Accidentally Love

Chapter 5: Hate

Aki Fricilia POV:

It was already noon and I also finished signing all the papers. I stare at my hands at nakita Kong namamaga ito napasighap nalang ako sa hangin at hinilot ang sentido ko.
I also feel a little bit dizzy because I haven't eaten yet.

*Clap*clap*

“ Great ! ms. Secretary natapos mo na ang pinapagawa ko sayo . you know what you make me feel irritated ” sabi niya na nakangisi. I didn't talk back its because I feel dizzy and my head is aching . there's no time for fighting back to him.

“ leave me alone ” wala sa mood Kong sabi sa kaniya pero ngumisi lang siya at lumapit sakin. He holds my chin tightly kaya naman medyo nasasaktan ako at nangingilid na ang mga luha ko.

“ You know what, Your the first girl I met who can talk or fight back to me and that's what I hated the most. Your face , your existence makes me feel sick! For me YOU ARE NOTHING but just a stupid bitch ” medyo may naramdaman akong sakit at hapdi sa puso ko ng sabihin niya ang mga salitang yon.

Kahit ako naman ay ayaw ko din siyang makita I swear kung wala lang talaga akong utang sa kanya ay aalis ako sa impyernong companya nato! At isa pa Hindi ako bitch! Bwesit siya! Arghhh

Binitiwan niya na ang panga ko sabay ngisi. I was shocked for what he did. Winaksi niya ang mga papeles na pinirmahan ko para magkagulo ito.

Oh no! I have to arranged it again... His too cruel.

Kinuyom ko ang mga kamao ko pero ngumisi lang siya. Lumabas na siya sa office ko na ikinahinga ko naman ng maluwag. 

Tumayo ako pero bigla akong nahilo . tiniis ko nalang at pinulot ang mga papeles.

Pagkapulot ko lahat ng mga papeles ay napasighap ulit ako sa hangin.

Why did I met him? His so cruel, heartless and even hated me without a reason.

Umupo ako sa swivel chair ko at inumpisahan ng ayusin at ipagsunod-sunod ang mga papeles kailangang letter ang pagkakasunod nito.

Okay na sana kanina eh! I'm already done but because of that cruel bullsh*t monster!
He have no heart at all ano ba namang aasahan ko sa isang bakulaw na halimaw!? His so cold hearted .

My head is aching again then I looked at my cellphone . its already 4:00pm but I still haven't eaten a lunch . I'm hungry!

Nang matapos ko na ang ginagawa ko ay tumayo na ako at naramdaman ko na naman ang pagkahilo.
Ininda ko nalang ang sakit ng ulo ko at binuhat ang mga papeles para dalhin sa opisina ng bakulaw na yon.

I saw him writing something on his desk kaya naman malakas na linapag ko ang mga papeles sa mesa niya na ikinatingin niya naman sakin.

“ Atlast your already done! Did you know I was tired of waiting here? What are you waiting for buy some food for me! ” utos niya sakin na ikinainis ko . kinuyom ko ang kamao ko at tumalikod sa kanya.

He doest know because of this bullsh*t work I haven't eat anything ! Because for what he did I feel unwell! His bullsh*t!

Ihahakbang ko na Sana ang paa ko ng bigla nalang akong nakaramdam ng hilo at natumba.

And everything went black------------------------------

Navien Zax Harris POV:

I was shocked when she suddenly collapse. Kaya tumakbo ako papalapit sa kanya at binuhat siya pahiga sa sofa.

Maingat ko siyang hiniga sa sofa at agad na tinawagan ang private doctor ko. Pagkatapos Kong tawagan ay tiningnan ko ang babaeng kinamuhian ko.

I didn't know why I hate her  but I felt guilty for what I said to her earlier.

Napatingin ako sa mukha niya Hindi ko alam pero napansin Kong maganda at maamo ang mukha niya para siyang isang buhay na manika . she's such an innocent girl but why did I hated her? Wala naman siyang nagawang masama  , she just broke my sculpture glass but for me that sculpture glass was nothing. It's just a piece of shit! My revenge is useless Ginaganito ko siya dahil sa isang sculpture glass?

But why did I acting this way? The first I saw her I feel weird something inside me.

Hahawakan ko na sana ang mukha niya ng biglang may kumatok sa pinto.
“ come in ” walang gana kung sagot at tumayo.

Dumating na ang private doctor ko at chineck niya ang secretary ko.

“ how is she? ” tanong ko .
“ she's okay now , kailangan niya lang magpahinga its because she overwork herself at isa pa di siya kumain that's why she suddenly collapse ” sabi ng doctor at nagpaalam na.

Its my fault. Bakit ko ba siya pinapahirapan? Because for what I did Hindi ko man lang napansin na di pa pala siya nakakain .

I'm so upset and guilty.
A precious innocent girl like her should be taking care of. But I always made mistake and make all things hard for her.

Napatingin ako aa secretary ko ng bigla Kong narinig ang mahinang hikab niya.
“ where am I? ” tanong niya.
“ in my office ” walang emosyon Kong sabi .

Tumayo siya bigla at umupo ng maayos. She looked at her phone .

“ I have to go ” sabi niya at dali-daling lumabas ng office ko na sinundan ko naman. Kinuha niya lang pala ang bag niya .

I want to stop here just now but I couldn't do anything for her.

.....

0~0