🦋6🦋

28.6K 940 946
                                    

B.Jeon: ee Y/N aldığın kıyafetleri beğendin mi?

Y/N: ah evet çok teşekkür ederim.

JK: tüm gün seninle yürüyen bendim. Kendi kredi kartımla sana o elbiseleri alanda bendim ama anneme teşekkür ediyorsun.

Y/N: sanada teşekkür ederim(!)

Nasılda gıcık oluyorum bu çocuğa! Alışveriş merkezinden çıkana kadar en az 5-6 kızın numarasını aldı! Daha doğrusu onlar verdi.

B.Jeon: yemekten sonra aldığın yeni telefonu getirde numaramı kaydedeyim. Okulun ilk günü nasıldı?

Y/N: çok iyidi. Galiba eski okulumdan daha çok sevdim burayı.

B.Jeon: çok iyi bir okuldur ama Jungkook sürekli o okulda bir sorun çıkartıyordu.

Y/N: Jungkook okula ve ya bir işe gitmiyor mu?

JK: ben özgür bir insanım.

B.Jeon: liseden sonra okumak istemedi. Şirketede şimdilik gitmek istemiyor ben bakıyorum oraya. Yani işsiz. Şirkette bana yardım bile etmiyor.

Y/N: yardıma ihtiyacınız varsa okuldan sonra size yardım edebilirim.

B.Jeon: hayır tatlım sen derslerine odaklan. Şu an düşündüm de... Y/N okulunu bitirdikten sonra onu mu şirketin başına koysam? Daha çalışkan.

JK: pardon? Ben ne yapacağım o sırada?

B.Jeon: hep yaptığın şeyi. Otur çocuğum! Otur!

Gülmemek için ağızıma bir kaç lokma tıktım. Jungkook ters ters bana bakınca bir az ciddileşmeye çalıştım.

JK: şirkete elbette bir güç geçeceğim ama sencede daha çok genç değil miyim anneciğim?

Bayan Jeon gözlerini devirip yemeye devam etti. Tembelim demiyorda. Yemekten sonra yeni aldığımız telefonu bayan Jeon'a vermiştim. Telefon numarasını kaydedip bana vermişti. Ardından Jungkook gelip telefonu elimden çekmişti koltuğa oturduğunda ne yapacağını merakla izledim.

JK: bana bak telefon numaranı öyle herkeslere vermeyeceksin!

B.Jeon: sen karışma kızın işine!

Y/N: öyleyse sen neden numaranı herkeslere veriyorsun?

Yürek mi yedim ben? Neden ağızıma geleni söylüyorum!?

JK: çok mu bilmek istiyorsun?

Y/N: yok vazgeçtim.

Telefonumu geri verdiğinde numarasını kaydettiğini gördüm. Birde tavşanım diye kaydetmiş nasıl değiştireceğim bunu? Yüzüne baktığımda sırıtıp göz kırptı. Sapık diye kaydedeceğim eğer değiştirmeyi becerebilirsem!

Y/N: ben gidip ödevlerimi yapayım o zaman.

B.Jeon: iyi çalışmalar.

JK: yardıma ihtiyacın olursa odamdayım. İstediğin zaman gelebilirsin.

Göz kırpıp gülümsediğinde ayağa kalktım.

Y/N: kendim yapabilirim!

Odama gidip ödevlerimi yapmaya başladım. Ödevim bittiğinde yatağıma girip telefonda neler yapabileceğimi inceledim.

Sabah uyanıp elimi yüzümü yıkayıp üzerimi değiştirdim.

Sabah uyanıp elimi yüzümü yıkayıp üzerimi değiştirdim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Çantamı alıp kahvaltı için aşaya indim. Jungkook tek başına oturmuş yemeğini yiyordu. Gidip bende oturup yemeye başladım.

JK: yakışmış elbiseler güzel olmuşsun... gerçeği hep güzelsin ama...

Y/N: yemeğini çabuk yermisin okula geç kalacağım!

JK: okulda sana yürüyen oldumu?

Y/N: evet ama diğer erkekler gibi değil.

JK: nasıl diğer erkekler gibi değil?

Y/N: eskisi gibi hissetmiyorum. Güvendeymişim gibi hissediyorum bana dokunmuyorlar, sapıkça laflar etmiyorlar bence okuldaki herkes çok tatlı.

JK: orası hiç belli olmaz güzelim! Ya sana yavaş yavaş yaklaşmaya çalışıyorlarsa? Güvenini kazandıklarındada... kendini birisinin altında bulursun.

Chopsticklerimi sertçe masaya bırakıp ayağa kalktım ve çantamı omzuma attım.

Y/N: bu gün kendim giderim sen zahmet etme!

JK: otur yemeğini ye. Seni ben götüreceğim!

Y/N: kendim giderim dedim!

Hızla kapıya yöneldim kapıyı açıp dışarıya çıktığımda Jungkook peşimden geliyordu.

JK: araba bu tarafta!

Y/N: kendim giderim!!

Yoluma devam ederken birden beni durdurmuştu kucağına alacağını anladığım sırada onu itmeye çalıştım. Beni kucağına almaya çalışırken özel yerlerime dokunduğunu fark ettim. Bacak arasına sertçe dizim ile vurduğumda beni bırakıp yavaşça yere eğilmişti.

JK: ah geleceğimi mahvettin! Senin yüzünden çocuklarım olmayacak!

Y/N: g-gerçekten özür dilerim bilerek yapmadım bir anda oldu.

Bu güne kadar bana böyle davranan hiç kimseye vuracak cesaretim olmamıştı. Jungkook'a vuracak cesareti nerden buldum ben?!!

JK: aaa asla baba olamayacağım!!!

Y/N: öz-özür dilerim. Böyle deme ü-üzülüyorum.

Eğilip yüzüne baktığımda bana bakıp sırıtmıştı. Birden belimden tutup beni üzerine çekip gıdıklamıştı. Zar zor üzerinden kalktım.

Y/N: bende burda sana bir şey oldu diye üzülüyordum mal gibi!

JK: çok mu seviyorsun beni?

Yine geç geldi🙄
Bu aralar çok uykusuzum o yüzden pek yazamıyorum. Yazmaya başlayacağım sıradada beynim çalışmıyor doğru dürüst bir cümle yazamıyorum🤧

Bu bölümü bile zar zor yazdım lütfen vote atmayı unutmayınız🤯🦋

Üvey Abim JJKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin