15

418 16 1
                                    

Sorry for breaking the promise, but it was to much to keep for myself

~~~

Enthousiast sloeg Fleur haar armen om haar broer heen. 'Hoi' glimlachte die. Matthijs was net aangekomen in Nederland voor een week met het Nederlands eftal.

'Kom mama wacht bij de auto' zei Fleur waarna ze zich naar de parkeerplekken begaven.

Aangekomen bij de auto kreeg Matthijs ook een lange knuffel van Vivian. Het was de eerste keer dat hij in Nederland was sinds hij wist dat hij een dochter had en ook de eerste keer dat hij zijn moeder weer zag.

'Kom we gaan naar huis, papa komt vroeg thuis dan kan jij op tijd naar Zeist' zei Vivan waarna ze instapte.

Matthijs legde zijn koffer in de achterbak en stapte naast zijn moeder in. Fleur nam plaats op de achterbank.

Het was maandag middag en afgelopen weekend nog was Fleur er achter gekomen dat de gast met wie ze aan het daten was er meerder meiden op na hield, waaronder Lilou.

'Hoe is het Fleurtje?' vroeg hij toen hij zich omdraaide naar haar. 'Gaat wel, ik kende hem amper' zei ze met een zwak glimlachje.

'Het is gewoon stom dat zulke playboys nog bestaan' voegde ze er aan toe.

'Daar ben ik het mee eens' knikte Vivian begrijpend. Ook zij was behoorlijk boos geweest toen ze hoorde wat er was gebeurt.

'Maar hoe is het met jou en Lilou?' informeerde ze toen. Matthijs zuchte even en keek zijn moeder aan.

'Ze is tevreden zonder mij' was zijn antwoord. 'Maar we hebben soort van afgesproken minder ruzie te maken' voegde hij er aan toe.

'Maar jij maakt toch geen ruzie met haar?' vroeg Fleur haar broer. 'Zij begint en uitendelijk ga ik er in mee' legde die uit.

'Maar waarover gaan die ruzies dan?' vroeg Vivian. 'Alles rondom Bowie, ze maakt gezeik van de kleinste dingen' antwoorde Matthijs.

'Maar nu gaat het beter dan?' vroeg Fleur. 'Bowie gaf aan dat ze het vervelend vond, dus ik vroeg Lilou of we minder ruzie konden maken maar daar flipte ze ook weer over' vertelde Matthijs.

'Maar ineens werd ze stil, zei ze sorry en ging ze weg. Daarna heb ik haar nog maar 1x kort gezien, toen deed ze wel oké' zei hij.

Zijn moeder stuurde ondertussen de auto de oprit op. Het was de bedoeling dat Matthijs hier zou eten en daarna naar het Nederlandse elftal.

Hij stapte uit en gooide de autodeur dicht. Hij volgde Vivan en Fleur naar binnen. Daar begroette hij zijn broertje Wouter die inmiddels ook thuis was gekomen.

Even later hing hij met wat drinken op de bank. 'Ik ben zo bang dat Frenkie me door gaat hebben hè' zei hij.

Fleur en Wouter keken hem vragend aan. 'Hij vraagt al wel eens of er iets is ofzo, en nu in het echt kan ik denk echt niet liegen. En Lilou noemde hem als één van de personen die het zeker niet mocht weten' legde hij uit.

'Dan vertel je het toch, Frenk houdt zijn mond toch wel' antwoorde Wouter. 'Geloof me, je hebt geen broer meer als Lilou er achter komt' protesteerde Matthijs.

Wouter grijnsde. 'Zo erg kan het niet zijn Matt' vond hij. 'Dan ken je de nieuwe Lilou nog niet' vond die.

●●●●●

Moe lag Matthijs op zijn bed in de kamer die hij deelde met Frenkie. Die was alleen nog niet aangekomen.

Zelf was hij een uur geleden in Zeist gearriveerd. Na zijn gesprek met Wouter en Fleur had hij besloten Lilou te appen.

Hij wilde het Frenkie vertellen, liegen tegen hem voelde niet goed. En zoals Wouter had gezegd zou Frenkie zijn mond wel kunnen houden.

Maar nu had Lilou dan na een paar uur eindelijk gereageerd.

Lilou: NEE
Lilou: dat heb ik al eerder gezegd, gewoon nee

Matthijs: ik begrijp je probleem niet, Frenk houdt zijn mond wel

Lilou: NEE

Matthijs: jemig, relax

Hij was geirriteerd. Hij begreep haar probleem gewoon niet. Maar hij wilde haar niet tegen zich opzetten en besloot dus zijn mond maar te houden.

De kamerdeur piepte en Frenkie's vrolijke hoofd verscheen in de deuropening. 'Heyy'

'Hi' zei Matthijs terug. Frenkie zette zijn koffer neer en liet zich met een harde klap op zijn bed vallen.

'Dit bed ligt lekker' concludeerde hij. 'Zeker niet, het is echt veel te hard' antwoorde Matthijs.

'Zeur niet zo' grijnsde Frenkie. 'De vorige keer was jij ontevreden en ik niet' grijnsde Matthijs waarna hij zich op zijn buik draaide.

'Je hebt niet altijd geluk' vond Frenkie. 'Eens'

●●●●●

Twee avonden later lagen Matthijs en Frenkie beide al in hun bed. 'Matt, is er wat?' vroeg Frenkie.

Die schrok van de vraag van zijn vriend. Het was hem tot nu toe gelukt om niks te zeggen maar dat kwam omdat Frenkie nog niks had gevraagd.

'Huh, nee' probeerde hij verbaasd te klinken. 'Je doet raar, je kan me alles vertellen hè' vond Frenkie.

Matthijs zuchte diep. 'Ik mag niks zeggen' bracht hij uit. 'Van wie niet?' vroeg Frenkie. 'Zelfs dat zou ik je niet mogen vertellen'

'Maar ik wil het wel vertellen. Maar alleen als je belooft om het tegen niemand te zeggen, ook niet tegen Mikky' zei Matthijs.

Frenkie knikte en was rechtop in het bed gaan zitten. 'Dat beloof ik' zei hij.
Matthijs rolde op zijn buik en begon met zijn verhaal.

Toen hij alles vertelde keek Frenkie hem geschokt aan. 'Maar waarom mag je dat niet vertellen?' vroeg hij.

'Ze wil blijkbaar niet dat mensen weten waar ze is' zei Matthijs. 'Maar als ik er dingen over vraag flipt ze'

'Wat raar, maar je ouders weten het wel?' informeerde Frenkie. Matthijs knikte. 'Ja Fleur was er natuurlijk bij, en na een beetje zeuren mocht het' knikte hij.

'En wat vind je nu van haar?' vroeg Frenkie hem. Matthijs zuchte en liet zijn hoofd op het kussen vallen.

'Ze gedraagd zich bijzonder, maar toch krijg ik haar niet uit mijn hoofd' bekende hij. 'Terwijl ze me niet hoeft, dat is wel duidelijk'

'Ik snap haar niet hoor, je vertrekt toch niet uit het land waar je studeert, je familie hebt en vrienden. Alleen omdat je ex er ook woont, ze kon weten dat jij ook uit Nederland weg ging' zei Frenkie.

'Exact dat' zei Matthijs. 'Maar ze wil me niet vertellen waarom ze wegging. En juist de mensen die haar kennen mogen het niet weten'

'Er moet wel een reden zijn maar die wil ze me natuurlijk niet vertellen' zuchtte hij.


Ik kan zo boos worden op wattpad dat is niet normaal. Had een stuk van een hoofdstuk geschreven en toen keek ik later was de helft weer weg. Precies hetgene waar ik zo blij mee was. Ja dan kan ik even agressief worden😂

VerlorenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu