Kaçıncı Son Bu?

Ne Kadar Doğru Ne Kadar Yanlış ¿?

Karşımda tir tir titreyen, benim aciz sevgime muhtaç hastalıklı bir insan dururken nasıl onu reddedebilirdim?!

Tek göz yaşıma layık olmayan Onur için harama bulaşmaktansa, bir defa istemeden verdiğim ümit ile yeşermiş sonra benim üzüntümle solmakta olan bir fidanı nasıl yüzüstü bırakabilirdim.

Ablama dediğim laf aklıma geldi.

--Sevmeyen sevenin halinden ne anlasın? Ancak bir kalpsiz seveni üzer.

Ben kalpsiz değilim. Onur'un beni bu denli yaralaması vicdanımın kör olacağı anlamına gelmemeliydi. Onun bana yapamadığını Cemal'e yapmam gerekti. Kalbini incitmemem gerekti.

Karşısında kitlenip kalmışken yüreğinin nasıl attığını duyuyor gibiydim. Bir haramdan kaçıp diğer harama bulaşmak üzereydim.

Yaşlı gözlerine yaşlı gözlerimle baktım. Ellerini tuttum.

--İşlediğim günah senden olsun. Bize bir şans vereceğim...

*****
Onu sevmeye çalışıyordum. Gece gündüz mesajlaşıyorduk.

Bu duruma alışmıştım artık. Onur'u daha az hatırlıyordum. Unutmama yardımcı oluyordu.

Gene bir yaz gecesi birbirimize şarkı söylüyorduk. Bana Sıla'nın inşallah unutursun şarkısını söylemişti.

Farketmemişim gözümden bir yaş süzülmüş. Bir anda söylemeye son verince ne olduğunu anlayamadım.

>>Gonca? Sen onu unuttun mu? Lütfen dürüst ol!

<<Sen söyle. Unuttum mu diyim unuttur mu?

-Gözleri dolmuştu.

<<Unuttur desem olmaz mı?

>>Bunu kaldıramam.

-Der demez hasta bir insanla konuştuğumu hatırladım.

<<Ben onu unuttum. Hayatımda sen varsın.

>>Bizim için şans vereli ne kadar oldu biliyor musun?

<<Hayır ne kadar?

>>2 ay 3 hafta

<<Zaman ne çabuk geçiyor demi? -Pek öyle olmamıştı..

>>Evet. Gonca?

<<Efendim?

>>Beni seviyor musun?

Donup kalmıştım. Evet dostum olarak çok sevmiştim.

Ama hala ona arkadaşlıktan öte bir duygu besleyemiyordum. Ama bu da bir sevgiydi.

<<Tabiki nereden çıktı bu?

>>Sormam gayet normal bence!

<<Peki!

>>Gonca?!

<<Efendim!

>>Son bir şey daha.. Kimi daha çok sevdin?

-Ahh! Neden sınırları sonuna kadar zorlaması gerekti ki?!!

Bu konuda da yalan söyleyemedim.
Sustum kaldım.

>>Hayır hayır benim hatam. Anlıyorum. Daha kaç ay oldu konuşuyoruz o hayatında bir buçuk yıl kaldı.

O kadar hüzünlü duruyordu ki daha fazla göz göre göre üzüp onu izlemeye dayanamadım.

<<Ben eve geçsem artık iyi olucak biraz serin oldu.

>>Peki sevgilim. Dikkat et üşütme.