~18~

180 11 0
                                    

- ჩარლის თვალთახედვით -

ელენა: გ..გამარჯობა ნაილ.. ჩარლი..

ეს.. ეს ხომ ელენას ხმაა!
მისკენ მივიხედე და მომღიმარი დავინახე.

ნაილი: ელ!!

მისი ხმის გაგონებისას ჩემს გონებაში მხოლოდ მე და ელი ვიყავით, რომლებიც ერთმანეთის გარდა ვერავის ხედავდნენ..

მაგრამ.. ნაილის ხმის გაგონებისას ამ სამყაროში დავბრუნდი..

ის..ჩემს.. ელენასთან მივიდა და ტუჩებზე დააცხრა..
მათ თვალი ავარიდე და რეანიმაციის კედლებს გავხედე..

ნაილი: მომენატრე..

ელენა: მეც მომენატრე..

ისევ ერთმანეთს დააცხრნენ..

ელენა: ჩარლი.. არ მოხვალ?

მოწყენილმა და ამავე დროს თვალებგაბრწყინებულმა მკითხა..

მასთან ახლოს მივედი და სკამზე ჩამოვჯექი..

ჩარლი: ..როგორ ხარ..

ელენა: კარგად..

თვალებში შემომხედა და გამიღიმა..

ელენა: ლილი სად არის?

ჩარლი: ა.. ლილი..

მას შემდეგ რაც მე და ნაილი ელენასთან ამოვქანდით ჩემი დაიკოს მდგომარეობის შესახებ არაფერი გამიგია.

ელენა: ჩარლი?

ჩარლი: ..ბოლოს პალატაში იყო.

ელენა: რა?! რა დაემართა?!

ექთანი: დამშვიდდით ელენა, მან უბრალოდ შიშის ფონზე გონება დაკარგა. სანერვიულო არაფერია.

ელენა: და ახლა სად არის? ჩარლი ლილი სად არის?

იმ ექთანს გავხედე, რომელიც საუბრობდა..

ექთანი: ნახევარი საათის წინ გავწერეთ. როგორც ვიცი შენს ნახვას აპირებდა.

ჩარლი: ნახევარი საათის წინ?

ექთანმა თავი დამიქნია.

ნაილი: სად წავიდა? აქ არ ამოსულა..

ამოვიხვნეშე და ფეხზე ავდექი..

ტკივილი Where stories live. Discover now