Kaçıncı Son Bu?

Ne Kahvesi?!?

Çok beklettim ama bu bölüm beklediğimize değecek bombe bir bölüm. 🤭😍😋😊🤯🤗😇
Ben yazarken heyecanla yazdım umarım sizde heyecanla okursunuz.
Sizi de fazla tutmayayım.
İYİ OKUMALAR💜💜💜

***********

Yeni bir dönemm...
Yeni bir düşünce yapısı, yeni bir yaşama aralanan kapılar...

Ve hayalimdeki mesleğe ulaşmama kalan sayılı adımlar...

Körpecik ömrümde karşıma çıkan zorluklarla olgunlaşan ruhum, yıpranan bedenim ve benliğim...

Küçükken çabucak büyümek isterken büyüdüğümüzde bu isteğimize pişman oluruz.
Büyüdükçe omuzdaki yükler artar. Talih yüzümüze
bakmamışsa kaderin ağlarıyla denizin en diplerine batarız. Nasipte varsa çıkarız yüzeye...

*****

Son dönemde staj görüyordum. Eve gittiğim dönemlerde tuhaf durumlarla karşı karşıya kalıyordum.
Eniştemin kuzeni görmezden gelmeye çalışsam da bana yazılıyordu.

Hiç kimseden çekinmiyordu. Babam orada annem bize dik dik bakıyor hiç takmadan benle muhabbet içerisinde olmak için elinden geleni yapıyordu. Maymun gibi etrafımda dört dönmekten ettiği sakarlıklar beni çok güldürüyordu.

Beni güldürdüğü için mutlu oluyordu ama yaptığı sakarlıkları hemen telafi ediyor gülüşüme ortak oluyordu .
Etrafımda dört dönemi tatlıydı aslında ama bu kadar yürekli ve biraz da utanmaz olması beni sinir ediyordu.

Bu işin sonu iyiye gidiyor dibi değildi bu durum anne babamın gözüne fazla çarpmaya başlamıştı. Ablamla eniştem önce babama geliyor sonra benle beraber anneme geçiyorduk.

Artık onu terslemeye başlamıştım. Yaptığı sakatlıklar da gülmüyorum.

Hoşuma gitmediğini anlamış olacak ki - bir zahmet -
benden ilgiyi kesti. Ama canı çok sıkkındı.

Bana ilgi göstermez olduğu bir gün gene anneme geçiyorduk. Annem konuşmadığımızı farketmişti.
İlk fırsatta yanıma gelip sorularına boğmuştu beni.

--Kızım niye Fıratla konuşmuyorsunuz?

--Öylee.

--Ne demek öyle?! Küstünüz mü?

--Yoo.

--Doğruyu söyle sevgili mi olmuştunuz?

--Anne saçmalamaya!

--Hiç de öyle görünmüyor dışarıdan.!

--İşte sırf bunun için mesafe koydum. Gereği yok.

--Daha neler!

--Ne düşünüyordun anne?

--Eniştenle konuştuk. O da babanla konuşmuş. Baban varsa bir şey söz takarız. demiş.

--Yok artık!!!

--Neee!? Olamaz mı yani hayatında biri?

--Yok olamaz ben kimseyi istemiyorum.!

--Kızım Fırat iyi çocuk bak eniştenin kuzeni diye böyle diyorum Bi düşün bence.

--Anne! Konu kapandı! İstemiyorum kimseyi nett!

Şaşkınlıktan deliye dönmüştüm. Babamın bu kadar kolay şekilde söz kesme fikrine ikna olması beni çok şaşırtmıştı. Bu kadar basit olmamalı yurdum içimden.

Günümüz kızları ailesinden yana böyle bir kolaylık isterken bu durum bana ters tepiyor anne babama kızıyordum.

Mutfağa su içmek için iniyorum ki Fırat'ın garip bir şekilde çıktığına şahit oldum. Çok büyük ihtimalle annemle konuşmalarımızı duymuştu.