Bölüm 27: Gözlerimi Alamıyorum

13 2 12
                                    


MAJESTE-Aşk Dediğin

..........

Bölümde yer alan şarkı: Pamela-İstanbul


Hızlıca kıyafetleri üstüme geçirip kendimi yatağa attım. Gerçekten yorgun olduğum için kendimle kavga etmeyi sonraya erteleyip bu sefer de uykunun kollarına bıraktım kendimi.

Yarın uzun bir gün olacak.


"Eylül gerçekten bir sorun yok. Erkenden uyumuşum unuttum haber vermeyi."

"Tamam öğrendim zaten sorun olmadığını."

"Nasıl yani?"

"Sana ulaşamayınca Bulut'u aradım o söyledi. Senin aksine Toprak arkadaşına haber vermiş."

Ellerimi kıvırcık saçlarımın arasına atıp çekiştirdim. Dün yaşadığımız garip şeyden sonra neyim var neyim yoksa salonda bırakıp odama kaçmıştım. Gerçi öyle olmasa da yine haber vermeyi unuturdum büyük ihtimalle.

"Özür dilerim be kızım alışamadım hala. Az sonra çıkacağız evden bir şey lazım mı?"

"Hayır tabii ki. Sen lazımsın şu anlık."

"Tamam görüşürüz."

Pek de erken olmayan bir saate kalkmıştık. Hızlıca üzerimi giyinip, yatağı topladım. Toprak çoktan uyanmış, salona geçtiğimde sigarasını içiyordu.

Ceketimi kollarımdan geçirirken gözlerim beremi aradı. Bugün iş yemeği olacağı için geç kalmadan evden çıkmalı ve hazırlanmaya başlamalıydık.

Çantamı da koluma taktığımda beremi hala bulamamıştım.

"Ben hazırım çıkalım mı? Beremi bulamıyorum bu arada gördün mü?"

İkimiz de kahvaltı yapmamış hala uyku mahmuru etrafta beremi aramaya başladık. Beş dakika kadar aradıktan sonra pes etmemiz gerektiğine karar verdim. Ben pes etmeseydim isimsiz kafayı takmış bereyi bulmaya kararlı gibi görünüyordu.

"Her neyse kalsın. Bulursan getirirsin sen."

"Öyle yapalım."

Kafasını sallayarak onay verdiğinde cebimdeki sigaramı yoklayıp kapıya doğru ilerledim. Dün eve gelirken aldığımız yiyeceklere yine ihtiyacımız olduğunu söylediği için arabaya götürmeye gerek duymadık. Yine gelecektik, bu zaten belliydi.

Arabaya yerleşip emniyet kemerimi bağladım. Araba izbe sokakta gür sesiyle hareket etmeye başlayınca derin bir nefes aldım. Sabahtan beri ikimiz de sessizliğimizi koruyorduk.

"Torpido da birkaç evrak var onları incelemelisin."

Eliyle bakmam gereken yeri işaret ettiğinde uzanıp dediğini yaptım. Belgelerde dün adını gördüğüm şirketlerle ilgili bilgiler vardı.

"Şirketlerin başındaki adamların resimleri ve isimleri var orada. Sen de onlardan biri olduğuna göre biraz bilgi sahibi olmalısın. İsimlerini ve yüzlerini aklında tutman yeterli olacaktır."

Koskoca şirketin başına yönetici olarak geçtiğimi hatırladım resimlere bakarken. Buna hala alışamamıştım. Onlar hakkında bilgi sahibi olduğumu göstererek yerime yakıştığımı belli etmeliydim. Araştırmış imajı vermiş gibi olacaktım. Mantıklı.

Toprak YağmuraHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin