Cinderella is a Psychopath (Disney Princess series #1)

Chapter 9

Halos masira na niya ang hawakan ng bag sa sobrang higpit ng pagkakakapit.

Nanlilisik ang maluha luha niyang mata habang pinagmamasdan ang ina niyang abot tenga ang ngiti habang kumakaway sa isang batang babae.

How she wish that her mother do the same things like that to her. Hindi na niya mapigilang hindi tumulo ang luha niya. Marahas niya itong pinunasan.

All she can feel now was hatred, jealousy, loneliness and sadness.

How can she forget me! I’m her daughter too!

Napabalikwas ako ng bangon ng mapanaginipan na naman ang tagpong iyon.

Napabaling ako sa katabi ko. I can’t believe we do that! Napangiwi ako ng makaramdam ng sakit sa ibaba. I’m used to feel pain but this is different. Mas kaya ko pang indahin kung nasugatan ako sa anumang parte ng katawan but---kung yung sa ibaba--ughh!!

Nakatatlong rounds ata kami kagabi! Hindi ko na alam. Parang namamanhid ang magkabilang hita ko. Shit! Ganito ba talaga yun?

Kumuha ako ng tuwalya at naligo ng maligamgam na tubig. It will help to ease the pain I think? Nang matapos ako ay bumaba na ako sa kusina. Mabuti nalang at may stock pa akong natira. Marami rami rin pala ang pinamili ko ng nakaraan.

Napahinto ako sa pagluluto ng may napag-tanto ako. What the fuck am I doing!? shit! Dapat patayin ko siya! Shit! This is bad. I’m in a deep shit.

Napalingon ako sa hagdan ng makarinig ng mga yabag. Agad akong napaiwas ng makita ang bulto ng ngisi sa labi niya. Fuck him. Oh yes-- you fuck him! You even ride him. Fuck!

Mataman niya akong tinitingnan habang kumakain ngunit hindi ko siya binabalingan ng tingin. Umakto lang ako na parang walang kaalam alam sa nangyayari kahit gustong gusto ko ng saksakin ang mata niya dahil sa pagkailang.

“Are you sure your okay if your alone here?” puno ng pag-aalalang tanogn niya

If you only knew, I am more happy if I'm alone. Tss

“You can stay on my condo if you want,” puno ng ingat na sabi niya

Tinitigan ko siya ng matagal bago napabuntong hininga. “I can take care of myself. You should go now,”

Isasara ko na sana ang pinto ng pigilan niya ito. Tinaasan ko siya ng kilay. “Here,” iniabot niya sa akin ang isang card “You can call me if you need anything,” pinatakan niya ako ng halik sa noo bago tumalikod at umalis. Natigilan ako. Kung hindi ko pa maririnig ang busina niya ay hindi pa ako mapapahinto sa pagka-tulala.

“WHAT DID YOU DO!? YOU SHOULD KILL HIM! I TOLD YOU! HE WILL ONLY RUIN OUR PLANS! YOUR REVENGE!”

“AAAAAAAAAAAHHHH,”

Mahigpit akong napasabunot sa buhok ko. Naririnig ko nanaman siya. Galit na galit siya dahil hindi ko siya sinunod. Ito palang ang unang beses na hindi ko ginawa ang inutos niya.

“NO HE WILL NOT! NO ONE CAN STOP ME!”

“DO YOU WANT ME TO REMIND ME OF WHAT THEY DID TO YOU!?”

“NO! STOP!”

Halos natabig ko na lahat ng gamit na makita ko.

Sa sobrang sakit ng ulo ko ay bigla na lamang nag dilim ang paningin ko

NAGISING akong pawis na pawis. Nakahiga pa rin ako sa sahig kung saan ako huling nawalan ng malay. Dahan dahan akong tumayo.

Pinagmasdan ko ang mga nagkalat na babasaging flower base at iba pang mga gamit. Napabuntong hininga ako. Tumayo na ako at sinimulang maglinis.

Nang matanaw ko ang orasan ay pasado alas dos na pala. Pagkatapos kong maglinis ay nagbihis na ako ng simpleng leggings at gray hoodie dahil may importante pa akong pupuntahan.

*******

Parang dejavu ang nararamdaman ko ng makita ko siya. Halos ganito rin ang nangyari 13 years ago.

Ang pinagka-iba nga lang ay hindi na ako ang isang mahinang kinder students lang na puno ng selos at inggit ang nararamdaman.

Napangisi ako habang pinagmamasdan silang masayang kumakain sa isang mamahaling restaurant. Hindi ko pa rin maiwasang isiping--kung hindi ba niya ako iniwan sa mga hayop na yun magiging ganyan din kaganda ang buhay ko ngayon?

Tinagilid ko ang ulo ko, pinagmasdan ko siya habang kasama ang bago niyang pamilya.

Magagara ang suot, halatang may mga pinag-aralan at higit sa lahat--nakaramdam ng pagmamahal mula sa magulang. Lahat ng mga bagay na wala ako ay meron sila!

Napahawak ako sa pisingi ko, hindi ko man lang namalayan na lumuluha na pala ako. Marahas ko itong pinunasan. Ganitong ganito rin ako noon at ayoko ng maulit pa yon! Nangako ako sa sarili kong hindi na ako iiyak! Mga mahihina lang ang umiiyak!

Nanlilisik ang matang nakatingin ako sa kanila. Sulitin niyo na ang maliligaya niyong sandali dahil ito na ang huling araw na magsasama kayong kakain sa labas!

Kahit minsan hindi ko naranasang makakain sa ganyan kamahal na lugar. Oh but now I can do it! Mayaman na ako! Nasa akin na ang lahat ng pera ni papa at Themarie. Ang mansion! Mga alahas! Kaya ko ng mag aral ulit ngunit sa ngayon ay tatapusin ko muna ang mga nasimulan ko. Matagal ko na itong pinakahinihintay na mangyari.

Nang makita ko silang umalis ay sumakay na rin ako sa motor ko. Bumili na ako ng sariling motor para hindi na ako nahihirapang mag commute. And I will just used this in my business like this.

Nasa ilalim ng compartment ang signature dress ko at siyempre si Luci. Because tonight! Is the night that my plans and dreams will come true!

And for tonight! I have a very important party to attend.