𝐄𝐋𝐒𝐀 𝐀𝐑𝐄𝐍𝐃𝐄𝐋𝐋𝐄 𝐎𝐏 𝐙𝐖𝐄𝐈𝐍𝐒𝐓𝐄𝐈𝐍 ✯ 𝑓𝑎𝑛𝑓𝑖𝑐𝑡𝑖𝑒 ✓

Een Valstrik

Als verstijfd staat Elsa tegen de deur aangeleund. Hoe weet Pitch dat er leerlingen verstop zitten in de slaapkamers en in de Kamer van Hoge Nood?

"Wat is er? Wat zeggen ze?" vraagt Hiccup met een gespannen blik.

"Pitch weet dat we hier verstopt zitten," legt Elsa op fluistertoon uit en Hiccup trekt wat kleur weg uit zijn gezicht. Dan hoort ze de toegangsmuur weer verschuiven, waarom zou Pitch weglopen als hij weet dat ze hier zijn? Misschien staat hij dan toch wel aan hun kant. Of misschien is dit ook wel een valstrik en staat hij nog steeds in de gemeenschappelijke kamer, wachtend om hun op hete daad te betrappen. Voetstappen komen dichterbij en snel doet Elsa een paar stappen weg van de deur. De deur van de slaapkamer zwiert open en in de opening staat Astrid. Ze veegt wat blonde lokken weg uit haar gezicht en haar voorhoofd is gefronst, alsof ze in de war is.

"Hebben jullie dat gehoord?" vraagt ze aan degenen die in de slaapkamer staan en Elsa knikt van ja, net zoals de rest.

"Zo raar... Waarom denkt Gothel in eerste instantie dat Pitch haar zou helpen, terwijl hij dat helemaal niet doet?"

Elsa haalt haar schouders op. Ze weet het ook allemaal niet meer.

"Misschien moeten we maar gewoon tot morgen wachten?" oppert Hiccup maar Astrid staart hem vertwijfelend aan.

Eugene verschijnt achter haar en werpt een blik naar binnen toe over haar schouder. "En morgen allemaal wakker worden op een heel andere plaats? Ik denk dat het een valstrik is."

"Dat denk ik ook," zegt Elsa zachtjes.

"Maar er is niets dat we kunnen doen. We kunnen de professors niet vinden op de Sluipwegwijzer, dus naar hun op zoek gaan heeft ook geen nut. En dan verschijnt er een professor die zegt dat hij ons aan het helpen is! Ik weet niet hoor, maar misschien moeten we eens een keer luisteren en kijken wat er gebeurd?" zegt Hiccup geërgerd.

"Ja, en kijk wat er is gebeurd omdat we naar Gothel en Pitch luisterden..." zegt Astrid en ze rolt met haar ogen.

"Uh, helemaal niks," antwoordt Hiccup schouderophalend. "Sinds dat jullie hebben gedaan wat Gothel heeft gezegd, is er niets gebeurd. Wie zegt dat er wat gebeurt als we nog iets langer wachten met onszelf in het diepe te gooien?"

Elsa bijt vertwijfelend op haar lip. Het is inderdaad vreemd dat Pitch hun heeft laten gaan...

"We zijn geen Harry Potter," doet Hiccup een duit in het zakje, in ieder geval: zo klinkt het, maar niet iedereen snapt wat hij bedoelt.

"Sorry?" vraagt Eugene en hij trekt een wenkbrauw op.

"Je weet wel, overal zelf achteraan gaan en alles zelf oplossen zonder de hulp van anderen. Pitch zegt dat hij ons helpt, hij is een professor van Zweinstein, en hij is weggegaan zonder 'moord en brand' te schreeuwen. Vertel me, waarom zouden we hem niet vertrouwen?"

"Uhm, Gothel is ook een professor van Zweinstein?" beargumenteert Astrid, maar Hiccup haalt weer zijn schouders op. "En als Rapunzel haar niet had geprovoceerd dan was er niets aan de hand geweest."

"Dat weet je niet," brengt Merida er tegenin.

"Ik durf erom te wedden dat Pitch ons inderdaad wil helpen. Gothel heeft gewoon een inschattingsfout gemaakt en daar gaat ze morgen voor boeten."

"Maar waarom dacht Gothel dat ze Pitch kon vertrouwen?" mompelt Elsa voor haar uit, meer tegen zichzelf, maar het wordt doodstil en verbaasd kijkt ze op. Op zich, zo'n slechte vraag was dat niet van haar.

"Waarom dacht Gothel dat ze Pitch kon vertrouwen, hm?" herhaalt ze, haar armen over elkaar heen slaand en Hiccup mompelt wat.
"Hm?" zegt ze weer want ze kan hem niet verstaan.