အပိုင်း ၄၀/အပိုင္း ၄၀

30.6K 1.2K 71
                                    

Unicode

"သားသားကလည်း လိမ္မာပါတယ်နော် ဘွားဘွားလေးတို့အိမ်မှာ သွားအိပ်ရင် ဦးဦးက
မနက်ဖြန်ညနေကျရင် ဆိုင်ကယ်လိုက်စီးပေးမယ်လေ"

ညနေစာစားပြီးထဲက ဒီရေနားက မခွာတဲ့ မြတ်မင်းလေးကြောင့် အာကာစိတ်ညစ်နေရသည်။
ကိုယ့်ယောကျာ်းအနားတောင် ကိုယ်ကပ်ခွင့်မရဘူး
သူပဲ ကပ်နေတယ်။သူ့မေမေနဲ့ဖေဖေတို့ အလုပ်ကိစ္စနဲ့
နိုင်ငံခြားသွားရသည်မို့ ကိုယ့်တူလေးကိုယ်စိတ်မချဖူးဆိုပြီး ခေါ်ထားမိတဲ့
အာကာ အခုတော့ ကိုယ့်ရှူးကိုယ်ပတ်နေပြီ။

"ကိုကို သားသားကို ဦးဦးက ဘွားလေးတို့အိမ်ကို
အတင်းသွားအိပ်‌ခိုင်းနေတယ် ကိုကိုနဲ့ပဲ အိပ်ချင်တာပါဆို"

မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ ဒီရေကိုမော့ကြည့်ပြီး စစ်ကူတောင်းသည်။ဒီကလေးကို အာကာ အတူမသိပ်ချင်တာလဲ မပြောနဲ့ အိပ်ရင် အလယ်ကနေ
၀င်အိပ်ပြီး ခြေရော လက်ရော ဒီရေပေါ်ပစ်တင်ထားတာ။သူကသာ တစ်ကိုယ်လုံး
ပစ်တင်ထားတာ သူ့ဦးလေးကျတော့ လက်ကလေးထိတာ ခေါင်းကလေးကိုင်တာတောင်
မထိနဲ့ မကိုင်နဲ့ဆိုပြီး ရန်စွယ်အငေါငေါပင်။

ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲဆိုတဲ့ အကြည့်နဲ့ ကြည့်လာတဲ့ ဒီရေကို လက်မခံနဲ့ဟူသောအကြည့်ဖြင့် အကြည့်ချင်း
လက်ခံစကားပြောလိုက်သည်။

"အဟမ်း ဒီလိုလေ သားသားရဲ့ ဘွားဘွားလေးက
တီတီသီရိပြန်သွားတော့ တစ်ယောက်ထဲဖြစ်နေတာ
အဲ့တာ အဖော်မရှိတော့ တစ်ယောက်ထဲ မအိပ်ရဲလို့
သားသားကို အဖော်သွားနေပေးဖို့ပြောတာ
သားသားက မသွားရင် ဘွားဘွားလေးက ဘယ်စိတ်ကောင့်ပါ့မလဲ သနားပါတယ် သားရယ် သွားလိုက်ပါ"

ယောကျာ်းစကားကို မလွန်ဆန်နိုင်တော့လည်း မြတ်မင်းလေးကို ဟိုဘက်အိမ်သွားအိပ်ဖို့ ဝိုင်းချော့ပေး
ရသည်။သူ့ဦးလေးစကားထက် ကိုယ့်စကားကို ပိုနား၀င်သည်မို့ မျက်လုံးလေးကလယ် ကလယ်လုပ်ပြီး
စဉ်းစားနေရှာသည် ။

"သားသား မသွားရင် ဘွားဘွားလေးက တစ်ယောက်ထဲ ဖြစ်နေမှာပေါ့နော်"

"အင်းပေါ့သားရဲ့"

"ဒါဆို သားသားကို ဘွားဘွားလေးအိမ်လိုက်ပို့ပေး"

မောင်အရိုင်း ပန်း(ေမာင္ အရိုင္းပန္း)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang