SEN BENİM NEFESİMSİN

SBN/35🎈

Bir şey yapmam gerektiğinin farkındaydım ama yanına gidip konuşmaya da cesaret edemiyorum.
Ben kendim ne yapacağımı düşünürken o kapıma kadar geldi. Kapıyı kilitkeyemeden de açması bir oldu.

"Gel konuşucaz"dedi sert sesiyle.
Beni uykularımdan uyandıran, köşe bucak saklanmamı sağlayan, her telefonum çaldığında yerimden sıçratan o sesi iki yıl sonra ilk defa duymuştum.

"Konuşacak bir şey yok"dedim ve kapıyı kapatmaya çalıştım.

"Konuşacak çok şey var Aylin. Çık dışarı"

"Konuşacak hiçbir şey yok Buğra"dememe kalmadan kolumdan tutup sertçe dışarı çekti.

"Çek elini üstümden. Nasıl hala bana dokunabilirsin? Ne işin var senin burada"

Beni arabaya yaslayıp kaşlarını iyice çatıp üzerime yürüdü.

"Buraya seninle yeniden bir hayat kurmaya gelmiştim Aylin. Ama gördüklerim ve öğrendiklerimden sonra hayal kırıklığı yaşamadım desem yalan olur. O piçi almışsın hayatına birde ondan bu piç kurusunu peydahlamışsın"diyerek arabanın içindeki oğlumu gösterdi.

Söyledikleri sabrımı taşırırken dizimle kasıklarına sert bir şekilde vurup yere düşmesini sağladım.

"Ailem hakkında düzgün konuşacaksın. Ve hala hastasın sen, ruh hastası"

Arabaya hızlı bir şekilde binip kapıları kilitledim. Ben arabayı tekrar çalıştırırken arkadam bağırışını duyabiliyordum.

"Nereye kadar kaçabileceksin Aylin. Yine görüşücez"

Onu duymamaya çalışarak bir yandan dikkatimi yola verirken bir yandan da gözümü Yağız'a dikmiştim. Hiçbir şey anlamamış bir şekilde etrafa bakınıyordu.
Allahım yardım et bize. Nerden geldi yine bu manyak.

•●•●•

Hastanenin arkasındaki kafeye geldiğimizde Ahsen'e haber verip bir masaya oturdum. Gözlerim etrafı tararken o hastalıklı insanın bizi takip etmiş olma ihtimali bile beni korkutuyordu. Evimizin dibine kadar gelmiş  neredeyse. Ne yapacağım ben?

"Ayy kimler gelmişş"
Ahsen ortama ani bir giriş yapıp Yağız'ı hemen kucağına aldı.

"Teyzenin kuzusu teyzesini ziyarete mi gelmiş. Ölürüm sana ben"dedi ve küçük küçük her yerindeb öptü.

Gözleri bana kaydığında kısa süre içerisinde bir şeyler olduğunu anlamıştı.

"Noldu? Bir şey olmuş. Aylin korkutma neyin var senin"

Derin bir nefes alıp ellerimle yüzümü sıvazladım.

"Buğra, buraya gelirken yolumuzu kesti."

Gözleri endişeyle büyürken Yağız'ı arabasına yatırdı.

"Biliyordum, o delinin rahat duramayacağını biliyordum... Bir şey yaptı mı sana ne dedi?"

"Konuşmak istedi, Selim ve Yağız için saçma sapan konuştu. Ben nasıl başka biriyle birlikte olurmuşum, buna delirmiş kısacası."

Masadaki su şişesini açıp bardağa döktüm.

"Ne yapmayı düşünüyorsun. Bu normal değil Aylin. Bugün bunu yapan yarın yine gelir"

Bardağı masaya bırakıp gözlerimi oğluma çevirdim.