Freed's Playroom [R-18]

Play-XXVII

"You have to bear the risk of hatred when you started feeling love..."

***
A Father's Will

     "SIR, nahanap na po nila si Sir Freed. Itinakbo s'ya kaagad sa hospital kanina dahil nasaksak siya," bakas ang galit sa mukha ni Julius sa sinabi ng kanyang personal body guard na si Vin habang naglalakad sila palabas ng kompanya.

    Nang araw na ma-kidnap si Freed ay kaagad niyang pinahanap ito. Hindi unang beses na mangyari ito sa kanyang anak kaya nag-handa siya ng mga taong maaring rumispunde kaagad. Ngunit ito ang unang beses na nagtamo ng gano'n trahedya ang kanyang anak.

    Freed is the next inheritor of Larcain. His hunch is that the kidnappers were his distant relatives but it seemed to be different this time.

    Nagtungo si Julius sa hospital kung saan itinatakbo ang myembro ng kanilang pamilya tuwing nagkakasakit o may aksidente. Ang silid ni Freed ay may mga body guards nan aka-bantay.

    Pumasok siya sa loob at pinagmasdan si Freed na wala pang malay ngunit stable na nag kalagayan.

    "Dinala rin naming ang kasamang bata ni Sir Freed."

    "Is that the kid Lee was talking about?" napabaling si Julius kay Vin.

    "Opo. Ang sabi ng mga agents na dumakip sa mga natitirang kidnappers sa bodega, ang batang iyon ang nanaksak kay Sir Freed," napakuyom ang palad ni Julius sa kanyang narinig.

    "That was the initiation of being a member of the syndicate. They have to kill each other..."

    "Nasaan ang batang iyon?"        

    Kaagad na nagtungo si Julius at Vin sa isang silid kung nasaan naman ang batang si Sara. Mukhang okay naman na ang kalagayan ng bata katulad ni Freed.

    "I want you to transfer this kid to another hospital and after that you should send her to an orphanage."

    Napansin ni Julius ang pagtahimik ni Vin. "We'll have Freed believe that she's dead."

    "P-Pero...siya lang nag-iisang kaibigan ni Sir Freed!"

    "This is my decision as his father..."

***

    PAGPASOK ni Julius sa loob ng bahay ni Freed ay nadatnan siya si Freed na pababa ng hagdanan.

    "I don't wish to entertain you, so you should leave," ang sabi ni Freed nang makababa ito ng hagdanan.

    "Levi came to me and he told me everything. But I didn't expect you'd lock up yourself here for long. You should come to work soon. You're not a kid anymore that you need to go sulking for days."

    Freed scoffed as he halted in walking. "What do you know about me, Dad?" he craned his back to face him.

    "You might be right. I know nothing about you, but you're an Eravido. I still had to make decision for you—"

    "Stop your bullshit!" umalingawngaw ang boses ni Freed . "Why are you even here? You never came to my room when I was a kid," namula ang mga mata ni Freed habang palapit ito kay Julius.

    "No one...No one really cared about me until I started doing bad things," nag-iwas ng tingin si Julius nang makita niya ang paglandas ng mga luha ni Julius.

    "Saka niyo lang ako napapansin nang panahong nag-iiba na ang landas ko. And you shouldn't think that even I am falling apart now, I would need your help. I don't need it anymore. Dahil tinuruan na ako ng mundo na walang ibang magmamahal sa akin kundi ang sarili ko lang."