The Sassy Girl Meets the Nerdy Boy

📖 58

[After Graduation Day]

Nathalie's POV

Mediyo naninibago na ako ulit sa bagong kalakaran namin dito sa dati naming bahay.

Nasanay na kasi ako sa bahay nila Tristan eh pero di naman pwedeng permanent na akong maninirahan duon.

Halos isang buwan din kaming nag stay duon at bumuo ng mga memorable na ala-ala. Although hindi naging maganda yung journey ko kila Tristan but atleast nakapag sorry ako sa kanya bago kami bumalik dito sa bahay namin. Onting oras lang tuloy kami nakapag kwentuhan,hindi ko nasulit. Wala nading kasiguraduhan kung mag kikita kita pa kami ulit pero SANA NGA magkita kita pa kami para makabuo kami ng totoong happy memories at wala ng mag kaaway sa grupo namin,pero malabo na yatang mangyari yun.

Nakakaramdam tuloy ako ng lungkot sa tuwing naiisip ko na 50/50 nalang ang chansang mag kikita pa kami ulit pero kahit anong mangyari they will be considered as part of my life kahit minsan lang ako makipag usap sa kanila at si Tristan,hindi ko akalaing hindi niya rin pala sinasadyan yung nakaraang nasabi niya sa akin noon. Magmula tuloy nung marinig ko yung pahayag niya gumaan na yung loob ko ulit sa kanya. 'Yun lang kung kailan okay na kami saka naman natapos ang araw na mag kakasama kami.

Di ko maintindihan 'tong nararamdaman ko pero sa kanilang lahat parang pakiramdam ko sa kanilang lahat si Tristan yung pinaka na mi-miss ko kasi siya palang ang kauna unahang lalaki na nagpagaan ng loob ko at speaking of lalaki even Josh di niya nagawang pagaanin ang loob ko,ang sabi niya di niya ako sasaktan but he still did. Umasa ako na tutuparin niya yung sinabi niya pero tama nga sila na wag akong umasa dahil baka masaktan ako pero sinunod ko parin yung gusto ko. Kahit si Jenna at Clementine sinabihan na ako pero wala,nag pakampante padin ako kaya ayun nasaktan ako.

He always use the word jelousy. Sabi niya kung ayaw ko daw sa kanya mag hiwalay na kami pero nung una hindi pa ako sumuko. I gave him a space para pag isipan yung mga sinabi niya until one day nakita ko nalang siyang may kasama nang iba. Sinubukan ko pang kalabanin yung kabit niya but I guess yun na din ang gusto niya,ANG MAKIPAG HIWALAY SA AKIN.

Ayokong nang isipin pa yung mapait na nakaraan dahil baka mabasag ko nanaman 'tong cellphone ko sa inis.

Bakit gano'n? I miss them all pero iba yung pakiramdam ko kay Tristan. Parang kakaiba yung pag miss ko sa kaniya.

I don't want to over think pero parang...

Haysst,I can't explain what I feel.

Maya-maya lang ay napahikab ako at nang makaramdam ng antok ay inunahan ko nang matulog ang dalawa kong kaibigan.

Tristan's POV

1 Month Later..

Kasalukuyan akong naka pila dala ang aking requirements sa isang university dito sa lungsod namin.

Mag eenroll sana ako for college. Nauna na akong pumila dahil napaka tagal nung dalawa at isa pa si Hayden ihahatid pa yung girl friend niya sa university na pag eenrollan no'n.

Mag mula nang magka girlfriend si Hayden parang naging matured na siya at natuto narin siyang maging self concious dahil nga gusto niya kapantay niya yung standard na ninanais nung girlfriend niya at ito namang si Keith mediyo nag bago nadin at parang may namamagitan na sa kanila ni Clementine dahil parang palagi nalang siyang busy sa pag type ng mensahe sa cellphone niya one time nakita ko ang ka chat niya si Clementine pero naka set na yung nickname as 'Clem♢'.

Paminsan minsan dinadalaw nila ako sa bahay minsan din duon na sila natutulog pag gusto nila at ito naman ako still single padin,hindi ko alam kung hanggang kailan ko paiiralin ang pride nitong utak ko kahit yung puso ko napapagod na kahihintay.

Last night I had a nightmare with a girl. She's a beautiful with long brown wavy hair and wearing a mint green dress which is my favorite color.

She held my hand and led me walk towards the sand. She never let her hand seperate to my hand. Isinandal niya ang ulo niya sa balikat ko at sa gano'ng posisyon kami nanuod sa pag lubog ng araw habang nakaupo at dinadama ang dahan-dahang pag agos ng tubig sa dagat at ang preskong hangin.

Bago matapos ang panaginip ko na 'yun,nilinga niya ako at dahan-dahang hinalikan saka naputol ang panaginip ko.

Di ko mawari kung ano ang pangalan niya pero parang siya si...

"Tristan!" Tawag sa akin ng isang pamilyar na boses.

Nang lingain ko ang pinanggalingan ng tunog laking gulat ko nang makita ko ang pamilyar na tao. "Nathalie?"

"Ako nga!" Sambit nito sabay hagupit sa'kin ng yakap na ginantihan ko din naman ng yakap.

Na miss ko siya,sobrang na miss. Hindi ko alam pero nung umalis sila sa bahay parang nawalan nanaman ng gana yung puso ko tapos ang lungkot-lungkot na ng bahay namin, mag mula kasi nang magkabati na kami parang gumaan na loob ko sa kanya kaso nga lang kung kailan nagka bati na kami saka naman nawalan ng oras para mag kausap kami kaya onti time lang tuloy ang nailaan namin para magka kwentuhan tapos umalis na sila.

"Bogoshipda" bulong ko habang akap siya.

[Bogoshipda means I miss you]

"Ay miss na miss?" Sambit ni Hayden na nakapag pahiwalay sa'kin sa pag yakap sa kaniya.

"Ano nga palang ginagawa niyo dito?" Tanong ko nang makitang pati sila Lucas at Daniella ay nandito na.

"Obvious ba? Edi mag eenroll" sangguni ni Lucas.

"What I mean is bakit dito kayo mag eenroll?" Paglilinaw ko sa kaninang nasabi.

"Eh kasi nandito yung course na gusto namin kaya dito kami mag eenroll" pilosopong sagot ni Clementine.

Di ko nalang sila pinansin bagkus ay ibinalik ang attensiyon kay Nathalie.

"Ano? Tara?" Pag aya ko kay Nathalie na pumila na ulit.

Nawala kasi ako sa pila kanina nung makita ko sila.

"Ahhmm,tara!" Tugon ni Nathalie at aktong sasama na sana siya sa'kin ng kumontra si Hayden.

"Teka lang! Teka lang! Akala ko ba Love takes time? Eh bakit ---" di ko na siya pinatuloy sa sasabibin niya.

"Shut up,let's go!" Pag papatigil ko na sinunuod naman niya.

Haysst! Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko ngayon,kung kakabahan ba or magiging masaya or ano pa.

Pero isa lang ang sigurado ako sa nararamdaman ko ngayon.

'Yun ay ang masaya ako dahil nakita ko silang muli at nagka sama-sama nanaman kami,hiling ko lang na sana this time masulit ko na ang mga oras na kasama ko si Nathalie hindi tulad ng dati na halos isang buwan sila sa bahay pero isang araw lang ang naging matinong araw para sa amin ni Nathalie.

To be Continued...