She's A Secret Billionaire (COMPLETED)

CHAPTER 23

Nasa kotse kami ni King ngayon at mabagal lang ang takbo nito. Tahimik lang kami dito at wala sa amin ang nagsalita. I can feel the heavy atmosphere inside his car, I feel awkward and not comfortable with his presence because of what he did at idagdag mo rin ang bilis ng tibok ng puso ko na parang naririnig na ni King dahil sa sobrang tahimik.

"Sam, are you hungry? Can we eat first?" Tanong naman nito aayaw na sana ako pero tumunog naman ang tiyan niya, gutom talaga siya.

"Sige" ngiting kong sabi pero tipid lang dahil I still feel uncomfortable. May sinabi naman siya sa akin na paborito niya dawng na restaurant, dito daw sila ng parents niya madalas kumakain pag weekend dahil masarap daw ang pagkain dito. Pagkarating namin at doon ko nalaman na Italian restaurant pala.

"Just wait here Sam" sabi nito at lumabas. Umikot naman siya para pagbuksan ako kaya ngumiti ako sa kanya.

"Thank y-" di ko natapos ang sasabihin ko ng may tinitigan siya sa likod ko. Ng tignan ko ay isang idarang babae at lalaki ang bumaba sa kotse na magkahawak kamay, curious naman ako kung sino sila dahil grabi ang titig ni King sa kanila at nakikita ko sa mga mata niyang nasasaktan.

"Z-zach?" Tawag ng isang idarang babae ng mapunta ang tingin niya sa puwesto namin. Dahan dahan naman itong lumapit sa amin pero napa hinto ito ng magsalita si King

"Huwag kang lumapit sa akin, dahil nandidiri ako sayo" King said at tinignan niya ito ng masama pati yung kasama niyang lalaki. Nakikita ko naman ang luhang nagbabadyang tutulo sa mata ng ginang habang naka tingin kay King.

"A-anak, let's just talk please" at ng masabi niya ang salitang anak, ay tuluyan ng ngang tumulo ang luha nito, hinagod naman ang likod ng ginang nung kasama niya. Ngumisi naman ng mapait si King.

"For what? And would you please stop calling me your son? Because you did nothing as a mother!" Galit nitong sabi at napakuyom pa ang kamao nito. Hindi ko maintindihan yung nararamdaman ko pero hinawakan ko ang mga kamay ni King at ipadama sa kanya na nandito lang ako.

"Zach, don't say like that to your mother" mahinahong sabi nung lalaki. Kaya ngumisi ulit si King pero this time namumula na ang mata niya that anytime ay bubuhos na ang luha niya.

"Don't. You. Dare. To. Interrupt. Us. You know what because of your existence, I lose my mother even my father, you ruin our family. Bakit si mama pa? Pamilyado na nga yung tao mamahalin mo pa rin? Kaya huwag na huwag mo akong utusan baka ano pa magawa ko sayo" galit na sabi ni King at tinuro yung edarang lalaki na kasama ng mama niya.

"A-ank, you don-t understand" iyak nitong sabi.

"TALAGANG HINDI KO MAINTINDIHAN!" galit na sabi ni King at umikot siya at sumakay sa kotse. Tinignan ko naman ang mama niya at tumango ako bago sumakay sa kotse ni King.

Mabilis ang takbo ng kotse na parang lumipad na ito, napahawak nalang ako sa seatbelt dahil sa kaba na baka ma aksidente kami na huwag naman sanang mangyari.

"K-king huminahaon ka" kabado kung sabi ng bumilis pa ang takbo nito, pero hindi niya ako pinakinggang. "KING IHINTO MO ANG SASAKYAN!" sigaw kung sabi dahil sa kaba, di ko na rin mapigilan ang umiyak. Hininto naman niya ang kotse at lumabas. Lumabas rin ako at pinagsuntok suntok niya ang pader pati ang basurahan ay sinipa niya. Naaawa ako sa kalagayan ni King ngayon, akala ko puro lang siya pa cool sa school pero di ko akalain na may ganito pala siya kalaking problemang dinadala, kaya siguro ganito nalang siya ka lamig at ka sungit. Mas lalong nadagdagan ang dahilan ko upang hindi kita layuan King.

Nilapitan ko naman siya at niyakap sa likod, tumigil naman siya sa pagsuntok at pagsipa. Umiiyak siya dahil nabasa ang kamay ko. May tumulong luha galing sa mata niya at bumagsak yun sa kamay kung nasa dibdib niya dahil niyakap ko siya patalikod.

"Please stop doing that King, nasasaktan akong nakikita kang ganyan" mahina kung sabi at sapat na upang marinig niya yun. Di ko naman mapigilang umiyak. Humarap naman siya sa akin at hinawakan ang mukha ko.

"I'm sorry kung nakita mo yung side kung ganun, please huwag mo akong iwan, I need you. I don't want to disappoint you because Sam. I love you" sabi niya habang tumutulo anh luha niya, he's fragile.

"W-what?" Di makapaniwala kung sabi.

"Sam, I love you. If you didn't feel the same way, then I'll work for it, I'll make you feel in love with me. I know I am a badass and I am not your type of guy but I promise I'll try my best to be your ideal man, I may not perfect but I'm doing my best to be perfect for you. You make me calm when I'm angry, you fix me when I'm fragile, you make my heart beat fast, you make me smile and happy even in a simple things, can you give me a chance to prove my love for you Sam?" Seryoso nitong sabi habang naka tingin sa mata ko. Di ako makapag isip ng maayos dahil sa saya at kaba na aking nararamdaman. Kanina ko palang nalaman na gusto ko si King pero hindi ko naman siya mahal. Di ko maisio na ganito pala ang nararamdaman niya sa akin.

"King, ayaw kitang saktan. Pero gusto kung malaman mo na nandito ako para sayo pag kailangan mo ng karamay o kausap. King, hindi kita mahal, ayaw kung maging unfair say-" naputol naman sasabihin ko ng magsalita siya.

"It is okay Sam, you don't have to force yourself to love, like what I said, I'll work for it" ngiting nitong sabi.

"King, I don't love you for now, but I like you" seryosong kung sabi

"That is better to hear. Mas lalong meron akong lakas, para ligawan kita." I will make your 'I like you' into 'I love you' "sabi niya at hinalikan ang noo ko.

Hindi ka mahirap mahalin King, alam kung darating ang araw na iyon at masabi kung mahal kita, dahil alam ko na papunta na ako dun. Malapit na.