American Mate

Fourty-eight

《☆》

I would like to confirm that I don't care

《☆》

Pov Zed Benedict:

Ik zit naast Katie in de schoolkantine. Het is lunchpauze, en Katie kletst vrolijk met haar vriendinnen.

Ik mag ze niet.

Terwijl ze praten kijk ik de kantine door en kom weer tot dezelfde conclusie als altijd. Ik mag niemand hier.

Toen ik in het pack naar school ging had ik ook incidenten en spijbelde ik vaak maar het was anders dan hier. Daar was ik met mijn eigen soort, kende ik iedereen en hoefde ik niet te verbergen wat ik kan doen.

Ik haat het hier. Allemaal zwakke mensen, en ze weten het niet eens. Iedereen heeft in zijn eigen fantasie een soort mooi beeld van zichzelf.

De basketballers aan de tafel naast die van ons? Denken dat ze oprecht populair en gewild zijn door de vrouwen omdat ze veel sporten en heel luid verhalen vertellen die nooit gebeurd zijn.

De paar stille kinderen die tekenen in hun lunchpauze? Ze zijn in hun eigen hoofd al bekende kunstenaars, ze doen alsof ze het irritant vinden als iemand ze vraagt om iets te tekenen maar ze zijn eigenlijk intens opgelucht omdat ze dan weer even interessant lijken. Ze praten weinig om een mysterieus, kunstzinnig stereotype te matchen.

Over de cheerleaders kan je een boek schrijven omdat ze zo doorzichtig zijn. Allemaal meiden met veel te veel makeup, strakke kleding en eetproblemen. Willen een onnatuurlijk smalle taille maar wel een Kim Kardashian kont, daarvoor eten ze zo min mogelijk en houden bij wat de anderen eten om daar nog weer onder te gaan zitten en alles wat hun voor een workout zullen doen zijn squats.

De nerds, zoals Jared, zijn misschien wel het ergst. Dat hele ding over verlegen en lief zijn, dat haat ik pas. Doe gewoon even normaal, zoals een volwassen persoon. Zwakkeling.

Ik kan niet wachten tot ik eindelijk van deze school weg kan. Mensen zijn vreselijk.

Begrijp me niet verkeerd, ik haat veel weerwolven ook. Maar mensen zijn gewoon nog een stuk erger. Zo dom en traag, echt sukkels. En ze zijn zwak.

"Behalve Katie. Katie is geweldig. Ze is mooi, slim en lief. En grappig." zegt Benjamin.

Maar zij valt ook niet helemaal onder de mensen omdat haar ouders weerwolven zijn.

En zo is ze perfect. Ze is het allebei niet helemaal en dat maakt haar leuk.

"Ze was sowieso al leuk. Ik vond haar altijd al leuk. Ja, ík wel. In tegenstelling tot jouw moeilijke gedachtes zag ik gelijk haar enorme waarde." zegt Benjamin op een 'ik zei het toch' toon.

Blijf vooral opscheppen, ze vind mij hoe dan ook leuker omdat jij het blijft verpesten.

"Dat is niet waar! Ze zei dat ze ons allebei even leuk vind." zegt Benjamin boos. Hij is even stil en zegt dan onzeker "toch?"

Ik zou er niet op rekenen.

Terwijl Benjamin een halve mental breakdown heeft en alles wat Katie ooit tegen hem gezegd heeft opnieuw begint te analyseren, focus ik nu mijn aandacht op het gesprek wat ze aan het voeren is met haar vriendinnen.

Grace heeft het weer over Aaron zo te horen maar stopt met praten zodra ik begin te luisteren.

Ik rol met mijn ogen maar zeg niets. Grace zou slim zijn om Aaron uit haar hoofd te gaan zetten want die is totaal niet met haar bezig en gaat ook nooit serieus een relatie met haar hebben. Als ze laat merken dat ze hem leuk vind gaat hij daar gebruik van maken en daarna door naar de volgende, dat is alles wat ze kan gaan verwachten.