Dla YoungIgi mam nadzieję, że się podoba, w końcu się doczekałaś ♥️
(nie zdziwiłabym się, gdybyś zapomniała)
Czasem mam wrażenie, że ludzie zapominają o wartości drugiej osoby.
Jeśli widzimy kogoś codziennie, rozmawiamy z nim, nie myślimy o tym, co będzie później.
Tak naprawdę dostrzegamy w ludziach pewne rzeczy, gdy już ich z nami nie ma.
Utrata kogoś boli.
Czujemy się, jakby ktoś odebrał pewną część nas.
Rozrywa nas pustka.
Doskwiera samotność.
Ogarnia smutek.
Ludzie przychodzą i odchodzą.
Na tym polega życie.
Czas potrafi zmienić wszystko.
Na lepsze i gorsze.
Dlatego powinniśmy nauczyć się cenić każdą chwilę naszego życia.
Utracony czas nie powróci.
Nie cofnie się.
On ulatuje, jest nietykalny.
Płynie niczym rzeka, nie zważając na nic.
Wszystko, czego doświadczymy sprawia, że jesteśmy sobą.
Nieważne, czy coś sprawiło, że nam przykrość, doprowadziło do łez,
śmiechu, radości.
To, co się wydarzyło nie powróci.
Nawet jeśli wydaje nam się, że przeżyliśmy to samo, jesteśmy w błędzie.
Każde spojrzenie, uśmiech, pocałunek czy śmiech, zawsze jest inne.
Targają nami wtedy różne emocje.
Wracając do tematu straty.
Nie zdawałam sobie sprawy jak bardzo może ona boleć.
Czułam rozrywający ból w sercu, widząc jak ulatuje życie z mojego ukochanego.
Było to uczucie nie do opisania.
Przez chwilę nie mogłam przyjąć do wiadomości tego, że widzę go ostatni raz.
Że wczoraj byliśmy razem, śmiejąc się.
To niesprawiedliwe, że tracimy drogie nam osoby tak szybko..
Wiem, że z nikim innym nie byłabym tak szczęśliwa jak z nim.
Był, a raczej jest i będzie częścią mnie.
Nieważne czy jest przy obok.
Zawsze będzie w moim sercu.
Jako ten, do którego uczucia, mną owładnęły.
Ludzie nigdy nie powinni być świadkami śmierci swoich najdroższych.
To jeden z największych bólów, na jakie może się natknąć nasza psychika.
Cieszę się jednak, że zdobyłam się na odwagę, by wyznać mu swoje uczucia.
Warto było przeżyć z nim te wszystkie chwile, stworzyć nowe wspomnienia.
Nawet jeśli, trwało to tak krótko.
Nigdy nie powinniśmy żałować tego, co choć przez chwilę sprawiło, że na naszej twarzy malował się uśmiech.
Moje uczucia do niego były szczere.
Zbyt szczere, bym mogła o nim zapomnieć.
By wyrzucić go z serca.
Wymazać z pamięci.
Może to lepiej?
Odpowiedź przyjdzie z czasem.
Czas, nietykalny, taki niewinny, przemija w straszliwie szybkim tempie, zbierając żniwa.
Nikt nie jest w stanie oszukać czasu.
Niestety..
Gajeel, obiecuję, że o tobie nie zapomnę, nawet jeśli miałabym tkwić w samotności i przygnębieniu do samego końca.
~Twoja Levy
