Bölüm 23: Fırtınam Olacaksın

25 5 16
                                    

Yorumlarınız benim için çok değerli. Düşüncelerinizi belirtirseniz gerçekten çok sevinirim. İyi okumalar.

.........

PERDENİN ARDINDAKİLER-Beni Kendinden Kurtar

............


Sonra hatırladım.

Ali sana gönderdiğim konumdaki klinikten birini araştırmanı istiyorum kardeşim. İsmi Burçin Çakır.


Bulut'un evinde geçirdiğim gece arabada söylediği şeyi hatırladığımda kafamda soru işaretleri oluşmaya başlamıştı. O gün zaten çok garip davranıyordu. Bir şey öğrenmek ister gibi bir hali vardı. Emindim ki arkadaş olayı bile yalandı. Bir süre aptallığıma kızdım.

Bir işin içindeydik, hatta tehlikeli bir işe başlamıştık. Eğer bir şey hakkında konuşulması gerekiyorsa benimle paylaşmalıydı. Güven ortaklıkta en önemli şey değil miydi?

Yanlış anladığımı düşünmek isteyen tarafımı dinlemeyecektim bu sefer. Oyununa dahil olma gibi bir planım yoktu. Benimle paylaşmalıydı.

İsimsiz konuşmasını bitirip içeri girdiğinde kollarımı birbirine bağlayıp sandalyede geriye doğru yaslandım. Düşünceli bir hali vardı.

"Burçin kim araştırabilmiş mi arkadaşın?"

Konuşmamla bakışlarını yüzüme çıkardı. Sinirliydi. Şu an umurumda mıydı?

"Neyden bahsediyorsun sen?"

"Arabadayken duymuştum ama bir anlık unutmuş olmalıyım. Konum falan atmıştın değil mi?"

Sorgular ifadeyle suratına bakıp konuştuğumda sıkıntıyla elini ensesine çıkardı. Cevap istiyordum.

"Beni ilgilendiren bir konu olduğunu düşünüyorum. Bir şey söylemeyecek misin?"

Eli hala ensesindeyken boydan boya cam olan pencereye ilerledi.

"Bir şeyler öğrendim Yağmur."

Yağmur. Sorun epey büyük olmalıydı.

"Seninle tanıştığımdan beri hiç ilaç aldığını görmedim. Nöbet geçiren bir insanın sakinleşmesi için ilaca ihtiyacı olmaz mı sence de?"

Sorduğu soruyla afalladım. Doğruydu evet ama bunun konuyla ne alakası vardı.

"Doktorum gerek olmadığını söyledi."

"Sorun da orada zaten."

Yine bütün algılarım kapanmış neyin içinde olduğumu çözmeye çalışıyordum.

"Ne sorunu Toprak?"

"Burçin işe ne zaman girmiş biliyor musun?"

"Bana orada üçüncü yılı olduğunu söyledi."

Neyin peşinde olduğunu bilmeden sorduğu soruların cevaplarını veriyordum. Bir yere varacak gibiydi.

"Tahmin etmiştim."

"Böyle kapalı konuşmalarından sıkılmaya başlıyorum. Tam olarak ne düşündüğünü söyler misin artık?"

Sesim biraz yüksek çıktığında yerdeki bakışlarını kaldırıp gözlerime sabitledi. Sırtını dayadığı pencereden ayrılıp yanıma doğru gelmeye başladı.

Toprak YağmuraHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin