''Merve!!''
Hemen yukarı çıktım, çünkü Merve'nin bağırmasını duydum yanına gittiğimde delirmiş bi vaziyette olduğunu gördüm.
''Merve, Merve sakin ol tatlım lütfen sakin ol.''
''O burda , Victoria burda bizi öldürecek Özge hepimizi öldürecek anlıyor musun beni hepimizi ölücez.''
''Sakin ol canım lütfen, ben yanındayim korkma Victoria bi daha karşımıza çıkmayacak lütfen yapma sakin ol Merve lütfen.''
''Bırak beni, bırak benim Reus'un yanına gitmem lazım yoksa ona zarar verecek bırk beni.''
''Merve lütfen sakin ol, sana yalvarırım kendine gel.''
Merve hala kendinde değildi sanırım sinir krizi geçiriyordu. Kendimi topladım ve Merve'ye tokat attım.. Çok geçmeden durdu. Sanırım yavaş yavaş kendine geliyordu.
''O bize bişey yapamaz artık tamam mı, sakin ol.''diyip sarıldım.
1 Ay Sonra
-Merve'nin Anlatımı-
Yavaş yavaş toparladım kendimi, geceleri kabuslar görüyordum, ara sıra olur olmadık halisülasyonlar görüyordum ama Özge'nin Marcel'in Robin'in en önemlisi Reus'un yardımlarıyla kendime geldim.
Bu 1 ay gün içinde iyiden iyiye Reus'a alışmıştım. Sürekli beraber vakit geçiriyorduk. Aslında bakılırsa ben mutluydum, ama Özge değildi.
Bana Marcel'le konuştuklarını söylemişti, sanırım ikiside herşeyi itiraf etmiş. Aslında mutlu olması gerekirdi Özge ama neden mutsuz bi türlü anlamadım, kendisi de anlatmadı.
-Özge'nin Anlatımı-
Kafam gerçekten çok ama çok karışık... Evet bu doğru onu seviyorum, hem de çok seviyorum. Kafamın karışık olmasının sebebi de sanırım Marcel'in sevgili olma teklifini kabul etmem.
Tamam seviyorum ve sevdiğim insanla sevgiliyim mutlu olmam gerekiyor bunu kabul ediyorum ama dediğim gibi tam karar veremeden kabul ettim ve bu nedenle kafam karışık.
Onu üzmek istemiyorum ama kendim de üzülmek istemiyorum. Sanırım bende biraz gayret göstersem iyi olur gibi. Siz ne dersiniz??
-Marcel'in Anlatımı-
Sonunda Özge'yle birlikteyim, kendi adıma konuşmam gerekirse ben inanılmaz derecede mutluyum ve onu mutlu etmek istiyorum.
Ama Özge ne kadar mutlu orasını bende bilmiyorum. Ama anlayışla karşılıyorum. Çünkü bu 1 ay içinde kolay şeyler geçmedi başımızdan ve mutsuzluğunu, kafasındaki soru işaretlerini o olumsuz şeylere veriyorum.
Ama ne olursa olsun, sonu ne kadar zararlı olursa olsun onu asla bırakmayacam, asla..
-Robin'in Anlatımı-
Onu unuturum, bunu başarırım sanmıştım ama gün geçtikçe ona daha fazla aşık oluyordum. Kardeşim dediğim insanın sevgilisi.
En acısı şu ki ikisi de birbirini seviyor. Benim canımı acıtan da bu zaten. Birbirlerine olan sevgileri, Özge'nin Marcel'e olan bakışları...
Baştan aşağı herşeyiyle Marcel'e ait. Ve bu benim canımı acıtıyor. Marcel'le eskisi gibi ne yapsam da olmuyor, bunu dışa vurmuyorum ama içimde ona karşı anlamadığım söze vuramadığım bir nefret var.
Ama Özge bana ne yapsa da ondan nefret edemiyorum.. Ama Marcel benim kardeşim ve ona bunu yapamam.
-Reus'un Anlatımı-
