Mimarlık son sınıf öğrencisi olan Feride Erva Önay, okulunun bitmesi için günler sayarken hayatının son derece yolunda olduğunu düşünmektedir. Artık sorumluluğunu zevkle kabul edeceği başka bir döneme geçmesine günler kalmıştır ve çok sevdiği mesleğ...
Canımcımlar sizler de hoş geldiniz. Kitabın en uzun bölümü ile geldim. Bundan daha uzununu anca finalde yazarım herhalde.
Ben emek verdim, size düşen sadece beğeni yapmak ve düşüncelerinizi söylemek. Ve ve ve lütfen geride kalan bölümlere de oy verelim. Bazen değil, çoğu zaman görüyorum ki anlık unutkanlıktan mı artık bilemiyorum, bazı bölümleri oy vermeden geçiyorsunuz. Ya da sadece son bölüme oy veriyorsunuz. 🥺 Bu okunmaya etki ediyor. Fakat, maalesef ki oy sayısını büyütmüyor. Sizden ricamdır, oy vermediğiniz bölümlere oy verin. 🖤🙏🏻
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Melis Kaya...
Babamın kollarının arasında balkondan çıkarken ağabeyime yakalanmadan aynı evin içinde onunla nasıl yaşayacağımı düşünüyordum. Kısa bir süre için gözüne gözükmeye niyetim yoktu. Benden beklenenin aksine ağabeyimden çekiniyordum. Utanma duygusu yoktu ama az buçuk çekiniyordum. Bu kez dilimin ucuna gelen bir şey yoktu. Ağabeyime ne söyleyeceğimi, neyi en doğru şekilde söylemem gerektiğini bilmiyordum. İnanç bana düşünmem için zaman tanımlamıştı; benim onlarla olan konuşmamı öncesinde düşünüp sonrasında karşılarına geçip söylemem gerekiyordu. Şimdi düşünmek için zamanım yoktu. Ağabeyim dakikalar sonra eve gelecekti ve benimle konuşmak isteyecekti. Bu çok zor geliyordu bana.
