- ლილის თვალთახედვით -
ბოლოს კი, როდესაც სახლს მივუახლოვდი..
2 ნაცნობი ბოხი ხმა გავიგონე..
...
ჰარი: გითხარი ეგ შენ არ გეხება მეთქი!!
ჩარლი: მეც გარკვევით გითხარი, რომ ის ჩემი დაა და მასთან დაკავშირებული ყველაფერი ჩემი საქმეა!!
ვეღარ მოვითმინე, შიგნით შევვარდი და დავიყვირე..
ლილი: რა ხდება?!!
ორივემ შემომხედა..
ძალიან გავბრაზდი, რადგან დავიღალე მათი ჩხუბით და უაზრო პრობლემებით.
ჩარლი: უთხარი, რომ წავიდეს! მისი აქ ყოფნით აურა დამიბინძურდა!
ჰარი: ის შენი ცუგა არაა და იმას არ იტყვის, რაც არ უნდა!
ჩარლი: იტყვის!! იმიტომ, რ..
ლილი: გეყოფათ!!! არაფერსაც არ ვიტყვი!!
ჩარლი: ლილი!
ლილი: ჩარლი! გითხარი გაჩერდი მეთქი!
გაჩუმდა და სიარული დაიწყო..
ლილი: სულ რატომ ჩხუბობთ?!
ჩარლი: სანამ არ მოგვეშვება იქამდე ვიჩხუბებთ, ეს დაიმახსოვრე ლილი ჰილ!
ლილი: და მთელი ცხოვრება ჩხუბით არ დაიღლები?!
თვითონაც არ ვიცი ეს რატომ ვთქვი..
ჰარი სახე გაუბრწყინდა, აი ჩემი ძმა კი.. უარესად გაცეცხლდა..
ჩარლი: რა?!
ჰარი: ვერ გაიგე?!
ჩარლი: გვაცადე!!
იმხელაზე იღრიალა, რომ შევხტი..
ჯოზი: ბავშვებო, რატომ ყვირით?
უკან მივიხედე და დეიდა ჯოზი დავინახე.. არ ვიცი ახლა რასაც ის გაიგებს ჩვენთვის კარგი იქნება თუ არა..
ჩარლი: ლილი ვერ გავიგე! ანუ შენ.. ეს.. გიყვარს?!!
ჰარისკენ არც კი გაუხედავს, უბრალოდ ხელით მანიშნა, თან ყვიროდა, დეიდა ჯოზი საერთოდ ვერც კი დაინახა..
