American Mate

Thirty-three

《☆》

Everything else around you crumbles but I will never.

《☆》

Pov Zed Benedict:

De auto komt tot een abrupte stop voor de deuren van het packziekenhuis en Kai springt gelijk uit de auto om de deur aan mijn kant te openen.

Ik stap gelijk uit met Katie stevig in mijn armen geklemd en loop met grote stappen naar de deuren die automatisch open schuiven.

Achter me hoor ik het ritmische getik van Gina's hakken en de stemmen van mijn twee beste vrienden. Ik vertrouw er op dat zij regelen dat er mensen op de hoogte worden gesteld dat Katie hier is want zelf loop ik gewoon door naar de Directe Hulp bij Noodgevallen.

Het moment dat ik de afdeling op loop komen er diverse dokters mijn kant op en dan besef ik me dat dit het moment is dat ik Katie echt los moet laten en aan anderen toe vertrouwen.

"Meneer Benedict, ik wil u verzoeken om het meisje aan ons over te laten en dan aan mijn collega te vertellen wat er mis is." zegt een van de dokters.

Hij strekt zijn armen naar Katie uit terwijl een van zijn collega's een brancard van de remmen haalt en naar ons toe rolt.

Ik ontbloot automatisch mijn tanden naar hem en druk Katie dichter tegen me aan bij het zien van zijn uitgestrekte armen.

"Nee. Ze is van ons, ze heeft ons nodig, hoe durft hij ons zo weg te sturen. Míjn mate. Ze heeft ons nodig." gromt Benjamin.

"Zed. Kom op vriend, deze dokters zijn de enigen die haar nu nog kunnen helpen. Laat haar maar los." zegt Austin.

Hij knijpt in mijn schouder en ik kijk omlaag naar Katie.

Ze is niet meer bij bewustzijn gekomen en haar hartslag en ademhaling zijn oppervlakkig en onregelmatig.

Benjamin piept zacht door de constante pijn die we voelen nu Katie zo zwaar gewond is.

"Geef haar maar aan de dokters. Dan zie je haar snel weer terug." zegt Austin.

Langzaam knik ik en strijk een pluk bloederig haar uit haar bleke gezicht. Ik merk nu pas dat mijn handen trillen en haal dan diep adem.

Voorzichtig strek ik mijn armen en geef Katie aan de dokter tegenover me. Hij pakt haar gelijk over en legt haar op de brancard die hij vervolgens direct samen met zijn collega's de gang op rolt.

Zowel Benjamin als ik raken in paniek wanneer ze zo abrupt bij ons vandaan word gebracht.

Ik loop gelijk achter de dokters aan terwijl Austin me een formulier probeert te geven dat hij bij de balie mee kreeg.

"Wacht. What the fuck doen ze nu met haar?! Ze weten niet eens wat er met haar gebeurd is, ze kunnen haar nog niet meenemen!" roep ik uit.

"Jawel, ze weten alles, we hebben alles al doorgegeven. Je moet nog wel haar persoonlijke gegevens invullen want wij wisten niet alles." zegt Austin.

Hij duwt me de papieren in mijn handen en kort kijk ik er naar maar de woorden dringen niet tot me door.

Ik kijk nog eens naar de dokters en zie dat ze haar nu een andere kamer in duwen en de deuren worden gelijk achter ze gesloten.

In mijn hoofd is het nu complete chaos. Benjamin is in paniek en probeert de controle over te nemen zodat hij de deur open kan breken. Het gaat tegen al onze instincten in om onze soulmate zo aan iemand mee te geven.