MÜBREM (KAÇINILMAZ AŞKLAR-1) (TAMAMLANDI)

MÜBREM Bölüm 15

Selam Mübrem severler..

Başlamadan önce yıldıza dokundunuz mu?

Bölümlerin sık gelmesini istiyorsanız bunu belli edin, düzenleme çok sıkıcı 😢 Anlaştık mı?

Keyifler nasıl?

Sayfama hoş geldiniz..

Öznur sakin bir kişiliğe sahipti, kızdığında kavga etmeyen, üzüldüğünde kendi kabuğuna saklanan, kolay affetmeyen, çabuk unutmayan bir insandı ama kocasına aşıktı ve ona kıyamadığından bir şans vermeye karar vererek parmaklarının ucunda yükselerek minik öpücük bıraktı kocasının dudaklarına.

"Seni affettim." dedi gözyaşları hala akarken. 

Özgür bu sözler karşısında gülümsemesini saklayamadı, karısını kucakladığında ortam bir anda alev aldı. Sanki yıllardır birbirilerine hasretmiş gibi delice öpüşmeye, birbirilerine dokunmaya, okşamaya başladılar. Özgür karısının bu tatlı ve tamamen onu delirten inlemelerini nasıl da özlediğini düşündü.  Öznur bacaklarını Özgür'ün beline dolamıştı ve Özgür içine girdiğinde çığlık attı. Evet, sevişirken kesinlikle sessiz bir kadın değildi karısı ve Özgür onun bu nasıl da hayallerine bitiyordu.  

Öznur tekrar huzuru bulmuş gibiydi, bedenleri rahatladığında kocasına sarılarak başını göğsüne koydu. Ne kadar zaman geçti bilmiyordu ama üzerlerinden akan suyun tüm kırgınlıklarını alıp götürdüğünü hayal etti bu süre zarfında. Bundan sonra her şeyin daha güzel olacağına inanmak istedi, inanmaya delice ihtiyacı vardı.

Özgür ise içinden şükrediyordu. Hatta Nadir'e olan kızgınlığı bile azalmıştı. Gerçi ablasıyla dün gece yine pek sıkı fıkı takılmışlar hatta ortak şarkı da istemişlerdi ve Özgür bundan hiç hoşlanmamıştı ama şu an bunu umursayacak durumda değildi. Karısı tekrar kollarındaydı ve bu huzuru kaybetmeye hiç niyeti yoktu.

Öznur giyindiğinde telefonu çalıyordu. Arayan kişinin annesi olduğunu görünce kaşlarını çatarak Özgür'e baktı. 

"Hayırdır sabah sabah!" dedi ve endişeyle açtı telefonu.

"Hayırolsun anne?" dedi panik dolu sorgulayan bir sesiyle. "Her şey yolunda mı?"

Annesinin sesi Özgür'ün duyabileceği kadar yüksekti ve vakit kaybetmeden konuşmak istediği belliydi.

"Dün gece olan hareketlerini hiç beğenmedim kızım. Ufuk'un kardeşin gibi olduğunu biliyorum ama bunu herkes bilemez. Artık evli bir kadınsın üstelik hamilesin. Bu sarılmalar falan hoş değil. Ayrıca yanında kocan varken senin isteklerini yerine getirmek ona düşmez. Özgür olgunluğunu göstermiş olabilir ama onun da bir misafiri vardı. Eminim çok utanmıştır. Adam sağda solda gerçeğin dışında konuşabilir. Bunları düşünebilecek yaşta ve olgunluktasın. Bir davranışta bulunurken kocan adına da düşünebilmeyi öğrenmelisin." dedi.

Öznur hiç bu açıdan düşünmemişti. Ufuk kardeşi gibiydi ama Özgür henüz onu tanımıyordu, yanlış fikirlere kapılabilirdi. Özgür ise kayınvalidesini ne kadar çok sevdiğini düşündü bir kez daha. Kadın Öznur'u uyarmış tam olarak Özgür'ün söylemek istediklerini söylemişti.

Öznur,  "Haklısın anne, düşünemedim." diyerek telefonu kapadığında Özgür'e baktı. Adam konuşmayı duymamış gibiydi.

"Sorun mu var?" diye her şeyden habersizmiş gibi bir ses tonuyla sordu Özgür.

Öznur, "Anneler ve uyarıları..." dedikten sonra şu an Ufuk ile ilgili bir açıklama yapmak istemediğinden kocasının elini tuttu. "Hadi hemen kahvaltıya inelim. Bebeğin beslenmesi gerek." dedi gülerek.