Luna

39

Luna's POV

Napatingin ako sa katabi ko. It was Arem and Lonele. Hindi ko alam kung masaya ba sila o natatakot. Sa kabila ko naman si King na tahimik lang. Pero alam kung sa loob loob nito. Tutol na talaga ito.

Nasa cafeteria kami. At alam kong nagtataka kayo sa kinikilos ng dalawa. Dahil ngayon himalang hindi man lang kumibo ang isa sa kanila.

Bakit nga ba? Well dahil lang naman sa kasama namin sa mesa ang Lourd's Knight. It's not the first time eating with them.

Kung tatanungin niyo hindi bukal sa loob ang pagpapaupo namin sa kanila. Tsk.

" Totoo ngang hindi na kayo busy ano?" King asked the two witch.

Talagang nagawa nilang makasabay sa amin papuntang Cafeteria.

Bumusangot naman ang dalawa.

" Hindi na ba kapani-paniwala ang mga sinasabi namin?" Amer said and pouted.

" Ang bad mo King. Para namang sinasabi mong hindi na talaga kami kapani-paniwala." Dagdag naman ni Lonele.

Dahil sa inis akong tignan ang mukha ng mga to. Pabebe kasi. Pinagsasapok ko ng mahina at iniwan sila.

I heard two groaned while King laughed at them.

" Luneth naman masakit kaya. Bakit ka ba nambabatok.? Hoy Luneth bumalik ka dito." Rinig kung sabi ni Arem.

Pakunwaring hindi ko iyon narinig. At dumiretso na talaga sa cafeteria. Iniwan ko ulit sila. Pero hindi na talaga ako uunang mag-oorder. Hihintayin ko na lamang sila sa loob. Hindi ko kasi nagustuhan ang nangyari noon.

Kaya para maiwasan iyon hindi ako hihiwalay sa grupo.

Di naman katagalan at pumasok ang tatlo.

" Why are you here?" Buntag na tanong ni Arem ng makitang nakatayo ako sa gilid ng pinto ng Cafeteria.

" Tsk. Dahil Cafeteria ito." Tamad kong sagot.

Narinig ko ang tawa ni King at Lonele. Pero si Arem naman napakamot na lamang ng ulo. Huwag kayo supportive yang si King kaya palaging tumatawa kapag sa mga linyada ko.

" What I mean bakit ka narito? Wala na bang bakanteng upuan at diyan mong naisipan na manatili?" Arem.

" Hinintay ko kayo. Tsk." I said to her at inaya na lamang si Lonele at King. Iniwan namin siya.

Alam ko namang susunod ito.
Dumiretso kaming nagtungo sa counter para mag-order. Madami naman kasing bakanteng upuan kaya di kami nag-alala na mawalan. At isa pa kung wala na talaga. Pwede naman kaming kumain sa tambayan.

Mabilis lamang ang pag-order namin. Kanya kanyang bitbit kami ng pagkain. Si King yung nauna habang nakasunod naman kami. Siya kasi ang bahala sa paghahanap ng mauupuan.