CHAPTER 59
Daddy Jin!JOY'S POV
"Mommy. Where's daddy. I want to see daddy."
"Listen baby your daddy."
"Jimyeon! Come to daddy!" Dagdag Pa ni Jin.
"Uncle."
"No, I'm your dad."
"Jin."
"Daddy! Where did you go?" Tanong sa kanya ng anak ko.
"Jin, ano 'to?"
"Uncle? Galit ka parin ba sakin at nilalayo mo ko sa anak natin?"
"Di kita maintindihan."
"Ahhm. My son, let me talk to your mommy okay. I really miss you son. Di ko akalain na magkakaanak kami."
Then hinila nya na ko.
"Ano bang ginagawa mo Jin?"
"Look, Joy. I love you so much in the first place pero puro si Jimin."
"Diretsahin mo nalang kasi!"
"Aakuin ko ang bata."
Nagulat ako sa sinabi nya.
"Baliw ka na ba Jin?"
"Oo Joy baliw na kung baliw. Gusto mo bang lumaking walang tatay yung anak mo huh?"
"Hindi pero."
"Let me Joy. I love you."
Then niyakap nya ko.
"Lika na Mommy."
"Tss. Huy Di pa ko pumapayag."
"Whether you like it or not."
Tss. Baliw na talaga.
"Jimyeon my baby. Come to Daddy!"
"Hyung. Bagay kang maging daddy." Sabi ni V.
"Daddy Jin? Pede na." Dagdag Pa ni Namjoon.
"Inggit lang kayo!"
"Daddy!"
Then niyakap ni Jimyeon si Jin. Tsk. Jimin naman ang daya mo.
"Guys. Pwede ko bang makita yung puntod ni Jimin?"
"Ako muna bahala kay Jimyeon. Ipapasyal ko muna sya." Sabi ni Jin.
"Sige Joy."
Then, Nag-ayos lang kami sandali at umalis na.
Tahimik lang ako. Di parin ako makapaniwala.
"Oyy Bess okay ka lang?"
"Okay lang."
Then pinakita ko na naman yung ngiting hindi ko dapat pinakita.
"Nandito na tayo Joy." Sabi ni Tae.
Nakita ko na.
"Park Jimin"
Born:October 13,1995
Died: October 10,****(UwU, fiction onleh okay? I don't want him to die)
Sh*t ang ganda ng pabirthday ko sa kanya.
"Sige Joy dun muna kami." Turo nya sa bench.
Lumayo sila ng onti.
V'S POV
Grabe magtago ng feelings si Joy. Ayaw nya bang makita namin na umiiyak sya.
"Dy. Puntahan ko lang si Joy."
"Wag na My. Yaan mo muna sya."
Yes. Kami na ni Nam for real. Wag kayong ano. Di sya rebound noh? Mahal ko talaga eh.
Then narinig na namin yung iyak nya.
"Oyy. Ang daya mo! Diba nasa rules natin na bawal umalis ng walang permission ng isa satin. anyare? Sorry di talaga dapat ako umalis pero huli na nung mabasa ko yung sulat mo. Wag mo sanang isipin na di na kita mahal. Mahal na mahal kita. Jimin! bakit namn ganto!"
Iyak lang sya ng iyak.
"Wait lang."
Pumunta nako kay Joy.
"Joy. Alis na tayo."
"Bakit di nyo agad sinabi?"
"Nawalan kami ng contact sayo."
"Sana di nalang ako umalis. Kasalanan ko toh."
"Lika na."
Ehh ano ba gagawin namin. Anong gagawin namin.
"Ahhm Joy. Invite ka namin sa kasal namin ahh."
"Kas--"
It's yet planned.
Tinakpan ko agad yung bibig nya.
"Congrats."
With a sad tone.
"Wag ka ng malungkot. Uyy."
"Di naman ako malungkot ahh? Nakangiti kaya ako."
Sige lang Joy sarilihin mo.
"Tss. Ikaw talaga. Kain nalang tayong ice cream."
"Diba si Jimin yung tatay? Paano yun? Kailan nangyari?"
"Uyy. Siraulo ka talaga." Sabay batok sakin ni Nam.
"Si Jimin yung tatay."
"Ano nga pala pinag-usapan nyo ni Jin."
"Aakuin nya daw si Jimyeon."
"HUH!"
"Di ko din alam. Pero ayokong lumaki yung anak kong walang daddy."
"Pwede namang ako ahh?" Biro ko.
"V."
"Sorry My. Joke lang yun. Ikaw talaga. Love you My."
"Naks. Parang kami ni jimin dati."
'Magsaya muna tayo pede. Alam mo bang ilang buwan o taon na ata bago kami bumalik sa dati. Tulala kaming lahat nun. Halos di kumakain kasi di namin tanggap. Pero syempre wala na kaming magagawa."
Then tumahimik nako. At yumuko habang pinipigilan yung luhang ayoko na ulit ilabas. Ayoko nang maranasan yung sakit na pinagdaan namin noon. Ang hirap magmove on. Ang hirap ng wala si Jimin. Di ako sanay na wala yung presensya. Kung di kaya kita iniwan nun. Buhay ka pa hanggang ngayon?
••••••••••••••••••••••••••••••RBP i s a m u s t ⚠⚠⚠
BINABASA MO ANG
BTS Fangirl Turns To BTS Idealgirl [COMPLETED]
FanfictionIs it possible for a fangirl to be a idealgirl of her idols? A lucky fangirl who met Bangtan Sonyeondan once. Let's find out.