Bölüm 12: Kayıp Yapboz Parçası

19 4 9
                                    


BATU AKDENİZ-Eksik

...........


"Teknik konusunda babası gibi mimar olan oğlum Toprak sana yardımcı olacak. Eğer istersen."

Artık hayatımda isimsiz yoktu. Toprak vardı.


Toprak Uluöz.

Bir şeyden ne kadar kaçarsan, yolların hep ona çıkarmış. Günler önce tanıştığım ve buna rağmen deli bir istekle kaçtığım kişiydi isimsiz.

Aklım mantığıma sığmıyor, kalbim yerinden fırlayacak gibi atıyordu. Sinan amcanın bakışları bir bende bir oğlunda fink atıyordu. Daha önceden tanıştığımızı bilmesini istemedim. Ellerimi kaldırdım karşımda oturan bedene doğru.

"Ben Engin Soylu'nun kızı Yağmur Soylu. Tanıştığımıza memnun oldum."

Ne yapmak istediğimi anlayacak kadar akıllı olan isimsiz, deli gibi kaçma isteği uyandıran masmavi gözlerini gözlerimden ayırmadan elini kaldırıp avucunu avucuma yasladı.

"Toprak Uluöz. Bende memnun oldum."

Ellerimizi bir süre yeni tanışmışız havası vermek için sallayıp ayırdık. Gitmem gerekiyordu. Gidip bu kahrolası durumdan kendimi kurtarmam gerekiyordu. Düşünmem gerekiyordu. Düşünüp olayların nasıl bu denli saçma bir hale geldiğini anlamam gerekiyordu.

Hızla ayağa kalktım.

"Ben sana seçimimi yaptığımda haber vereceğim Sinan amca. Kendine dikkat et."

"Sende kızım bekleyeceğim."

Sinan amcaya sarıldıktan sonra yerdeki siyah sırt çantasını alıp hızlı adımlarla kapıya doğru yürüdüm. İsimsizin suratına bakmadım bunları yaparken. Yeterince aklım karışmıştı.

Kapıyı açıp arkamdan kapattığımda sırtımı yasladım soğuk tahtasına. Nefeslerimi düzene sokup gitmek istiyordum.

Biraz toparlandıktan sonra adımımı attığım sırada isimsizin bağırma seslerini duyduğumda yerimde çakılı kalmam gerektiğini hissettim. Benden bahsediyordu.

"Baba nasıl mümkün olabilir bu?"

"Sesini alçalt Toprak."

"Baba sekreterine sordum. Bana adını soyadını değiştirip yurt dışına çıktığını ve ulaşamayacağımı söyledi!"

"Ben öyle söyledim."

"Baba nasıl yaparsın bunu! Aylardır her yerde bu kızı arıyorum ben farkında mısın?"

Delirmiş gibi avazı çıktığı kadar bağırıyordu isimsiz. Beni mi arıyordu? Beni araması için bir sebep göremiyordum.

Aptalsın kıvırcık. Her yerde seni aradım.

Bunu bana bir kere söylemişti. Evet ama o zaman tanışmıyorduk. Bunların hepsinin tesadüf olması cidden mantıklı mıydı?

Sinan amca isimsizin aksine daha sakin cevaplar veriyordu.

"Biliyorum Toprak. Beni asla dinlemediğinin farkındayım ama bu sefer dinlemek zorundasın!"

"Neyi dinleyeceğim baba! Senin gibi hiçbir şey yapmadan yerimde oturmamı mı istiyorsun? Asla. Sen bir şey yapmayacaksan ben kendi yöntemlerimle hallederim."

Toprak YağmuraHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin