—
jungbertha: jungkook
jungbertha: ben eve geçiyorum
jungbertha: sen ne zaman gelirsin?jeonjungkook: yaklaşık 1 saate işim biter
jeonjungkook: yoongi hyung da evdejungbertha: geleceğimi biliyor mu?
jeonjungkook: evet güzelim biliyor
jeonjungkook: o yüzden çekingen davranmajungbertha: belki de beraber geçmeliydik
jungbertha: :)jeonjungkook: stüdyodayım
jeonjungkook: gelmek istersen konum atabilirim
jeonjungkook: ama burada sıkılırsınjungbertha: o zaman eve geçiyorum
jungbertha: samuel zaten yolunu uzatamayacağını söyledi :Ddjeonjungkook: seni bırakıyor ama değil mi?
jeonjungkook: yoongi hyunga seni almasını söyleyeyim mi?jungbertha: yok hayır
jungbertha: samuel bırakıyor
jungbertha: evde görüşürüzjeonjungkook: görüşürüz bebeğim
Telefonumun ekranını kilitledim ve arkama iyice yaslanarak, Samuel'in kızacağını bile bile ayaklarımı keyifle öne doğru uzattım.
"Ya," dedi Samuel hafifçe dizimi dürtükleyip, arabayı işlek caddeye doğru sürerken. "İndir o ayaklarını." Oflayıp ayaklarımı indirirken gözlerimi devirmiştim. Ayakkabılarımın çıkardığı toz izine yaklaşıp hızlıca üfledim. İz kaybolurken gördün mü der gibi Samuel'e bakmıştım.
"Neden Yoongi'den çekiniyorsun ki?" Samuel önüne bakarak mırıldanmıştı. Aslında Yoongi'den çekindiğim söz konusu bile değildi ama Samuel'in ağzından kaçırdığı ufak bir konu biraz utanmama neden olmuştu.
"Yoongi'den çekinmiyorum ki," dedim omuzlarımı kaldırıp indirirken. "Sadece Mina'nın evde olmadığı zamanlar beni kontrol etmesi için anahtarını Yoongi'ye bırakmasına biraz utandım. Sen söyleyene kadar bunu bilmiyordum bile."
"Birbirinize mesafeniz yakın olduğu için ona bırakıyordu. Arabayla size gelmem en az yarım saat sürüyor." Sessiz kalarak yolu izlemeye devam ettim. "İçince ağzımı tutamıyorum." Samuel hafifçe dudaklarının üstüne vurduğunda gülümsemiştim.
Düşündüğüm zaman, uyku problemim dışında kontrol edilebilecek herhangi bir davranışım yoktu. Evi yakacak kadar dikkatsiz birisi olduğumu da düşünmezken, sürekli ocakları açık unuttuğumu ve sürekli Mina'dan azar yediğimi hatırladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
🎆; dazzling
Fanfiction"Bertha," dedi nefesini dışarıya vererek. "Aklım fikrim sende, senin bana ne zaman geleceğin de, seni ne zaman göreceğim de, beni görür görmez ne diyeceğin de. Ama sen gözlerini ve kalbini bana o kadar kapatmıştın ki senin için son çırpınışımı görem...