Verloren

26

'Papaaa' riep Bowie toen Matthijs om 9 uur s'avonds Lilou's appartement in liep. Lilou had maar 1 week vrij kunnen krijgen en natuurlijk moest Bowie ook weer naar school en dus waren ze al eerder teruggevlogen.

'Heyy Bo' glimlachte Matthijs toen hij zijn dochtertje optilde en knuffelde. Hij keek over Bowie's schouder en glimlachte naar Lilou die hij daar zag staan.

Voorzichtig zette hij Bowie op de grond en Lilou stapte al op hem af. Blij trok hij haar tegen zich aan. 'Ik heb je gemist' fluisterde Lilou tegen zijn borst aan. 'Ik jou dan' mompelde Matthijs terug.

Ze bleven even zo staan tot dat Lilou zich herinnerde dat Bowie nog naar bed moest aangezien het dinsdag was en het meisje gewoon naar school moest morgen.

'Doen jullie het dan samen?' vroeg Bowie toen ze hoorde dat ze naar bed moest. Lilou keek Matthijs aan en die knikte. 'Als jij dat wilt'

'Yehees' riep Bowie en ze liep al naar de badkamer om haar tanden te gaan poetsen. 'Die heeft er zin in' grijnsde Matthijs. Lilou glimlachte en drukte haar lippen kort tegen de zijne waarna ze Bowie volgde.

De meeste ouders zouden hun kind een boek voorlezen maar bij Bowie ging dat andersom. Zij las het boek voor aan haar ouders.

Matthijs keek vol trots naar zijn dochter. Hij kende haar nu pas 3 maanden ongeveer maar ze voelde echt als zijn kind. Hij hield nu al zo veel van haar en genoot ervan om te zien hoe trots ze was op het feit dat ze kon lezen.

10 minuten later had Bowie het boek gelezen en verlieten Matthijs en Lilou haar kamertje. Ze waren nog maar net uit het kamertje en Lilou sloeg haar armen al om Matthijs zijn middel.

'Ik snap niet hoe ik 5 jaar zonder jou heb overleeft' mompelde ze tegen zijn shirt aan. Er verscheen een klein glimlachje op het gezicht van Matthijs. 'Ik ook niet, maar het maakt niet meer uit. We zijn nu samen' fluisterde hij terug waarna hij haar soepel optilde en naar de bank liep.

Daar zakte hij voorzichtig neer en Lilou nestelde zich dieper in zijn armen. Matthijs voelde zich gelukkig. De afgelopen week was leuk geweest, ze hadden 2 keer gewonnen en de sfeer in het team was ook top geweest.

Maar hij had, hoe cliché dan ook, Lilou en Bowie erg gemist. Juist nu hij Lilou terughad leek hij haar erger te missen als ze er niet was. Misschien had dat ook wel te maken met het feit dat hij bang was haar te verliezen.

Hij wist dat het hem compleet zou breken. Opnieuw haar verliezen, en dat was dan ook de grote reden dat hij soms niet wilde geloven dat ze weer samen waren. Dan zou de klap misschien minder hard aankomen.

'Ik ga heel cliché klinken Lou' zei hij en ze keek hem vragend aan. 'Maar alsjeblieft blijf bij me deze keer' fluisterde hij met een zwakke stem.

Zijn emoties waren hevig, dit was zijn grootste angst. En hij wilde zeker weten dat ze zou blijven. Lilou merkte zijn gevoel wel.

Ze keek hem aan maar Matthijs keek weg. Hij wilde niet dat ze zijn tranen zag, maar daarvoor was het al te laat. Ze legde een hand op zijn wang en dwong hem zo haar aan te kijken.

Ze ging wat rechterop zitten en keek hem indringend aan. 'Nooit meer Mats, nooit meer. Dat beloof ik je' zei ze oprecht. Want de afgelopen vijf jaar zag ze als een grote fout.

En nu ze Matthijs terug had besefte ze dat nog sterker. Ze kon en wilde niet meer zonder hem. Een traan verliet zijn ooghoek en hij zuchtte opgelucht.

'Ik hou van je' fluisterde hij zacht, maar toch goed verstaanbaar. Het waren de woorden die beide in de afgelopen 3 weken niet hadden durven uitspreken.

Lilou's ogen glansden. Ze keek hem indringend aan. 'Ik hou van jou Mats, voor altijd' vertelde ze hem. Langzaam boog ze licht naar voren en drukten haar lippen op de zijne.

Het was een rustige, langzame kus, een die vol zat van emotie. Niet lustvol maar vol liefde. Het was geen kus die je zou delen met je basisschool vriendje, voor een kus als deze liefde nodig. En liefde was er weer genoeg tussen de twee.

Langzaam verdiepte de kus zich dieper. Lilou's hand lag in het haar van Matthijs en streelde er langzaam door. De kus verdiepte zich nog wat verder. Hij werd wat wilder en lustvoller.

Toen Lilou lichtjes haar heupen bewoog voelde ze een bult in Matthijs zijn broek. Ze trok gelijk terug. 'Fock, sorry' mompelde Matthijs, dit was niet de bedoeling geweest. Maar het was wel de invloed die ze op hem had.

'Het geeft niet, ik wil dit' grijnsde ze toen en ze boog weer naar voren en kuste hem ruw. Sinds Lilou's vertek naar Italië hadden de twee geen seks meer gehad samen.

De afgelopen weken hadden ze er nog niet eens over gepraat. Matthijs had er ook niet over willen beginnen, het lag allemaal gevoelig vanwege haar vader.

Hij zoende haar gelijk terug terwijl zijn hoofd vol gedachten stroomde. Lilou bewoog opnieuw haar heupen langs de groeiende bult in zijn broek.

Dat schudde Matthijs wakker en hij trok zich terug. 'Lou, ben je serieus?' vroeg hij. Die knikte vastberaden. 'Maar niet hier. In mijn slaapkamer, daar ligt ook een condoom' grijnsde ze. Stiekem had ze zich hier een beetje op voorbereid.

'Toch nog geen broertje of zusje?' grijnsde Matthijs terug. 'Later Mats' fluisterde Lilou terug.

Matthijs stond op maar liet Lilou niet los. Hij hield haar goed vast terwijl hij haar naar haar slaapkamer bracht. Daar legde hij haar voorzichtig op het bed.

Hij verstrengelde zijn vingers met de haren en boog naar haar toe. Zijn ogen ontmoetten die van Lilou. 'Ik hou van je' fluisterde hij. 'Ik hou van jou Mats' reageerde Lilou.

Matthijs boog naar voren waar hun liepen elkaar ontmoeten voor een kus. Waarna ze zich compleet in elkaar verloren.