🦋
○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●
"Söz ettim mavilere içimdeki yaralardan,
Gökteki yağdı yine, yerdekinde yakamoz var."○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●
Teresa olduğu hastane odasında tek başına Tony'nin gelmesini beklerken ağlamayı kesmiş sadece kırmızı gözlerle ne yapacağını düşünüyordu. Saatlerce tek başına Tony'i beklerken gecenin karanlığında odaya giren adam sessizce odaya girdi. Kendini kızdan uzak bir koltuğa atıp direkt düşünceli yüzünü cama döndüğünde Teresa onun aldığı alkol kokusunu buram buram almıştı.
Saatler önce biten serumu hiç düşünmeden direkt çıkardı ve hızla adamın yanına gelip kırmızı gözleriyle sadece uzun uzun onu izledi.
Tony yanında dik dik onu izleyen kıza bir saniye bile başını çevirip bakmadan sessizce otururken dayanamayan Teresa titreyen sesiyle zorla konuştu.
"Tony.. Bana neden güvenmiyorsun?"
"Sana güvenmeye çalışıyorum... Ama.. Arama kaydı var Teresa. Mesaj var. Nasıl..?"
Tony hüzünle devam edemeyip yüzünü yere döndüğünde Teresa burnunu çekip konuştu.
"Bilmiyorum! Bilmiyorum.. Ama gerçekten ben hiçbir şey yapmadım! Evdeki kameralara neden bakmıyoruz? Jarvis? Jarvis'e soralım."
"Sen bayılmadan bir saat önce tüm kameralar kapatılmış. Hem de evin içinden. Senin tek olduğun evin içinden... Jarvis'te hiçbir şey hatırlamadığını söylüyor. Sanırım kısa devre.."
Teresa duyduğu ile şoka girerken ela gözleri yeniden dolmuştu.
"Tony.. Ben bir şey yapmadım.. Lütfen, bana inanmalısın."
"Onunla ne konuşmak istedin? Onu neden odaya çıkardın? Bizim odamıza.. Neden?"
Kız adamın dediğiyle gözünden akan yaşlarına engel olamazken Tony hüzünle kızın ela gözlerini inceliyordu. Ona inanmak istiyordu. Ama bir şeyler eksikti ve ona inanamıyordu. Deli gibi her şeyi boş verip onu öpmek istiyordu ama içindeki soru işaretleri onu bitiriyordu.
"Ben onu çağırmadım. Bana inanmak zorundasın!"
"O zaman bana inanabileceğim bir açıklama yap Teresa. Sana inanmak istiyorum. Bana yardım et.."
Teresa adamın nemli gözlerine bakıp ağlarken bunun sadece bir kabus olmasını istiyordu.
"Sana yemin ederim, hiçbir şey yapmadım.."
"Bana açıklama yapmalısın Teresa. Yemin istemiyorum. Aramayı ve mesajı açıkla."
"Onu aramadım! Ona mesaj da atmadım. Telefonum yanımda bile değildi."
"Bence ikimiz de biraz dinlenmeliyiz."
Tony bakışlarını kızdan ayırıp yeniden cama çevirirken Teresa adamın yüzünü kendine çevirip ona bir öpücük kondurduğunda Tony öpücüğe karşılık vermeyip anında bitirdi. Bu ağlayan kızın kalbini biraz daha parçalarken göz yaşlarını beceriksizce sildi.
"Sadece biraz dinlen."
Tony gözlerini kapatıp başını koltuğa yaslarken Teresa sessizce adamı izledi. Gözlerini açıp kendisine sarılmasına istiyordu. Kendini öpmesini istiyordu. Gerçekleri bilmesini istiyordu. Sadece.. Ona inandığını söylemesini istiyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Birthday || Tony Stark
Fanfictionİçindeki ateş kızın soğuk dudaklarıyla yavaş yavaş sönerken morarmış dudaklarını yavaşça ayırdığında fısıltıyla titreyen kıza doğru konuştu. "Tanrım.. Sen bana ne yapıyorsun böyle?" "Bilmiyorum... Ama ne yapıyorsam kesinlikle bu şeye devam etmeliyim...