053**: Şu an anayasanın bilmem kaçıncı maddesine göre suç işliyor muyum bilmiyorum ama
053**: Umurumda da değil gerçi
053**: İşliyor muyum acaba ya?
053**: OFF NEYSE NE DİYORDUM
053**: hatırladım
053**: normalde de bu kadar suratsız mısın yoksa
053*...
"Ne var yani beni kırmasan?" diyen anneme şaşkınlıkla bakarken "Anne ben seni bu zamana kadar hiç kırmadım, ne istersen yaptım zaten." dedim.
"Emin misin, hukuk okuyacağım dediğinde pek de mutlu ettiğin söylenemezdi."
Kaşlarım hayretle havaya kalkarken çalışma odasında bir ileri bir geri yürüyordum. Babam söze atlayıp konuştu bu sefer.
"O konuda sonuna kadar destekçisiyim, harika bir avukat olacak belki daha fazlası."
"Teşekkür ederim baba, desteğini görmek güzel." diyerek anneme kinayeli bir bakış attım.
"Annecim, ben de seni destekliyorum çünkü elimden başka bir şey gelmiyor. Ama sende olan bu potansiyelin heba olmasını da istemiyorum. Mina çok yeteneklisin, yazar tutturdu ille de sen diye güzelsin de neden değerlendirmeyelim? Bak bu son, bunda bana yardım et bir daha sana oyunculuğun lafını dahi açmayacağım." son dediğiyle mantıklı gelmeye başlasa da hala bu fikir deli saçmasıydı gözümde.
"Anne, ben gerçekten istemiyorum. Okul birinciliğine oynuyorum derslerim ağır tez yazmaya çalışıyorum. Beni anlıyorsun değil mi?" üzüntüyle kafasını salladığında "Yapamam, ne şimdi ne de ileride. İstediğim bu değil, senden bir yapımcı değil annem olarak yanımda durmanı istiyorum çünkü cidden yoruldum bu aramızdaki tartışmalardan." dedim.
"Tamam, zamanında çok üstüne geldim biliyorum haklısın. Ama bunda gerçekten suçum yok sadece iyi bir geleceğin olsun istiyorum ben de tabi ki. İstemiyorsan yapacak bir şeyimiz yok." kafamı sallayarak odanın çıkışına ilerlediğimde annemin öne doğru eğilerek saçlarını karıştırdığını babamın da ona yaklaştığını fark etmiştim.
Kapıdan çıkıp kapatırken hafifçe aralık bırakarak sırtımı duvara yasladım.
"Ne olacak şimdi?"
"Filmi çekemezsek, batarım. Batarım ben şirket gider ne yapacağım?" diyen annemin sesiyle kaşlarım çatılırken babamın düşünceli sesini duydum.
"Bu kadar karamsar olma, halledilir. Mina istemiyorsa zorlayamayız koca kız, başka biri bulunur elbet."
"Yazar onu istiyor senarist başkası olsa diyeceğim ki onu ayarlarız falan ama yok. Sponsorlar ayarlandı herkes filmden bir şeyler bekliyor zaten şu an gerideyiz. Zaman öylece bekliyor çocuk ne yapsam elimde kalacak bu iş Selim." diye konuşurken sesinden ağlamak üzere olduğunu fark ettim.
Durum bu kadar ciddi olabilir miydi ya?
İyi de neden elindeki her şeyi buna yatırmış biri gibi davranıyordu ki, annem hep dikkatli bir kadındı.
"Tunç ve Zelal'le de konuşalım, senaristi ikna edersiniz bence. Onu ikna etmek kızımızı ikna etmekten daha kolay hayatım."
"Ne vardı biraz sana çekmeseydi?" diyen annemin şikayet eden sesini duyunca gülümsedim, inatçılığımı babamdan almıştım.
Ama eğer aileme gelecek bir zarar söz konusuysa elimi taşın altına koyardım. Annem için o şirket her şey demekti, bizimle birlikte büyümüştü o şirket. Oyunculuğa geri dönmemesinin sebebi çocukken aşırı zayıf bir çocuk olmamdan kaynaklı sürekli hastalanıyor oluşumdu.
Beni yalnız bırakmamak için vazgeçmişti işinden ama şimdi elinde kalan son şeyi de kaybetmesine izin veremezdim.
Nefesimi üfleyip ihtimalleri gözden geçirdim, eğer şirket batarsa annem ruhsal olarak çökerdi. Eğer teklifi kabul edersem en fazla okul ikincisi olurdum ortalamam her türlü beni sene sonuna kadar götürürdü.
Ders çalışmaya ara vermediğim sürece sorun olmazdı bence.
Cebimdeki telefon titreyince kafamı kaldırıp kapıya baktım, fark etmezlerdi de riske girmek istemiyordum.
Gülümse: Bence bir kere o güzel kafandaki tilkileri rahat bırakıp duygularınla hareket et.
Gülümse: Anneni çok seviyorsun ve üzülmesini istemiyorsun
Gülümse: Sebebi her ne olursa olsun onu üzmeye değer mi?
Değmezdi.
Mesajı görüldü de bırakıp telefonu cebime koydum tekrar. Kapıyı tıklatıp tekrar içeri girdiğimde annem kafasını hemen cam tarafına çevirmişti. Off gerçekten buna hakkım yoktu ya.
"Mina, ne oldu kızım?"
"Oynarım ama sınav dönemlerimde çekimleri ona göre ayarlarsınız, sıkıntıya girmek istemiyorum. Herkesin istediği bir şey var sonuçta benimki de bu."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
48.547 beğeni ve 22.971 yorum
@ZamanKrc: people never forget how you made them feel
