Kaçıncı Son Bu?

Dengesiz

Babam ve annem arkamda durmasa kararına saygı duyup destek çıkmazsa sefil olacağım garantiydi.

Bu kararımı açıklamadan önce kaydımı dondurmam en mantıklısıydı. Okul açılır açılmaz gidip kaydımı dondurdum. Ne olur olmaz kendim bir süre ayakta durabilmek için okulu dondurup iş bulup çalışmak istedim.

Mutfakta iyi olduğum için bir otelin lokantasında arkadaşım sayesinde garsonluğa başladım.

Fazla sürmedi mutfakta bulaşık ile uğraştım. Her işin ucundan az az tutuyordum.

Kendimi sevdirmiştim. Bizimkilerin haberi yoktu ev kiramı ödüyordu.

Bu kararımı söyleyip eve dönüp bir ton laf yemektense böyle yapmayı tercih etmiştim. Bir kaç ay böyle idare ettim. Ama vicdanım fazlasına el vermedi. Onları kandırmış oluyordum.
Tatili beklemeden eşyalarımı toplayıp eve döndüm.
Dönüşüm sürpriz olmuştu. Abim de ablam da okuldaydı.
Babam da işte. Evde bir tek Büşra Abla vardı. En az tepkiyi o vereceği için onu tercih ettim.

Taksi ile gelmiştim eşyalarımı bıraktıktan sonra kapının önünde biraz durdum.

Taksici oturup bir sigara yakmıştı . Yol yakından dönsem mi diyordum kendi kendime.
Bu fikirden saniyeler içinde caydım.
Garip bir heyecanla zili çaldım. Çok sürmeden seslenen Büşra Abla da sesimi duyunca hemen kapıyı açtı.

--Gonca ne işin var senin burada?

--Hoş buldum ben de Büşra Abla.

--Bırak geyiği niye geldin?

--Babamın evi değil mi Allah Allah!?

--Yahu orası öyle de okulda olman gerek. Niye geldin?

--Öyle Yolum düştü. Soruların bittiyse geçsem mi artık? Ha bir de eşyalarımı geçirmem için Bi el atarsam çok makbule geçer.

Emrivaki tavırlarım karşısında donakalan Büşra Abla eşyalarımı içeri alarak sorularına yanıt bulamadığı için babamı aradı.

--Canım ne yapıyorsun?

--Şuan meşgulüm diyeceğini çabuk de.

--Hayatım yanii...

--Önemli değilse evde konuşuruz.

--Şey Gonca geldi diyecektim.

--Nereye?

--Eve.

--Ne alaka?

--Ben de bilmiyorum.

--Tamam ben bugün işimi erken bitirmeye çalışırırım gelince konuşuruz.

--Tamam canım.

--Hadi bayy!

--Bay bay.

Konuşmalarına kulak misafiri olduktan sonra eşyalarımı odama çıkarıp hemen gittim oradan.

Annemin evine gitmeyi planlıyordum. Evden çıkar çıkmaz ablamı aradım. Neyse ki derste değilmiş ulaştım kendisine.

--Abla ne yapıyorsun?

--Kütüphaneden çıktım yürüyorum sen?

--Ben de eve doğru yürüyorum.

--İyi yapıyorsun.

--Eee evdeyken değişik değişik şeyler diyordun. Okula gidince geri vazgeçtin sanırım.

--Hayır. Kaydımı dondurdum gider gimez.