24

442 18 0
                                    

So now I come to you with open arms
Nothing to hide, believe what I say
So here I am, with open arms
Hoping you'll see what your love means to me
Open arms

Open arms, Journey

~~

Het was twee weken later. Morgen begon een nieuwe interlandperiode voor Matthijs. Er was nogal wat gebeurdt de afgelopen weken.

Lilou's moeder had een scheiding aangevraagd nadat Lilou haar vader had aangegeven voor seksueel misbruik.

De twee weken waren dus zeker ook zwaar geweest. Ze had nog geen kans gehad om het met haar vrienden goed te maken.

Nu zaten Matthijs, Lilou en Bowie in een vliegtuig naar Nederland. Ze hadden vrij kunnen regelen voor Bowie.

Lilou moest er zijn voor het aanklagingsproces tegen haar vader. In het vliegtuig zat Bowie op schoot bij Matthijs. Ze had moeite om haar ogen open te houden.

Het was dan ook al 9 uur in de avond. Maar binnen een halfuurje zouden ze landen op schiphol.

Ze zaten in een privé gedeelte in het vliegtuig. Ze probeerden hun relatie en Bowie nog steeds privé te houden.

Ook Lilou was moe maar slapen was onmogelijk. Ze was ongelofelijk zenuwachtig.

Ze zou zoveel mensen zien na 5 jaar. Haar moeder, Justin, Matthijs zijn ouders en nog meer mensen. En ook was ze gespannen voor het hele proces tegen haar vader.

Ze legde haar hoofd tegen Matthijs schouder aan. Die keek haar even aan en gaf haar een bemoedigende knipoog. Hij wist hoe gespannen ze was.

'Het komt goed Lou' fluisterde hij haar toe. 'Weet ik' mompelde ze terug. Dat Matthijs bij haar was voelde als een grote opluchting.

In de afgelopen twee weken was hij een enorme steun geweest. Ze waren veel samen geweest en meer dan ooit besefte ze hoe erg ze hem had gemist.

~~

Bijna een uur later liep Matthijs met Bowie op zijn arm met kleine oogjes. Het meisje had heel even geslapen en was nu dus nog slaperiger dan eerst.

Zijn vrije hand hield die van Lilou vast. Die was ongelofelijk misselijk, ze was zo ongelovelijk bang om iedereen te zien.

Toen ze even later door de schuifdeuren kwamen en Lilou haar moeder zag kon ze haar tranen niet meer tegenhouden. Ze liet Matthijs zijn hand los en vloog haar moeder in de armen.

Beide waren in tranen. Achter hen stond Justin die zijn moeder en zus omhelsde. 'Ik heb jou zo gemist mama' snikte Lilou.

Ook Justin kreeg een enorme knuffel. Bowie keek een beetje verbaasd rond. 'Is dat mama's mama?' vroeg ze Matthijs slaperig.

Ze hadden gevideobeld en dus herkende Bowie haar oma. Matthijs bevestigde haar vraag. Lilou's moeder Mariëlle kwam op Matthijs af en gaf hem een knuffel.

'Hi' glimlachte ze naar Bowie. 'Hoi' mompelde het meisje terug. Ze was een beetje overprikkeld door deze drukte.

Justin stelde ondertussen zijn vriendin voor aan zijn zus. Iets daarna besloten ze naar de parkeergarage te gaan.

Matthijs, Lilou en Bowie zouden naar de ouders van Matthijs gaan en daar slapen. Justin en Marielle sliepen nog steeds bij Lola, Justins vriendin.

~~

'Moet je echt gaan?' mompelde Lilou verdrietig toen ze Matthijs nog even knuffelde. Hij moest nu echt vertrekken naar Zeist voor de training bij het Nederlands Elftal.

Wat betekende dat Lilou hem een week niet kon zijn. Iets wat ze best heftig vond. Ze waren de afgelopen 2 weken bijna continu bij elkaar geweest en ze voelde zich veilig rond hem.

Ze zou hem gewoon missen. 'Ja, maar ik kom over een week weer terug weet je noch' glimlachte Matthijs. Hij drukte een kus op haar haren en verbrak toen de knuffel.

Bowie kwam de kamer in rennen en knuffelde haar vader. Ook die twee waren de afgelopen weken nog closer geworden. 'Je komt weer terug toch, net als de vorige keer?' vroeg het meisje hoopvol.

'Tuurlijk, ik ben er over een week weer gewoon. Dan vliegen we samen weer naar Italië' vertelde Matthijs zijn dochter.

Hij liet haar weer los en stapt toen wel de auto in. Wouter zou hem naar Zeist brengen. Lilou en Bowie zwaaiden tot ze de auto niet meer zagen.

In Lilou's ogen stonden tranen. Ze ging hem gewoon missen. Zeker met alles wat deze week ging komen. 'Niet verdrietig zijn mama, papa komt weer terug' zei haar dochtertje wijs toen ze Lilou's tranen zag.

Lilou glimlachte en veegde haar tranen weg. 'Weet ik liefje, kom we gaan weer naar binnen' zei ze.

Daar werd ze begroet door Vivian, Matthijs zijn moeder. Toen Matthijs en Lilou nog een relatie hadden had ze zich altijd thuis gevoelt bij Matthijs zijn gezin. En ook al was er veel gebeurd, dat gevoel was er nog steeds.

'Je bent zenuwachtig zeker?' informeerde Vivian toen Lilou zich op de lange bank in de woonkamer liet zakken. Ze knikte. 'Behoorlijk'

Vivian zou haar zo naar Amsterdam rijden waar ze samen met haar moeder en broer naar het politiebureau moest. Ze wilden nog veel dingen weten voor het onderzoek.

Ook al had ze al veel via de telefoon kunnen antwoorden. 'Wil je nog koffie? We hoeven pas over een halfuur weg' merkte Vivian op. Ze wist ook wel dat Lilou een grote liefde voor koffie had.

'Ja graag' antwoorde Lilou dankbaar. Door de spanning had ze niet lekker geslapen en was ze nu dus moe. Ze kon wel wat cafeïne gebruiken.

'Wat ga jij doen mama?' vroeg Bowie die ook op de bank was geklommen en nu naast Lilou zat terwijl Vivian koffie maakte in de keuken.

'Ik ga even met andere oma en Justin weg' vertelde Lilou. 'Blijf ik dan hier?' vroeg het meisje verder.

'Jij mag met mij mee, goed?' vertelde Vivian toen ze de woonkamer in kwam met koffie. Bowie knikte enthousiast, ze vond het allemaal wel prima. Ze had nooit moeite gehad met nieuwe mensen.

Een uurtje later stapte Lilou uit de auto en omhelse haar moeder en broer die al voor het politiebureau stonden te wachten.

De drie zwaaiden de auto met Vivian en Bowie na en wilde naar binnen lopen.

Ze voelde haar telefoon trillen in haar broekzak en besefte dat ze hem nog uit moest zetten. Ze haalde hem uit haar zak en las het berichtje.

Matthijs: succes Lou, je kan het😘

Ze glimlachte blij, hij was ook veel te lief. Snel stuurde ze wat terug en zette haar telefoon op stil. Daarna liep ze achter haar moeder en broer naar binnen.

Oepss.. een dag later dan de bedoeling maar hier is een nieuwe update. En dit boek heeft een nieuwe cover, gemaakt door malijnx

VerlorenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu