Chapter 1 : unlucky Day

349 11 0
                                    

Aki  Fricilia POV:

*cringgggggg*

Mabilis na napabangon ako ng marinig ang tunog ng alarm clock ko. Agad akong bumangon at dali-daling dumiretso sa banyo at naligo.

Nagbihis ako at nag-ayos. Pagkatapos kinuha ko na ang bag at ang envelope na naglalaman ng mga kakailanganing papeles para mag apply ng trabaho.

Nilock ko na ang apartment ko at dumaan muna sa coffeshop para bumili ng kape at sandwich.
Sumakay na ako sa taxi para pumunta sa companya na a-applyan ko.

Pagkadating ko nakita Kong maraming Nagpainterview kaya huli tuloy ako at isa pa huli akong dumating.

Matagal ang interview kaya naman medyo nababagot na ako pero kailangan kong mag apply ng trabaho kasi ngayon ang Simula ng araw na bubuhayin ko ang sarili ko.

Nang ako na ang susunod na magpainterview ay agad na lumapit sakin ang secretary at sinabi na tapos na ang interview kaya naman medyo nainis ako at uminit ang ulo ko.

Pano ba naman kasi! ilang oras akong maghintay tapos sasabihin na tapos na ang interview nakakabwesit! Ang malas naman oh!

Marami na akong pinuntahang companya pero malas talaga dahil ni isa ay walang tumanggap sakin di ko alam Kong bakit.

kahit na minalas ako ay di parin ako sumuko . pumunta ako sa Harris company balita ko ito ang pinakamalaki at pinakasikat na companya kaya naman nagbabakasakali ako na baka matanggap ako.
Ito na talaga ang huli tsk kung di pa ako matanggap dito magiging singer nalang ako sa mga bar .

Lumapit ako sa manager pero sabi niya wala na daw bakanting trabaho kaya nakasimangot na lumabas ako .

“ nakakabwesit naman oh! Bat ba ang malas malas ko ngayon! ” inis na sabi ko sa sarili ko.
Sa galit at inis na nararamdaman ko ay di ko napansin na may lalaking may kargang sculpture glass akong na nabangga kaya nahulog at nabasag ang sculpture glass na mukhang subrang mahal nito.

Naglikha ito ng malakas na ingay at napatigil lahat ng tao sa ginagawa nila. At namilog ang mga mata nila.

Pati din ako ay kinabahan din subra subrang kaba.

“ what's happening here? ” mas lalo pa akong kinabahan ng marinig ang malalim at nakakatakot na boses  na nagmumula sa aking likod.

“ CEO, the sculpture glass is broken ” rinig Kong sabi ng isang lalaki kaya naman grabe ang kaba ko pati ng marinig na tinawag ng lalaki na CEO yung nagsalita.

“ What!???? ” napapikit ako ng bigla siyang sumigaw na gulat at rinig ko pa ang mga yapak niya .

“ you !!! How could you!! Did you know how much it cost!? ” sigaw niya habang papalapit sakin.

“ humarap ka ngayon din! ” utos  niya kaya humarap ako at namilog ang mga mata niya sa gulat pero agad din iyong nawala. Tumingin siya sa basag na sculpture glass at kita ko ang galit at inis sa kayang gwapong mukha .

“ magkano ba yan? ” lakas loob Kong tanong at nagtawanan ang ibang staff.
“ one million  can you pay that? ” sabi niya habang papalapit sakin.

Halos lumuwa naman ang mga mata ko sa sinabi niya.
Anong sabi niya one million!? Eh wala nga akong trabaho pano ko mababayaran ang ganun ka laking  halaga!?

“ hehe ahm... Ano kasi , kasi .. Wala akong pera  pwede bang bayaran ko nalang pag nakahanap na ako ng trabaho ” alinlangang sabi ko.

He laugh evily then he hold my chin.
“ wala kang pera tsk, then .. Be my secretary for 3 years you don't have a choice kung ayaw mo then its your choice . go to jail or be my secretary ” kinabahan naman ako dahil parang may binabalak siya sa isip niya.

Napalunok ako ng ilang beses . I have no choice but to accept this .
“ O-okay ” kinakabahang sagot ko at ngumisi siya.

Bumalik na ang mga staff sa ginagawa nila at ako nganga.

“ starting tomorrow ms. Secretary ” nakangisi niyang sabi kaya natahimik lang ako . umalis na siya kaya napahinga na ako ng maluwag at dali-daling
Sumakay ng taxi.

Pagkauwi ay agad Kong nilapag ang bag at envelope na dala ko at humiga sa kama.

Bat ba napakamalas ko ngayong araw!? Meron nga akong trabaho pero wala naman akong sweldo kasi yun ang bayad ko sa nabasag ko .

Pano na ako!? Ang malas malas ko talaga!
Yaw ko na sa earth!
Sa subrang kakaisip di ko namalayang nakaidlip na pala ako.





Navien Zax Harris POV:

CEO I already found information about that girl ” sabi ni vino manager ko.

“ who is she? ” tanong ko habang nakatingin sa labas ng bintana.

“ Aki Light  Fricilia , 20 years old ” sagot naman niya. Napangisi naman ako at humarap sa kanya.

“ may binabalak ka na naman ba CEO? ” tanong niya si vino lang ang nakakaalam kung may binabalak ako . agad naman akong ngumisi sa kanya.

That girl hmm.. She broke my sculpture glass I will make her pay for what she did.

See you tomorrow My new secretary. Tingnan natin Kong makakatagal ka.


































*****

A/n: enjoy ~•~

Accidentally LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon