Verloren

7

I just wanna be happy. Not confused, not hurt, not stressed, just happy.

~~

Inmiddels was het 2 dagen later. 2 nachten met weinig slaap en veel gedachten.

Hij dacht veel na over alles van de afgelopen week. En verder ook over alles van 5 jaar geleden.

Hij had sinds dat Lilou het uit had gemaakt getwijfeld aan hun relatie. Was deze wel helemaal oprecht geweest.

Van zijn kant wel, dat wist hij zeker. Maar als Lilou het zo random uitmaaktte en vervolgens het land verliet en haar zwangerschap achterhield vroeg hij zich af of ze dit al langer plande.

Of ze al een langere tijd iets voor hem verborgen hield. De gedachte maakte hem soms bang omdat hij altijd had gedacht dat hun relatie eerlijk en oprecht was.

Ook had hij Bowie al 3 dagen niet gezien en had Lilou niks van zich laten horen.

Op aanraden van Fleur en ook van Manuel en Neva had hij haar een uur geleden een berichtje gestuurd met de vraag of hij zijn dochter binnenkort weer eens kon zien.

Tot nu toe had ze daar nog niet op gereageerd. Matthijs wist dat hij het moest laten rusten maar had er toch een beetje stress van.

Nu zat hij met een lolly voor de tv een herhaling van een Champions League te kijken.

Zijn telefoon trilde en gespannen pakte hij hem van de tafel. Het was Manuel.

Manuel: enn? Al reactie?

Matthijs: Ik was al hoopvol
Matthijs: Maar nee

Manuel: Oeps
Manuel: ik zal het niet meer doen, maar app me even als ze reageert

Matthijs: Joe

Zuchtend legde hij zijn telefoon weer op tafel. Hij probeerde zich weer te focussen op de wedstrijd maar dat bleek toch lastig.

Toen hij een uurtje later in de keuken wat te eten aan het maken was trilde zijn telefoon.

Zo snel mogelijk trok hij hem uit zijn broekzak waardoor het ding op de grond viel. 'Fuck' was zijn geïrriteerde reactie.

Hij bukte en raapt hem op. Gelukkig deed hij het nog en kon hij zien wie er wat had gestuurd. Tot zijn opluchting was het deze keer wel Lilou.

Lilou: Als je haar morgen uit school haalt, zelfde tijd

Matthijs: Oké, mooi

Opnieuw was ze zo ontzetten kortaf. Maar ze had gereageerd en daar was hij blij mee.

~~~

'Waarom mocht ik niet al eerder naar jou' vroeg Bowie met een lolly in haar mond.

'Wat bedoel je' vroeg Matthijs een beetje verbaasd. 'Ik heb al 20 keer gevraagd wanneer ik naar jou mocht maar het mocht nooit' verklaarde ze.

'Van mij mag het wel, maar van mama niet denk ik' zei hij. Hij was gefrustreerd over het feit dat Lilou haar niet zo graag bij hem zag.

'Ze doet dan altijd een beetje gemeen als ik dat vraag' zei ze.

'Oooo! Je hebt een balkon' riep Bowie enthousiast voordat hij kon reageren waarna ze van de bank naar de deur van het balkon liep.