MÜBREM (KAÇINILMAZ AŞKLAR-1) (TAMAMLANDI)

MÜBREM Bölüm 12

Selam MÜBREM severler..

Başlamadan önce yıldıza basalım mı?

Satır arası yorumlarda buluşalım..

Ertesi gün Öznur hiç uyanmadığından Özgür endişelenmeye başlamıştı. Selin, Öznur'a bakmak için odaya geldiğinde  Özgür'ün perişan haline, yatakta top gibi küçülmüş Öznur'a bakınca durumun pek iyi olmadığını anladı. 

Özgür, Selin'i görünce yardım dilenircesine,  "Abla ben çok yanlış bir şey yaptım." dedi başını ellerinin arasına alarak. Çok pişman ve üzgün olduğu her halinden belliydi..

Selin, "Biliyorum, Öznur anlattı." deyince Özgür hayretle kaldırdı başını.

"Senin ablanı onun abisi mutsuz etmedi Özgür ve ayrıca bu saçma hikâyede Öznur'un cezası niye onu hiç anlamadım. Seni rahatlatacaksa Nadir'in kardeşi de çok mutsuz. Bunu kaç gündür görmemek mümkün değil. Çökmüş, pes etmiş bir kadını benden iyi kim tanıyabilir? Karına karşı bir şey hissetmiyorsan onu özgür bırak aksi halde  ben de çok üzülürüm ve seni asla affetmem."

"Abla aslında düşününce abisine çok kızdım. O gece ameliyatta olmasaydı onu öldürebilirdim. Yıllardır içimde biriken her şey gün yüzüne çıktı. Kaza gecesini tekrar tekrar yaşadım sanki. Biriken öfkemi kusacağım birileri olmuştu sonuçta. Biz çok acı çektik ama anladım ki benim asıl niyetim..... Benim asıl niyetim Öznur'a sahip olmakmış. Bana çarptığı anda anlamalıydım bunu. Daha önce böyle şeyler hissetmediğimden bilemedim, anlayamadım. Şimdi düşününce ilk yaptığım iş sevgilisini devreden çıkarmaktı. Çok kıskanmıştım ve ona aşık olmadığını öğrendiğimde öyle rahatlamıştım ki anlatamam ve evlilik teklifimi kabul ettiğinde dünyalar benim oldu sanki, şimdi sonu ne olursa olsun ondan vazgeçemem."

Selin, "İyi edersin." diyerek çıktı odadan. Kardeşinin hatasını anlaması ve aptal bir aşık hale gelmesi onu sevindirdi. Araları nasılsa düzelirdi, karı koca arasında küslük uzun sürmezdi.

Öznur uyandığında akşam olmuştu ve çok üşüyordu. Özgür karısının gözleri aralandığı an yanına koşarak yüzünü sevmeye başladığında kaşlarını çattı. 

"Ateşin var senin." derken endişesi gözlerine yansımıştı genç adamın. Karısına ılık bir duş aldırdı hızla ama Öznur titremesine mani olamıyordu. Kocası saçlarını kuruturken Öznur'un titremesi daha da arttı. En iyisi hemen hastaneye gitmekti.

Hastaneye vardıklarında Özgür doktora karısının biraz üşütmüş olabileceğini söyledi. Tahliller yapıldı genç kadına ve sonuçlar beklenirken Öznur'un ateşinin düşmesi için serum takıldı. Genç kadın çok yorgundu, tekrar uykuya daldı. Özgür odada dolanıp duruyor, Selin ile annesi ise endişe ile Öznur'a bakıyordu.

Doktor, "Endişelenecek bir şey yok." diyerek içeriye girdiğinde Öznur gözlerini yeni açmıştı. 

"Annemiz biraz üşütmüş, hamileliğin ilk aylarında vücut direnci düşer. Bu sebepten ateşi yükselmiş. Serumuna bir vitamin daha katacağım. Sabaha kendini toparlar." dedi ve ekledi. "Güzel annemiz temmuzda kendini nasıl üşütmeyi başarmış acaba?" diye sordu alayla.

Öznur, "İmkânsız!"  diyerek itiraz etti doktora. "Ben daha geçen hafta regl oldum."

Doktor, "Bu tarz durumları sıkça yaşıyoruz. Muhtemelen az kanamanız olmuştur. Kesin olan bebek beklediğiniz ve ayrıca bir doğum uzmanıyla görüşmenizi de öneririm." dedi odadan ayrılırken.

Doktor çıktığında kayınvalidesi sevinçten ağlıyor, Selin kendi iç dünyasıyla çatışıyordu. Özgür ise sevinçten ne diyeceğini şaşırmıştı. Karısıyla aralarında mükemmel bir bağ vardı artık. Öznur onu terk edemezdi. Dün gece onunla sevişmişti ama affetmediği belliydi. Bebek öyle bir anda hayatlarına girmişti ki Özgür için çok büyük bir ödül olmuştu. Baba olmayı delice arzuluyordu. Hızla karısının yanına geldi ve dudağının kıyısına küçük bir öpücük kondurdu. Şimdi hatasını unutturacak, karısına verdiği değeri gösterecekti.