşıyla öpüşmez ki."

"Ne?" dedim, şaşırmış görünmemek için kendimi zor tutarken.

"Senin beni öptüğünü hatırlıyorum. Banyoda." Oha! Hatırladığı detaya bak adamın! Hem ne öpmesi yahu? Rüyasında falan görmüş olmasındı.

"Neyse." dedim, yastığını biraz daha düzeltirken. "Başka bir şey istiyor musun? Ben de yatacağım biraz."

Annesi gitmişti ve biz de onun evindeydik. Biricik sevgilisi olarak, ona bakmak, benden başkasının görevi olamazdı elbette.

"Ayrı mı yatacağz?"

"Bir yerine falan çarparım diye.Yoksa, yanında da yatarım yani." Tamam, bir şeyleri yanlış hatırlıyor olabilirdi ama cinsel tercihleri değişmiş de olamazdı ya. Gerçekten öpersem ve midesi bulanırsa, belki de anlardı ya da hatırlardı her şeyi. Bi yapıșsa mıydım ki acaba?

"Çarpsan da acımaz. Tek uyumak istemiyorum." dediğinde, attım kendimi yanına. Tek uyumak istemiyor olabilirsin Furkancığım, ama bir kadınla uyumak istediğinden emin misin ki acaba?

Kapının çalması ile uyandığımda, karanlık çökmüştü ortalığa. Odadan çıkıp, ışığı yakarak kapıya doğru yürüdüm.

"Senin ne işin var burada?"

"Hoş geldin." dedim gözlerimi devirip. "Geçsene."

"Furkan'a geçmiş olsun demek için geldim."

"Iyi ya." dedim ve "Kim geldi?" diye bağıran Furkan'ın odasını işaret ettim. "De."

"Senin ne işin var derken, hesap sormak amacıyla değil yanlış anlama."

"Önemli değil." diyerek gülümsedim ve gitmek üzereyken "Cansel.." diyerek durdurdum onu. "Hafızası biraz karışık. Ne söylerse aldırma."

"Anladım." diyerek yanımdan geçip gittiğinde koltuğa oturdum, uykumun açılması için. Kabus gibi çökmüştü bir anda.

Yanlarına gidip de bir şey istemediklerini sorduğumda ve Furkan bana aşkım dediğinde Cansel ile bakışmıș ve gözlerindeki şaşkınlığı görmüştüm. Oysa ki, girerken de uyarmıştım. Anladım derken, neden bahsediyordu o zaman, anlamadıysa.

Salona geri dönüp de, o geri geldiğinde, "Cidden sevgili misiniz?" diye sordu birden.

"Anlamadım?" Kızım, çocuk gay lan! Ciddi misin sen?

"Anlattı mı yani?"

"Neyi anlattı mı? Ne saçmalıyorsun sen?" diye sorduğumda yüzüme baktı bir kaç saniye ve sonra çıkıp gitti kapıdan. Herkes mi delirmişti arkadaş?

"Öykü!"

"Ne?" Furkan'ın yanına gittiğimde, ayağa kalkıyor olduğunu görüp, telaşla yanına koştum. "Ne yapıyorsun be manyak?"

"O kız kimdi? Niye yalnız bıraktın ki bizi? Saçma saçma konuştu gitti."

"Arkadaşın o senin. Hem de çok yakın. Yani bir zamanlar öyleydi. Onu da mı hatırlamıyorsun?"

"Başka kimi hatırlamıyorum ki?"

"Hiç." dedim telaşla, onu geri yatırmaya çalışırken. "Başta bizi de hatırlamadın ya, adını falan. Belki de sonradan hatırlıyorsun herkesi. Ondan öyle dedim yani." Ayak üstünde kırk yalan uydurmuştum resmen. Ulan Furkan!

"Yatırmasana ya!"

"Doktor kalkmayacak dedi. Öyle çıktın ama hastaneden. Ne yapıyorsun?"

"Sıkıldım ama ben. Yirmi gün oldu. Azcık kalksam."

"Olmaz."

"Sigara mı içiyorsun sen?" diye sordu, bana biraz daha yaklaşıp. "Ben de içiyor muyum?"

"Hayır. Nefret edersin. Ve evet, ben içiyorum." dediğimde, onayladı kafasıyla. Bir şeyleri netleştirmeye çalıştığı belliydi. Belki de benimle asla olamayacağını böyle böyle anlayıp, sonunda da hatırlayacak, ya da hatırlamasa bile senden sevgili mi olur lan diyerek terk edecekti beni. Sonuçta, benden ona sevgili falan olmayacağı kesindi.

"Bir şey daha soracağım." dediğinde "Sor hadi." diyerek yanına oturdum.

"Şu dövme, benim için mi?" Gözleriyle işaret ettiğinde belimdekinden bahsettiğini gördüğümde, "Evet." dedim dudağımı ısırıp. Aslında annemin baş harfiydi ve de ilk dövmem. Ama aklını daha da karıştırmak istemiyordum bunları anlatıp. Nasılsa eninde sonunda hatırlayacaktı.

"O zaman bu da senin için olmalı." deyip tişörtünü çekiştirdiğinde, açılan ağzımı kapattım önce. Daha sonra da doğru mu görüyorum acaba diye, gözlerimi kısıp tekrar baktım, köprücük kemiğinin üzerinde yazan adıma..

Bu da neydi şimdi?

Furkan her şeyi planlayarak yapmıyorsa ben de ne olayım diyenler parnak kaldırsın 😁