Wiecznie siedzi przy oknie i wzdycha
Jak to pięknie deszcz spływa
Po szybie drogocenne krople
Szybują z wiatrem na polach
Drzewa szumią liśćmi
Pod osłoną księżyca
Ludzie szepcą przez zegarki
Gdzie pochłania ich nowa technologia
Ptasi śpiew już dawno niesłyszalny
Zastąpiony donośnym budzikiem
I siedzi tak i wzdycha
Jak to pięknie deszcz spływa
Jak emocje wirują
Zastępowane smutkiem i obojętnością
Tak same we dnie i w nocy
Kłopoczą dziewczę samotnością
I przyszywają do łóżka z oknem
Gdzie może siedzieć i wzdychać
I podziwiać za nim życie
Którego nikt nie chciał jej ofiarować
A kiedy nadejdą ostatki jej sił
Otworzy szeroko to okno
I kiedy już wszystkie opadną
Niczym ptaki, za którymi tęskniła
Wyfrunie przez okno
Zostawiając za sobą tą samotność
Przepełnioną wzdychaniem
CZYTASZ
Wiersze natchnieniem pisane
PoetryCytaty, wiersze i inne takie ze słów stworzone, natchnieniem oplecione. Ranking: 1 w #odczucia (22.03.2020r.) 1 w #natchnienie (27.09.2020r.) 14 w #przeżycia (22.03.2020r.) 16 w #słowa (07.03.2020r.) 91 w #myśli (06.03.2020r.) 114 w #poezja (02.0...
