Chapter 9
Brayden and I ended earlier than I expected. Masyado niyang sineryoso kung anong namagitan sa amin. It's just three or four days since I ended up with him. Mutual decision, parehas naming ginusto dahil pabalik na siya sa New Zealand. At tama nga and hula ko, gaya ng mga tipikal kong naging flings ay sineryoso niya ito. Gayang hindi ko kailanman ginusto.
"Hi, Forest. Napatawag ka?" bati ko kay Forest na medyo magulo pa ang buhok na bagong gising pa lamang sa America. Nag-FaceTime kaming dalawa habang free time ko.
[Mmm, Gusto kang makausap ni Dad about something important. I don't know what is it. At talagang ginising ako ng maaga para ibalita ito sayo.] he said in the other line that makes me more curious about.
Mula sa pagkakahiga niya sa kanyang kama ay bumangon si Forest at lumakad kung saan, as far as I remember going in their house ay lumalakad na siya ngayon sa hallway. Kita ko din ang pagbati niya sa bawat nakakasalubong niya. Tipikal na ganoon si Forest, palabati. Napansin ko din ang nadadaanan niyang pinto sa gawing likod niya.
Hanggang sa pumasok siya sa isang pintuan at narinig ko ang kanilang pag-uusap marahil ng kanyang ama. Ilang saglit pa ay inilipat na ni Forest ang pagkakahawak niya sa kanyang cellphone patungo niya sa kanyang ama. He's very more alike to his father, and I'm sure sakanya namana ni Forest ang masculinity nito.
[Hi, Blaire. How are you, hija?} pangangamusta ni Tito Alfred sa akin.
"I'm doing good naman Tito. Forest said that you have something important to say. What is it Tito?" I politely asked him that makes him chuckled directly while Forest in his back was just smiling at me.
[Yes, hija. Marco said that you're ready to accept offers. I've seen also your portfolio that was directly send me by your father. Masasabi kong magaganda na ang mga plates mo, at nasisiguro kong mahihigitan mo pa ang mga architects ng Daddy mo.] ngiti sa akin ni Tito.
"I'm flattered, Tito. But you're biased." I chuckled.
[Nope, kaya kami napatawag sayo dahil gusto kong ikaw ang mag-disenyo ng branch namin diyan sa Asturias. Pati na rin ang bahay nina Forest at Deanne.] seryosong ani ni Tito na nakangiti sa akin.
Nagugulat akong mapatingin kay Tito. Hindi doon bakas ang humor na palagi niya sa aking ginagawa. Wala sa parte sa akin ang hindi nagulat. Alam kong handa na akong tumanggap ng pagdidisenyo ng mga iprastraktura ngunit ibang usapan ito. Tiningnan ko si Forest sa kanyang likuran at nakangiti din ito sa akin.
"Tito, wala pa po akong degree at hindi pa po sapat ang kaalaman ko tungkol sa pagdidisenyo." malungkot ko ditong sagot.
[Are you accepting my offer or not?] he sounded casual to me without thinking that this is a big deal and playing tons of number. [It's okay to commit mistakes, hija. Hindi ka naman namin pinipilit na gawin ito ng perpekto. Your ideas and innovations are all that matters to me.] sinseridad na sabi sa akin ni Tito.
"Okay, Tito. As you said so. I'm gladly accept the offer." ngiti ko sakanilang dalawa at agad bumakas sakanilang mukha ang kasiyahan.
Sinabi sa akin ni Tito na si Forest na ang bahalang mag-text sa akin kung kailan ako makikipagkita sa kanilang team. Ibinigay ko naman sakanila ang bago kong numero dahil kakabago ko lang ng sim noong isang araw dahil ayokong makita ang mga text at naging tawag niya sa luma kong numero.
Papunta na ako sa susunod kong klase ng biglang nag-vibrate ang phone ko senyales na may nag-text sa akin. Hindi ko na sana ito papansin ngunit biglang nag-vibrate muli ito. Tumigil muna ako sa tapat ng isang pintuan bago ko ito ilabas sa aking bulsa.
Forest:
10 AM, Saturday. Ilustrasyon Cena, Asturias.
By the way, I'm getting married to Deanne Valdez. I wish it was you, tho. :(

BINABASA MO ANG
My Love, Physique Edifice
Novela JuvenilAsturias Series #2 Physique Edifice, last line he said before leaving Blaire Sevaspiana Manalo. But what if the reason of his leaving are finding themselves? Will she be ready to cope up, or only the time will tell if there fate grip off. Their fate...