Ejderha Cesareti ✔

Korkunç bir hikaye🧚‍♀️

Hepimizin toprak yola doğru yönelmesi gerekirken Stella gelmiyordu, gözlerini sokakların birine dikmiş bir şekilde duruyordu. Nedenini anlamaya çalışırken Flora hızla yanına geri döndü.

"Haydi Stella! Gitmemiz lazım."

Flora'yı duymuyor gibiydi. Sanki az önce Miusa'ya yaşananlar gibi o da rüyasının onu çeken büyüsüne kapılmış gibiydi fakat Stella bu sabah rüya görmemişti.

Parmağını uzatarak sokağın başında bir şeyi işaret etti. "Görüyor musunuz siz de?" Parmağının gösterdiği yere baktım, hiçbir şey yoktu. Sadece sokağı süsleyen bir adet büyük mermer çeşme vardı. "Brandon bir kız ile beraber. Benden daha genç bir kız ile beraber. Artık beni sevmiyor!"

Tecna da Stella'nın yanına gitti, elleri ile yüzünü tuttu. "Stella, bu yerin seni ele geçirmesine izin verme. Bu yer zaman geçtikçe bizi içine çekiyor."

Stella'nın bakışları hala kimsenin bulunmadığı çeşmeye kilitli kalmışken Flora ve Tecna onun koluna girerek Stella'yı yürümeye zorladı. Saniyeler, dakikalar ilerledikçe bu yer bizi esir ediyordu. Yakında zamanda kızı bulup buradan çıkmazsak biz de onunla beraber burada kalabilirdik. Annem, babam, Sky ve arkadaşlarım dışarıdayken biz burada, var olmayan bir dünyada tıkılı kalabilirdik.

Toprak yol uzun görünüyordu fakat biraz ilerledikten sonra asma köprüye oldukça yaklaşmıştık. Kızın kabusunda hızlı bir şekilde sona eriyor olmalıydı yol fakat kara büyüyle süslenen kabus bizim kolayca kıza ulaşmamızı engelleyecek gibi duruyordu.

Asma köprünün başında iki adet yaratık duruyordu gardiyan edasıyla. Mor renkli yaratıklar sanki dört adet ayağı olan büyük bir yılan gibiydi. Dişleri ve pençeleri demir gibi keskin ve parlaktı, kocaman ağzının oluşturduğu suratında gözü ya da burnu yoktu.

Flora periye dönüştü hemen. Yaratıkları yerden çıkan büyük sarmaşıkları ile sarmayı denedi fakat kurumuş topraktan çıkan sarmaşıklar yaratıklar için oldukça güçsüzdü.

Yaratıklardan biri sarmaşıkları pençeli ayakları ile ezerek bize yaklaştı. Ağzından bize doğru tükürdüğü çamur gibi yapışkan sıvıyı Tecna enerji kalkanı ile engelledi.

"Ne kadar iğrenç!" diye çığlık attı Stella. "Size gününüzü göstereyim madem." Hızla periye dönüştü, yaratıklara sinirle ilerlerken bize döndü hafifçe.

"Kızlar! Güneş gözlüklerinizi takın."

İki yana açtığı ellerini önünde birleştirip yaratıklara uzatınca etrafa çok güçlü bir ışık saçmaya başladı. Yüzüme siper ettiğim kolumu indirdiğimde yaratıkların eriyip bize attıkları çamur gibi şeye dönüştüklerini gördüm, Stella güneşi ile yaratıkları eritmişti.

Önümüzde engel kalmamış gibi görünüyordu, hepimiz engel kalmamış olmasını umuyorduk. Asma köprüden şatoya girip kızı kurtaracaktık. Daha fazla sorunla karşılaşmamak için olumlu düşünmeye çalışıyordum fakat sorunsuz geçen hiçbir şeyimizin olmadığını da biliyordum.

Asma köprüden şatoya adımımızı attığımızda kız tam karşımızdaydı. Boş bir odada bulunan büyük bir mermerin üzerinde bilinçsizce uzanıyordu. Kuru zeminden çıkan dikenli sarmaşıklar mermeri de sararak kızın üstünü battaniye gibi örtmüştü.

Hala peri formunda olan Flora sarmaşığı incelemeye başladı dokunarak. Sarmaşıktaki dikenler onun dost canlısı bir bitki olmadığını haykırıyordu adeta, Flora'nın güzel bitkilerinden oldukça farklıydı.

Ellerini öne uzattı Flora, kızı kurtarmak için güçlü sihrini yaparken kahverengi saçları havalandı. Hepimiz arkasında umutla ona, çaresizce yatan kıza bakıyorduk.