𝐄𝐋𝐒𝐀 𝐀𝐑𝐄𝐍𝐃𝐄𝐋𝐋𝐄 𝐎𝐏 𝐙𝐖𝐄𝐈𝐍𝐒𝐓𝐄𝐈𝐍 ✯ 𝑓𝑎𝑛𝑓𝑖𝑐𝑡𝑖𝑒 ✓

De Ingeving

Na een paar minuten hoort Elsa geschreeuw van beneden komen en ze herkent de stem van haar zusje. Haar adem stokt in haar keel, Anna... Ze was haar helemaal vergeten! Hoe zou zij zich nu wel niet voelen? Elsa ademt een paar keer diep in en uit en kijkt een beetje schuldig om zich heen. Haar kamer is nu een absolute ravage, door de vele ijsstralen waren sommige spullen zelfs ontploft en liggen verspreidt door de kamer in kleine stukjes. Elsa loopt naar de deur toe en probeert hem te openen, helaas zit alles onder zo'n laag ijs dat ze zelfs de klink niet naar beneden kan krijgen. Gefrustreerd stampt ze op de grond en bijna glijdt ze uit, maar ze weet zich nog net staande te houden. Waarom moest alles altijd verkeerd gaan als ze haar gevoelens liet gaan? En opeens beseft Elsa het, dat is het... Ze voelt teveel. Had haar vader niet altijd gezegd: 'Voel niet'? Misschien is dat wel de oplossing voor haar probleem, gewoon niets meer voelen. In gedachten loopt ze terug naar haar bed en gaat met een gefronsde wenkbrauwen in kleermakerszit op het bevroren deken zitten. Ze sluit haar ogen en gaat in haar herinneringen na wanneer het altijd mis was gegaan. Zoals verwacht meestal alleen als ze sterke emoties had zoals boosheid, angst en verdriet. Elsa opent haar ogen weer en trommelt met haar vingers op haar knie, zou dit echt de oplossing zijn? Alles buitensluiten? Ze schrikt op uit haar overpeinzingen als ze iemand rennend de trap op hoort komen en zachtjes op haar deur klopt.

"Elsa?" hoort ze Anna snikkend vragen aan de andere kant van de deur. "Doe open, alsjeblieft?"

Ook al zou Elsa dat willen, het is niet mogelijk. Alles zit vastgevroren en haar hart breekt in kleine stukjes. Met tranen in haar ogen kijkt Elsa naar de deur, daarachter staat haar zusje en het is maar een paar meter, toch voelt het alsof er een hele grote afstand tussen hun tweeën is.

"Elsa?" vraagt Anna weer als ze maar geen antwoord geeft. "Ze antwoordt niet," vervolgt ze en Elsa begrijpt dat het tegen de agenten is.

"Is er iemand die we voor jullie kunnen bellen?" vraagt de mannelijke agent. Het blijft stil aan de andere kant en Elsa staat op.

"Jawel," zegt Elsa met een luide stem zodat ze haar aan de andere kant kunnen horen. "We hebben niet veel familie, maar onze oom en tante Corona moeten weten wat er gebeurd is."

"Ja... Oom Charles en tante Valda," zegt Anna bevestigend.

"Nog iemand anders?"

Elsa denkt even na, meer familie hebben ze eigenlijk niet. "Nee."

"Wil je echt niet de deur openen, Elsa?" vraagt Anna nogmaals.

"Nee..." antwoordt ze zachtjes en ze loopt glijdend weer terug naar haar bevroren bed. Ze hoort Anna weer naar beneden lopen en zachtjes snikken. Het is maar goed dat kou nooit een punt voor mij is geweest, denkt Elsa voordat ze gaat liggen op het ijskoude bed en haar ogen sluit terwijl er een eenzame traan over haar wang biggelt. Hopelijk zou ze droomloos slapen vannacht.

-

De rest van de zomervakantie verbleven Elsa en Anna bij hun oom en tante in Londen. Een paar dagen na het ongeluk was de begrafenis al geweest maar Elsa was niet gegaan. Ze was bang dat haar verdriet de omstanders teveel in gevaar zou hebben gebracht.

-

"Wanneer willen jullie de boeken en de andere spullen halen?" vraagt tante Valda - die de zus was van Agdar - tijdens het ontbijt aan Elsa en Anna. Hun oom en tante waren eerst nogal geschokt geweest dat hun nichtjes heksen waren, maar ze hadden het al snel geaccepteerd.

"Uhm," begint Anna terwijl ze Elsa aankijkt. Het is nu 4 augustus en in minder dan een maand zouden de lessen op Zweinstein beginnen. "Zo snel mogelijk, denk ik. Wat denk jij, Elsa?" vraagt Anna als ze maar niet antwoordt en zelfs geen oogcontact maakt met Anna.

"Ja, is goed," antwoordt ze gevoelloos. Sinds het ongeluk van hun ouders heeft ze toch besloten om alles nog meer buiten te sluiten, het is de enige manier om niemand pijn te doen, vindt Elsa.

"Oke," zegt Valda met een bezorgde blik op Elsa. Charles en zij waren hun tweejarige dochter kwijtgeraakt toen ze met haar gingen winkelen en hadden geen andere nichtjes dan Anna en Elsa die ze als eigen dochters konden beschouwen. Valda had Anna en Elsa altijd al behandeld alsof ze haar eigen dochters waren en om Elsa zo gevoelloos te zien, maakte haar bezorgd. "Laten we morgen gaan, dan ben ik toch de hele dag vrij."

Plotseling krijgt Elsa een ingeving en ze staat snel op van tafel. Ze ziet de verbaasde gezichten en excuseert zich met een paar woorden. Gehaast loopt ze naar haar logeerkamer toe en opent de hutkoffer die onder haar bed ligt. Waar is dat boek? vraagt ze zich af als ze de halve inhoud er uit heeft gehaald. Haar oog valt op de zwarte kaft van haar toverdrankenboek en een klein glimlachje verschijnt op haar gezicht. Daar is 'ie! Toverdranken is niet haar beste vak, maar misschien dat iets haar zou kunnen helpen in dit boek om niet meer te voelen. Ze bekijkt de inhoudsopgave maar tot haar teleurstelling staat er geen enkel recept in die iets te maken heeft met gevoelens. Misschien is zoiets wel heel moeilijk en staat dat niet in een boek voor derdejaars, bedenkt Elsa en ze klapt het boek weer dicht. Morgen kan ik zoeken naar toverdranken als we naar de Wegisweg gaan, denkt ze en ze is opgelucht dat de oplossing zo dichtbij is. De voorgaande jaren had Elsa alleen maar naar bezweringen gezocht die haar konden helpen om haar krachten te isoleren, maar dat was allemaal tevergeefs geweest. Ze kon zichzelf wel voor haar hoofd slaan dat ze nooit de moeite had genomen om naar toverdranken te zoeken. Maar iets om gevoelens in toom te houden, zo'n drankje zou toch wel bestaan?

-

Sorry dat het zo lang duurde voor de update en dat 'ie wat korter is dan voorgaande hoofdstukken, maar ik was een beetje druk - nog steeds trouwens haha :P Ik weet trouwens niet wat de namen zijn van de ouders van Rapunzel (Oeps, spoiler! Maar ik ga er vanuit dat jullie wel weten dat ik met de oom en tante Corona hen bedoelde ;) ) maar aangezien ik er voor heb gekozen om de moeder van Rapunzel de zus van de vader van Elsa te maken, heb ik haar een Noorse naam gegeven: Valda. En Charles, tja... Iets anders kon ik niet bedenken hahaha

O ja, ook wil ik graag nog een verhaal promoten die ik echt super vind: Moderne Disney DreamWorks Hoge school geschreven door IrisvanBommel. Als je van Jelsa-fanfictie houdt dan zul je deze vast en zeker erg leuk vinden! ;)