BTS Fangirl Turns To BTS Idealgirl [COMPLETED]

CHAPTER 53

CHAPTER 53
We didn't mean it

JOY'S POV

Pinipilit kong maging masaya sa huling araw ko dito sa Korea. Sobrang sakit man ng nangyari kahapon. Pero pipilitin ko pa rin.

   "Ahm, Hyun. May gustong kumausap sayo."

   "Huh? Sino daw?"

   "Sila."

   Sabay pagpasok ng anim na lalaki. And as expected wala si Jimin.

   "Nahyun. Can we talk?" Tanong ni Hobi.

   "Sige."

   "N-nahyun?" Takang sabi ni Yoongi.

   "Huwag ka munang dumagdag. Si Nahyun na masasabi mamaya."

   Hinila na ko ni Jhope.

   "Anong gusto mong pag-usapan natin?" Seryoso kong sabi.

   "Sorry." Paunang salita nito.

   "For what?"

   "Sa pagsisinungaling ko. Namin."

   "Para naman sa ikabubuti ko naman diba?"

   "'Di ka nagagalit?"

   "Galit ako sa taong mahal ko. Pero nagpapasalamat ako sa kanya kasi sya ang dahilan para tigilan kong mahalin si Jungkook at para 'di ko na maramdamam 'yong sakit na binigay nya. Pero Jhope,  binigyan n'ya din ako ng sakit. Mas masakit pa sa ginawa ni Jungkook. Gusto ko ng kalimutan lahat pero alam kong sa utak lang mawawala 'yon hindi sa puso." Pagpapaliwanag ko

  "Sabi nya uuwi ka na daw?"

  "Oo, bukas. I want to be happy this day. Gustong gusto ko kahit imposible." I smiles bitterly.

   "Can we make you happy? Like Jimin did?"

   "You can't, kasi si Jimin lang ang nag-iisang nagbibigay ng kakaibang saya sakin."

   "Kung mahal mo sya bakit mo sya iiwan?"

   "Umaasa ako na pagbalik ko mahal nya pa rin ako. Pero pagdating ng araw na 'yon ay kapag wala na 'yong sakit na sobrang naipon sa puso ko."

   Bumalik na kami.

   "Pwede mo na bang sabihin?"

   "Ako si Choi Nahyun."

   Lumapit si Suga at hinawi yung buhok sa batok ko.

   "Kaya pala. May balat ka dito?"

   "Oo."

JUNGKOOK'S POV

Nandito kami ngayon sa bahay ni Joy. Para sana manghingi ng tawad.

   Nakakagulo lang yung sinasabi nya na sya si Nahyun.

   "I already know kung sino yung nagpanggap." Nagulat sila.

   "Ang gulo. Joy, can i talk to you?" Tanong ko sa kanya.

   "Sige."

   Syempre lumayo kami sa mga tao don.

   "Ahm. Sorry."

   "Ako dapat ang nagsasabi nyan sayo." Sabi ko.

   "May kasalanan din ako sayo."