BTS Fangirl Turns To BTS Idealgirl [COMPLETED]

CHAPTER 40

CHAPTER 40
Your Boyfriend

Joy's POV

Amnesia? Totoo kaya yun. Kaya ni isa sa mga taong nasa harap ko. Wala akong kilala.

   "Ahhmm. Ano ang pangalan ko?" Tanong ko.

  "Ikaw si Mary Joy Santiago." Sagot nung nagpakilalang bestie ko daw.

   "Ahh. Anong tawag nyo sakin?"

   "Joy." Joy. Masayahin ba ko.

  "Bakit Joy. Bakit hindi Mary."

   "Dun ka kasi nasanay ehh." Sagot nung may dimples.

   Kung tinatanong nyu kung ilan sila dito. 3 babae 7 lalaki. Bale 10 sila. Hay. Bakit ba di ko sila maalala. Sino ba sila sa buhay ko?

   "Pakilala naman kayo ohh. Parang yung first meet lang natin. Hehe." Request ko.

   "Ako si Hoseok.Tawag nila sakin JHope." Hope. Pag-asa.

   "Bess. Ako si Nam. Bestie mo since bata ka pa."

   "Ganun ba. Pasensya na ahh. Pero friends parin naman tayo diba?"

   "Bestfriends tayo teh." Ayy.
   "Ako si Namjoon." Namjoon pala pangalan nitong may dimple.

   "Hi, I'm Jin." Sabi nung malapad yung balikat.

   "Joy. Taehyung here." Bat ang popogi nila?

   "Jungkook."

   Sabay abot ng kamay nya. Parang may kakaiba sa kanya.

   "Suga."

   "Hi, I'm Nahyun. Suga's girlfriend. Hope you'll already fine."

   "Fake." Bulong ni Nam. Pero di ko nalang pinansin.

   "Ohh. Couple. Cute. Sana ako din." Naol huhu.

   "Annyeong. I'm Rhein. Jungkook's girlfriend."

   "Another Couple. Parang gustong gusto ko ng Couple. Nakakainggit naman." Naol part 2.

   Napansin ko na yung iba nakatingin lang sa Girlfriend nung Suga? Tama ba? Weird!

   Tahimik yung naka wheel Chair. Ano kayang nangyari sa kanya?

   "I'm Park Jimin. Your boyfriend."

   Nagulat ako. Ako may boyfriend? Syempre di ko matatandaan may amnesia nga ehh. Pero ang pinagtaka ko parang nagulat din yung iba or sabihin na nating lahat.

   "Ahh. Boyfriend kita. For How long?"

   "A year and a half." Kabog. Tagal.

   "Ahh. Matagal na pala. Ano nga palang nagyari sayo?"

   "Naaksidente tayo baby."

   "Baby?" Anak ng sanggol oh.

   "Call sign natin yung baby." Paliwanag nya.

   "Ahh. B-baby."

   Akalain mo yun. I have boyfriend too.

Jimin's POV

Bigla tinulak ni Namjoon yung wheel chair ko palabas.

   "Hyung, bakit ba?"

   "Ano bang sinasabi mo?"

   "Hyung, 'di mo ba nakikita nandon si Jungkook. Pwede nyang i-take advantage ang kalagayan ni Joy." Paliwanag ko.

  "Pero di mo na kaylangan gawin yun."

   "Kaylangan hyung. Baka nakakalimutan mo minsan nya nang sinaktan si Joy. At ngayong nakikita ko na masaya sya ngayon. Ayokong mabawi agad yun. At kung maaari makalimutan nya muna yung sakit ng kahapon."

   "Sana lang naiintindihan mo yang ginagawa mo. Ako na bahala kakausapin ko yung iba. Syempre maliban kay Jungkook."

   "Salamat hyung. Balik nako sa gf ko."

   "Pinanindigan mo ahh." Paninindigan ko.

Joy's POV

Bumalik na si Jimin. At pinalabas yung iba.

   "Bakit mo sila pinalabas baby? Gusto ko pa sanang makilala at makausap si Nam, Rhein at Nahyun ehh." Nakita Kong namula sya.

   Haluh.

   "Gusto lang kitang masolo baby." Sagot naman nya.

   "Paano ba tayo nagkakilala o nagkatuluyan."

   "Mahabang storya baby."

  "Ahh. Sana makalabas na tayo dito noh? Ano okay ka na ba? May masakit pa ba sayo?"

   Ngumiti sya. Ngayong ko lang narealize na ang buod sya ng cute at gwapo. Nawawala pa yung mata nya. Parang ang swerte ko naman ata.

  "Cute mo."

   "Hehe. Matagal ko ng alam baby." Lalo syang namula.

   "Parang ang swerte ko naman sayo? Gwapo ka na. Parang mabait pa. Kaso medyo mahangin lang. Haha."

   "Mas maswerte ako sayo baby. Maswerteng maswerte."

   Sabay hawak sa kamay ko. Ang sweet naman. Minsan lang tong ganitong lalaki.

   "Pahinga ka muna baby. Sa kabilang kwarto ka diba?"

   "Ayoko. Gusto ko makikita kita lagi." Kinilig naman ako.

   "Sus. Sige na di naman ako lalandi at aalis dito ehh. Pagsinunod mo ko. May premyo ka paglabas natin ng ospital."

   "Hey baby balik nako sa kwarto ko. Ngayon ko lang naramdaman pagod na pagod na pala ko. Sige. Bye na." Mas mabilis pa sya sa alas kwatro.

   "Loko ka talaga. Rest well baby."

   Bigla syang nagserious face.

   "I love you."

   Pwede ko bang sabihing i love him too. Yaan mo na boyfriend ko naman daw sya ehh.

   "I love you too."

   Sabay ngiti ulit. Ano ba to nakakalaglag puso naman.

   "Sige na umalis kana. Mamaya magbago pa isip ko at di nakita paalisin."

   "Edi mas maganda."

   "Wala kang premyo."

   Bigla syang lumabas ng pinto. Hay ang gaan ng loob ko na kahit wala akong maaalala alam ko na kilala ko sila noon at mga kaibigan ko sila.