MÜBREM (KAÇINILMAZ AŞKLAR-1) (TAMAMLANDI)

MÜBREM Bölüm 8

Selam MÜBREM severler..

Başlamadan önce yıldıza basalım mı?

Satır arası yorumlarda buluşalım..

Öznur sabah bedeninle gezinen eller nedeniyle açtı gözlerini ve ne olduğunu anlayamadı önce. Özgür'ün onu okşadığını anlayınca ne yapacağını bilemeyerek şaşkın gözlerle baktı kocasına.  

Ona, 'Hayır' demeliydi aslında. Dün gereksiz yere kalbini kırmıştı ama böyle usul usul okşarken, böyle tatlı tatlı öperken nasıl hayır diyecekti ki? 

Diyemedi de zaten. İçinde biriken arzuya, kasıklarında yoğunlaşan sızıya cevap verdi. Bir de bir ay sonra sevişeceklerdi güya. Kararlılığım bu kadarmış, diye kızdı kendine. Birbirine delice aşık bir çift gibi tutkuyla seviştiler. Öznur da tüm içgüdüleriyle karşılık verdi kocasına. Sevişmekten hoşlanacağını düşünmezdi ama kesinlikle hoşlanmıştı. Özgür yine içine boşaldığında bu konuyu konuşmayı aklının bir köşesine yazarak kocasının kollarında tekrar uykuya daldı.

Uyandığında odada yalnızdı Öznur. Duşunu alıp aşağı indiğinde kısacık şortuna ve atletine Özgür bozulacaktı muhtemelen ama hava daha şimdiden çok sıcaktı ve o, alışmıştı evdeyken rahat kıyafetler giymeye. Kendi evlerinde hizmetli olmadığından ne giydiği sorun olmamıştı asla.

Aşağı indiğinde Özgür kaşlarını kaldırmış ona bakıyordu. "Kızma hemen."  dedi aceleyle. 

"Senin kuralın elbiseler içindi. Etek ve şortu kapsamıyor." 

Özgür gülümsese de yine  mesafeliydi. Öznur bunu sorun etmemeye karar verdi, neşeli bir şekilde kahvaltısını yaptı. Kocasının değişen ruh hallerini takip etmemeye karar verdi, aksi halde beyni çorba olurdu.

Kahvaltıdan sonra kahvelerini içerken, "Seninle konuşmak istediğim bir konu var." dedi genç kadın ve Özgür dikkatini ona verdiğinde devam etti.

"Ben uzun bir süre evlenmeyi düşünmüyordum, dolayısıyla çocuk hayalim hiç yoktu. Tabi ki çocukları seviyorum ama bu konuda kendimi hazır hissetmiyorum henüz. Sen iki oldu içime boşalıyorsun. Hemen çocuk yapmasak olmaz mı?" dedi utanarak. Ellerini kucağında bağlamış; yüzü kızarmıştı.

Özgür bu kadınla olan ilişkim nasıl mantık çerçevesinde olacak, diye düşünüyordu. Kadının her hareketi çok tatlıydı. Bazen yirmi dört yaşında bir kadından ziyade bir çocuğun mizacına bürünüyordu. O dolgun dudaklarını sarkıtıyor, iri gözlerini çevreleyen gür kirpiklerinin altından masum masum bakıyordu. Hiç niyeti olmamasına rağmen evlenmiş ve karısına iki günde alışmıştı. Sabah yine karısını izlemişti uyurken.  Öznur'u yadırgayacağını düşünmüştü ilk başta ama onu yatağında görünce aksine o olmasa yatağının ne kadar boş olacağı gelmişti aklına.

"Niye aşık olduğun adamla hemen evlenmek istemedin, anlayamadım." dedi sorarcasına. Bu konuda gerçeği bilmeye ihtiyaç duyuyordu. Karısının başka bir adama aşık olduğu düşüncesi beynini kemiriyordu sürekli.

Öznur kocasının ısrarla Turan'ı sormasından rahatsızdı. 

"Bak, biz mantık evliliği yaptık. Sana bir kez olsun başka bir kadın sordum mu? Hatta istersen eski hayatına devam et bile dedim. Sen neden sürekli ve olmadık anlarda Turan'ı soruyorsun. Benim konuşmak istediğim konu başka. Çok merak ettiğin belli ama açıkça soramıyorsun. Turan'a aşık değildim, sadece iyi anlaşıyorduk. Sen sormadan söyleyeyim hiç aşık olmadım. Ne de olsa bir süre sonra kime aşık oldun, diye soracağın belli. Dolayısıyla onu her lafa sokmayı bırak. Bu son olsun!" dedi bıkkınlıkla.