~24~

170 12 1
                                    

- დეიზის თვალთახედვით -

მთელი დღეების განმავლობაში მისტერ და მის ჰილებს, რომ ვუყურებდი ელენას მართლაც, რომ შვილივით უვლიდნენ, თავს ევლებოდნენ, მაგრამ..
ის მხოლოდ დედამისს ნატრობდა..

როგორც ჩანს ის მაინც სხვაა.. მას ვერავინ შეცვლის..
ნეტავ მეც მეგრძნო დედისგან სითბო.. მისი სურნელი.. შეხება.. ნეტავ მეც და ჩემს დასაც გვეგრძნო ეს ყოველივე..

...

დეიზი: ..თავს როგორ გრძნობ ელენა?

ელენა: ცოტა სუსტად ვარ, თითქოს მეძინება..

დეიზი: მედიკამენტების ბრალია, შეგიძლია დაიძინო.

გამიღიმა და თვალები დახუჭა..

დეიზი: ოღონდ სანამ დაიძინებდე მინდა ერთი კარგი ამბავი გითხრა..

ინტერესით მომაჩერდა..

დეიზი: დღეს დედაშენს გაწერენ. მას ნახავ ელენა!!!

ელენა: მართლა?? ენ!! ჯექსონ!! ნაილ!! გაიგეთ?? დღეს დედას ვნახავ!! დეიზი გთხოვ, ძალიან გთხოვ, დედა შემოუშვი, ჩემი დედიკო შემოუშვი გთხოვ!!

დეიზი: გპირდები აუცილებლად ნახავ ოღონდ ცოტა მოგვიანებით..

ელენა: მაინც როდის?

დეიზი: დღის მეორე ნახევარში.

ელენა: მეორე ნახევარში? გთხოვ არა, ახლა მინდა მისი ნახვა..

დეიზი: მესმის, მაგრამ დამიჯერე ეს ცოტა დროც მალე გავა, სულ ცოტაც მოითმინე.

ნაილი: ექთანი მართალია, ელ.

ელენას ნაზად აკოცა..

რა სასიამოვნოა წყვილების ყურება.. ყოველ ჯერზე გული მითბება ხოლმე..

ალბათ.. ეს გრძნობაც სხვანაირია..

ალბათ.. ამ დროს ყველაზე ბედნიერი ხარ.. უცნაური გრძნობებით შეპყრობილი..

დეიზი: იცი, როგორ მოვიქცეთ?

ელენა: თუ უნდა მითხრათ, რომ რამე მივირთვა, არ მინდა გმადლობთ..

ტკივილი Where stories live. Discover now