Animated Love

Chapter 3

“How’s your day?” Dan, Shanelle’s father asked as she entered the house that afternoon.

“Good,” she said shrugging. Di siya talaga close sa dad niya kahit noong buhay pa ang mom niya. Maybe because she has just been with him when she was in high school. Dati kasing professor ang dad niya sa US kaya di niya nakasama ito ng matagal na panahon. When he decided to teach here for good to be with them, yun lang ang time na nagkasama sila.

“Narinig ko ang balita ngayong umaga  na may bago ka ng boyfriend?” he asked.

Geez. Here we go again. When will the interrogations be ended?

“Wag mo ng pag aksayahang isipin yun dad. I’m old enough to enjoy life,” she answered him.

“You are still my baby. At ayokong may mangyaring masama sayo o dikaya masaktan ka na naman. I neeed to meet this guy before anything else. Understand?” he said in a calm but serious tone.

Yeah. Meet an animated person dad. She just nods and walks past him to her room. She plops in the bed and immediately covered her face with a pillow.

“Bakit ba nangyayari ito sakin? How can I suppose to get a boyfriend to the prom?” umupo ulit siya. Kinuha niya ang phone at inopen ang kaniyang social media account. Nakita niya ang isang post ni Louie with a caption ‘RIP to Louie’.

Napakunot ng noo si Shanelle. Binasa niya ang mga comments at puro diko kilala ang mga nag comment.

Mukhang mga online friends lang ni Louie ang mga ito. Mahilig kasing magkaroon ng online friends ito dahil nga gusto niya ng maraming kausap. Kaunti lang ang friends niya na totoong nakakakilala sakanya sa social media account niya. Sila lang ata na barkada niya. Ni pamilya niya di siya friend sa facebook.

Lorna: Ang sakit isipin na wala na siya. Condolence po. Napakamasayahing tao pa naman ni Louie. Kanina sinabi niyang masama na ang pakiramdam niya, tapos ganito na pala.

Yana: hala! Condolence! Kausap ko pa siya kanina eh. Tawa pa nga siya ng tawa.

Louie: Kanina po kasi nagulat siya kaya inatake sa puso. May ipis kasi sa paanan niya. Kapatid niya po to.

Pft. Kelan pa nagkaroon ng kapatid to? And that proves that the post is fake. Di na lang pala sakit ang dinedekwat niya. Pati kamatayan na.

Napaismid si Shanelle habang nag aantay ng kokontra sa comment. Wala naman sa mga kaibigan nila ang kumontra sa post niya kaya di na rin siya nag comment.

Karen: Pahingi naman proof na patay na. like picture ng lamay and such.

Yan na may kumontra na. Tinigil na niya ang pagbasa sa mga comments at nagpunta sa gc nilang magbabarkada.

Rizalane: Nagka lovelife lang ang isa diyan di na namamansin.

Trixie: Ay true. Di na namamansin ang agag.

Rizalene: Di ka namin pinapatamaan Shanshan hahaha

Shanelle: Ay hala bat ako? Sino kayang di nagrereply ditto ah?

Rizalane: Guys may nababasa kayo?

Jam: Wala eh. Baka ikaw may nababasa kang di namin nababasa.

Rizalane Wala eh. Baka kaluluwa ni Louie yon. Hahaha

Rizalane: Sumalangit ka nawa kaluluwa ni Louie. Pfttt.

Terrence: Haba backread ko ah. Uy Hi Shan! Congrats sa bagong bf. Magbebreak din kayo. Hahaha

Shanelle: Kingina niyo.

Louie: Hello!

Terrence: Hoy ogag kala ko ba patay ka na? hahaha

Louie: Ni revive ako kanina sa ospital eh. Salamat sa magaling na doctor. Nakakabilib parang siya yung doctor sa Doctor Romantic.

Shanelle: Tatlong palakpak para sayo. *clap, clap, clap*

Nakangiti si Shanelle na pinatay na ang phone. At least sumaya ulit ang araw niya dahil sa mga kaibigan. Kahit madalas na puro kawalanghiyaan ang alam nila napapasaya naman siya ng mga ito.

Isa sa rason bakit most of the time e chat chat lang sila is that marami sakanilang magkakaibigan ang nasa ibang bansa nag-aaral. Louie, Terrence and Trixie are studying at US dahil narin sa kagustuhan ng kanilang magulang. Kaya madalas sa chat lang sila nagkakausap. While Rizalane is a drama queen. Nag focus siya sa pagiging artista kaya home schooling lang siya.

Hihiga na sana siya ng masagi ng paningin niya ang kanyang sketchpad. Kinuha niya ito at tinignan ang kanyang masterpiece.

“You are supposed to be my boyfriend now you know. Lahat ng tao gusto kang Makita,” she sighed.

“Ano nang gagawin ko ngayon? Gusto nilang dalhin kita sa prom. Si dad gusto kang makilala. How am I supposed to let them meet a sketch?” she lays down again while hugging her sketchpad. “I wish you’re a real person.” She closed her eyes and went straight to sleep.