MÜBREM (KAÇINILMAZ AŞKLAR-1) (TAMAMLANDI)

MÜBREM Bölüm 28

Selam canlarım..

Yeni bölüm için hazır mıyız? 

Yıldıza bastık diye düşünüyorum..

Komiser Hakan bir süre kendilerine tuhaf tuhaf bakan kadınları inceledi ve sonra konuşmaya başladı.

"Aslen Eskişehirliyim. Tek çocuğum ve evli değilim. Bizim meslekte evlilik zordur. Her kadın kaldıramaz. Ne de olsa sürekli yer değiştiriyoruz ve tehlikeli bir iş, bu yüzden babamla bile konuşmuyoruz. Onun kiremit fabrikasının başına geçmediğim için bana kırgın. Buradaki ilk yılım ve bir aksilik çıkmazsa beş yıl buradayım." derken Gizem'in tepkilerine bakmadan edememişti. Normalde uzun uzun anlatmak adeti değildi ama bu kadın hayatını bilsin istiyordu.

"Yaa... Ben inşaat sektöründeyim baban kim? Yoksa Ömer Bey mi?" diye sordu Özgür.

"Evet! Nerden anladın?" diye soran Hakan oldukça şaşırdı Özgür'ün babasını anlamasına.

Özgür gülümsedi önce. "Beni babamın işini yaptığım için takdir eden, kendi oğlunu, O'nu yalnız bıraktığı için sürekli şikâyet eden, tanıdığım ve iş yaptığım tek kiremit firması sizinkisi. Bu şekilde bir bağlantımız olduğu için ayrıca sevindim. Babana hayranım, harika bir insan."

"Öyledir." diyen Hakan babası için üzülüyordu. Onun yanında çok çalıştığından işi iyi biliyordu ama o mesleğinden son derece memnundu. Bırakmak gibi bir niyeti de yoktu. Babasını anlıyordu ama yapabileceği bir şey de yoktu maalesef.

Gizem adamda kusur arıyordu ama henüz bulamamıştı. Söylediği her şey gayet mantıklıydı. Hazır işin üzerine konmayıp kendi ideallerinin peşinden gitmesi ise takdiri kesinlikle hak ediyordu. İl dışı tayin sonucu yakında açıklanacaktı. Eğer Eskişehir olursa babası ona biraz darılacaktı ama yapabileceği bir şey yoktu. Üvey anne getirdiği gün kızını yanında tutamayacağını da bilmesi gerekirdi. Kadının bir de arsız, bir baltaya sap olmaz bir oğlu vardı üstelik. Kendi evinde kapı kilitleyerek yatmak çok tedirgin edici oluyordu. Bu yüzden tayininin çıkması için sürekli dua ediyordu.

Hilal, kendi evinde dostların ağırlamaktan çok keyif aldı. Herkesin mutlu olması harikaydı. Gözleri Gizem'e takıldı, çok şükür iyiydi arkadaşı. "Gizem sana bir teklifim var." dedi sevgiyle arkadaşına bakarken. 

"Eğer tayinin buraya çıkarsa ev arama. Özgür'ün bana, benim evim diye yutturduğu ama aslında Erdem'e ait olan ve sonra kocam tarafından bana hediye edilen ev var ya, işte orda otur. Ben o evde yaşarken aradığımı buldum, mutlu oldum. Sana da şans getirsin. Aslında inşaat devi Özgür arkadaşımız da yardımcı olabilir ama evin kimin çıkacağı belirsiz oluyor onun sürprizlerinde." diyerek kurduğu cümlede hem kocasına hem Özgür'e lafı dokundurmuş hem de onlara kendince teşekkür etmiş oldu. Gizem ise sadece gülümsedi. Eğer okulu yakın olursa oldukça mantıklı bir seçim olurdu. Ev arama derdine girmez, kirayı ödeyemeyecek durumda kalırsa diye endişelenmezdi.

Aslı kesinlikle kendisiyle gurur duyuyordu. Bu insanların mutluluğu bulmalarında kesinlikle payı vardı. Mutluluğa doymayan aç gözlü bir kadın olduğunu zaten gizlemezdi. Öznur ise bundan sonra asla yüzlerindeki gülümsemenin solmayacağını adı gibi biliyordu. Bilmediği şey ise ne büyük bir yanılgıda olduğuydu.

Ertesi gün ailelerini uğurlamışlar ve derin bir nefes almışlardı. Pınar'ın babası torunu olacağı için sevinmesine rağmen Mustafa'yı bir türlü kabullenemiyordu. 'Her şeyi bırak gel, torunumu birlikte büyütürüz Trabzon'da.' gibi anlamsız cümleler kurarak Pınar'ı resmen çıldırtmıştı. Allah'tan Mustafa'nın ailesi çok sabırlıydı yoksa büyük bir kavga çıkması kaçınılmaz olurdu. Pınar ailesini çok sevmesine rağmen resmen kovmuştu evinden. Trabzon'daki akrabalarını sakinleştirmeleri gerektiğini söyleyerek daha fazla Eskişehir'de kalmalarına mani oldu. Zira kalabalık ailesi olan biri olarak Trabzon'un karıştığını adı gibi biliyordu. Zaten telefonları hiç susmuyordu. Arayan akrabalarının telefonu kapama gibi bir huyu da olmadığından resmen konuşmaktan nefret eder hale gelmişti iki günde.