SEN BENİM NEFESİMSİN

SBN/34🎈

"Ahsen ne saçmalıyorsun sen, ne demek Buğra gelmiş" dedim sesimi kısık tutmaya çalışarak. Şuan bunu Selim'in duyması isteyeceğim en son şey.

"Ya saçmalamıyorum keşke saçmalasam. Bugün adada gördüm görmez olaydım. İşin kötüsü o da beni gördü"

Gözlerim benden istemsiz daha da açıldı.

"Nasıl gördü Ahsen takip etti mi? Evi falan bulmasın"
Tedirgince dudaklarımı kemirdim. Allahım hayır lütfen ya.
"Ya dur bi sakin. Belki de normale dönmüştür bilemeyiz. Biz hiç bir şey yok gibi devam edeceğiz."

"İnşallah Ahsen inşallah"

Ekin'e baktığımda kaş göz yaparak ne olduğunu sorguluyordu.
Başımla mutfağı işaret edip ayağa kalktım.

"Kızlar biz bi çayları tazeleyelim"dedim ve boşalan bardakları topladım.
Selim göz kırpınca ona sakinliğimi korumaya çalışarak öpücük attım.

Mutfağa girdiğimiz gibi titreyen ellerimdeki tepsiyi tezgaha bırakıp kalçamı tezgaha yasladım. Ahsen kendini sandalyeye bırakıp duvara yaslandı.

"Ne oluyor kız size. Ikiniz de birden bi tuhaflaştınız. Hele Aylin'e bak bembeyaz oldu suratı. "

"Ay Ekin çok kötü şeyler olabilir"

Bir bardağa su doldurup içtim. Sakinim...

"Ne kötüsü, bana da anlatın da bi derman bulurum belki. "

"Yok bunun derman faslı geçti geçti, Aylin'in belalısı geri döndü"
Ahsen'in sözleriyle Ekin tabiki bir şey anlamamıştı.

"Ya üniversite zamanı birisiyle birlikteydim, Buğra. Olmadı yürümedi ilişkimiz ayrılmak istedim. Çocukta bipolar bozukluk var. Az çok tahmin edersin nasıl bir karakter olduğunu. Ben medeni bir şekilde ayrılmaya çalıştıkça hep daha da zorladı. Her yerde takip etti yeri geldi peşime adam taktı. Normal bir erkek arkadaşımla bile aynı ortama oturamıyordum. Kiminle otursam gitti dövdü, dövdürdü. İşe başladım her gün oraya geldi.."

"Kısaca ruh hastası yani"diye Ahsen sözümü böldü."
Ekin şok olmuş bir şekilde beni dinlemeye devam ediyordu.

"En son mahkeme kararıyla uzaklaştırma çıkarttık. Sonra birden ortadan kayboldu. Kuzenleri vardı tanıdığım onlar tedavi olacağını İngiltere'ye babasının yanına gittiğini söylediler. İlk başta inanamasam da tam 2 yıl oldu. 2 yıldır asla görmedim. Ve Ahsen bugün adada görmüş. Geri dönmüş Istanbul'a"

Bir çırpıda anlattıklarım beni eskiye götürmüştü. Derin bir nefes alıp Ekin'e döndüm.

"Şimdi önce bi sakin ol. Yani gerçekten tedavi olmuş olabilir. Geçmişi geçmişte bırakmış olabilir."

"Tabiki bizim de tek temennimiz o. Ama şu da var. Buğra'yı Istanbul'a bağlayan hiçbir şey yok. Geçen sene amcaları ve kuzenleri burada ki iş yerlerinin hepsini kapatıp bütün aile yurt dışına yerleştiler. Şuan burada olmasının hic bir anlamı yok."

Ahsen'in sözlerinde haklılık payı var aslında. Neden burada olsun ki. 

"Gezmeye gelmiştir belki, bilemeyiz. Yavru kuşum benim, senin şuan gerilmen için hic bir sebep yok. Evlisin mutlusun eğer senin için gelmiş olsa bile hiçbir şey yapamaz."

"Haklısın ama umarım gerilecegimiz düzenimizin bozulacağı şeyler olmaz"

"Neyse içeri dönelim yoksa bizimkiler şüphelenecek."